Προς μια νέα εποχή “τουρκοκρατίας”;
“Στον βαθμό όπου η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζου …Ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό».” Π. ΚΟΝΔΥΛΗΣ
Η Τουρκία με επιμονή θέτει ζήτημα αναθεωρήσεως της Συνθήκης της Λωζάννης, μίας Συνθήκης η οποία στην πραγματικότητα ήταν εξαιρετικά δυσμενής για την Ελλάδα, η οποία πραξικοπηματικά χωρίς την έγκριση της κυβερνήσεώς της, έχασε την Ανατολική Θράκη, την οποία στρατιωτικά έλεγχε! Έδωσαν στον Κεμάλ τότε οι σύμμαχοι εδάφη Ελληνικά για να εξασφαλίσουν τις διεκδικήσεις τους σε εκτάσεις γεμάτες πετρέλαια στην Μέση Ανατολή. Εδάφη, τα οποία και τώρα διεκδικούν οι Τούρκοι και έναντι των οποίων η Δύση όλα δείχνουν ότι θα τους παραχωρήσει κυριαρχία προς δυσμάς σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο!
Κάθε υποχώρηση στην Τουρκία είναι ένα ακόμα βήμα για να γίνουμε “γεωπολιτικός δορυφόρος” της, για μία ακόμη φορά να γίνουμε επαρχία της Τουρκίας…
Μη ξεχνάμε ότι προς χάριν του… ευρωπαϊκού προσανατολισμού (ΒΛΕΠΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ …), αμέλησαν οι κυβερνήσεις της χώρας μας τα τελευταία δέκα έτη, ακολουθώντας οδηγίες των “δανειστών”, την Εθνική μας Άμυνα, αγνοώντας (;) ότι ο μόνος τρόπος αποτροπής και προστασίας της Εθνικής μας κυριαρχίας είναι οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις!
Ιδού λοιπόν που οδηγεί η πολιτική του “εξευρωπαϊσμού” και της ελληνοτουρκικής “φιλίας”, η οποία καθόλου τυχαία επιβλήθηκε σαν ένα από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα στην εποχή της μεταπολιτεύσεως που ζούμε. Επίκαιρος ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης, ο οποίος έγραφε για αυτήν την ολέθρια εξέλιξη, δύο ολόκληρες δεκαετίες πριν.
Τα τελευταία νέα, τα οποία ελπίζουμε να διαψευστούν είναι ότι η Πατρίδα μας θα πάει στην Χάγη να συζητήσει με την Τουρκία για… όλα! Να βάλει δηλαδή πάνω στο τραπέζι στο Διεθνές παζάρι την εθνική μας κυριαρχία! Αυτό θα είναι ένα μεγάλο έγκλημα και οι Έλληνες καθήκον έχουν να αντισταθούν για να μη συμβεί! Και η τελευταία γραμμή αμύνης αυτής της αντιστάσεως ναι είναι ο Εθνικισμός, είναι η ανυποχώρητη εμμονή στα Εθνικά μας Δίκαια και η Αλήθεια της Γεωπολιτικής!
ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο όρος γεωπολιτική είναι νέος. Άρχισε να χρησιμοποιείται τον 20ο κυρίως αιώνα. Στην πραγματικότητα όμως, η γεωπολιτική σαν αντίληψη και πρακτική υπήρχε πάντοτε, υπήρχε όσο υπήρχαν και κράτη. Από τα αρχαία χρόνια είναι παρούσα στην Ιστορία των Εθνών και οι νόμοι και οι κανόνες της ισχύουν είτε μας αρέσει, είτε όχι!
Η Αρχαία Ελλάς τόσο της κλασικής περιόδου, όσο και της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των επιγόνων του, υπήρξε μία υπερδύναμη. Όπως υπερδύναμη υπήρξε και η Αυτοκρατορία της Πόλεως των Κωνσταντίνων. Όλα αυτά για λόγους πάνω απ’ όλα Γεωπολιτικούς. Γιατί υπήρχε ο Χώρος, υπήρχε ο Λαός, υπήρχε η Κυριαρχία.
Το γεγονός ότι ο Αρχαίος Ελληνικός Κόσμος αποτέλεσε μία υπερδύναμη, όχι μόνο στον πολιτιστικό τομέα, αλλά και στην κυριολεξία, οφείλεται στο γεγονός ότι πρώτα απ’ όλα ήταν ένας συμπαγής και φυλετικά ομοιογενής πληθυσμός, που δημογραφικά βρισκότανε σε μεγάλη ανάπτυξη. Η σχέση των Ελλήνων με τους υπολοίπους ανθρώπους του γνωστού τότε κόσμου ήταν η σχέση ενός κράτος με τα σημερινά δεδομένα διακοσίων έως τριακοσίων εκατομμυρίων. Ενός κράτους δηλαδή, αναλόγου πληθυσμιακής οντότητας με αυτήν που έχουν σήμερα η Ρωσσία, οι ΗΠΑ ή η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν συνυπολογίσουμε στο γεγονός αυτό και την μεγάλη πρόοδό τους σε πολεμικά μέσα, αντιλαμβανόμεθα το μέγεθος της ισχύος τότε του Ελληνισμού.
ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ
Το μέγα δυστύχημα για τον Ελληνισμό εκείνης της εποχής ήταν ο αιώνιος διχασμός του γένους μας, διχασμός που πήρε δραματικές διαστάσεις στην περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί η Αθήνα ή η Σπάρτη δεν επέτυχαν την δημιουργία μιας αυτοκρατορίας, όπως το επέτυχε αργότερα η σε πολλά θέματα υποδεέστερη από αυτές Ρώμη. Για τον πολύ απλό λόγο ότι η Αθήνα είχε πλησίον της, μία Σπάρτη και η Σπάρτη, μία Αθήνα. Ενώ η Ρώμη είχε όλη τη δυνατότητα ανεμπόδιστη να αναπτυχθεί.
Η Βυζαντινή αυτοκρατορία υπήρξε επίσης υπερδύναμη για χίλια σχεδόν χρόνια, μέχρις ότου έχασε την κυριαρχία στις θάλασσες και αναγκάστηκε να παραχωρήσει προνόμια στην Βενετία και σε άλλους και φυσικά όταν έχασε την Μικρασιατική Ενδοχώρα, καθώς και την Βαλκανική από την επέκταση των Οθωμανών εξ’ Ανατολών και των Σλάβων από τον Βορρά. Από ‘κει και πέρα ήταν θέμα χρόνου η πτώση της.
Μεγαλοφυές γεωπολιτικά το σχέδιο του Πλήθωνος Γεμιστού, σχέδιο για την δημιουργία Εθνικού Κράτους, με απόλυτη κυριαρχία, ελεγχόμενο χώρο και εθνικά ομοιογενή λαό. Σχέδιο, που όπως γνωρίζουμε από την Ιστορία, ποτέ δεν εφαρμόστηκε και δεν γνωρίζουμε εάν ήταν δυνατόν ποτέ να εφαρμοστεί.
Κάθε σύγκριση της αρχαίας, λοιπόν, και της μεσαιωνικής πραγματικότητος με τα σημερινά δεδομένα είναι πέρα για πέρα άστοχη και πρόκειται για παραλληλισμό εκτός τόπου και χρόνου και επιπλέον παραλληλισμό, που δεν βασίζεται σε κανένα αντικειμενικό στοιχείο, εκτός του γεγονότος, του πολύ σημαντικού γεγονότος, ότι υπάρχει φυλετική συνέχεια και ένας συγκεκριμένος γεωγραφικός πυρήνας.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΚΑΙ Η “ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΟΣ” ΕΛΛΑΣ
Η εποχή της Αυτοκρατορίας μας τέλειωσε στα 1453. Στην πραγματικότητα είχε τελειώσει μετά τους Κομνηνούς. Πέρασε η εποχή όταν όπως γράφει ο Κωστής Παλαμάς κρατούσαμε “των αρμάτων την πλημμύρα”:
“Και κρατούσες των αρμάτων την πλημμύρα,
κι ορθός κι άσειστος της δύναμής σου ο κάβος·
λυγισμένοι ομπρός σου
νά κι ο Τούρκος, νά κι ο Φράγκος, νά κι ο Σλάβος.”
Μετά τους σκληρούς αιώνες της σκλαβιάς ήλθε η ίδρυση του νεωτέρου Ελληνικού κράτους με την Επανάσταση του 1821, η οποία ήταν αποτέλεσμα της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων, πράξη υπερόχου ηρωισμού του Γένους μας, αλλά και έργο των μεγάλων δυνάμεων, που ήθελαν, όμως, την Ελλάδα κατ’ ουσίαν προτεκτοράτο, προτεκτοράτο κυρίως της Αγγλίας, που ήταν και ο πλέον πιστός σύμμαχος της Τουρκίας.
Βεβαίως, η ορμή του Έθνους μας και η Μεγάλη Ιδέα διέψευσαν τις προσδοκίες των δήθεν συμμάχων μας και παρ’ ολίγον η Ελλάς να καταστεί μεγάλη δύναμις, ρυθμιστής και κυρίαρχος του κρίσιμου και ζωτικού γεωπολιτικού χώρου της Ανατολικής Μεσογείου!
Η Μικρασιατική καταστροφή έφερε στην επιφάνεια την θεωρία της “μικράς και εντίμου Ελλάδος”, μία θεωρία πέρα για πέρα αντίθετη προς τους νόμους της γεωπολιτικής. Στη θέση που βρίσκεται η Ελλάδα, στην κρίσιμη γεωστρατηγικά αυτή θέση, πρέπει να καταλάβουμε πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κανένα μικρό και… έντιμο κράτος.
Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Μονακό, ούτε Λιχτενστάιν, ούτε καν Δανία ή Λουξεμβούργο. Η Ελλάδα ή θα είναι μεγάλη και κυρίαρχη ή δεν θα είναι καθόλου Ελλάδα.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή