Κανείς δεν θα περίμενε πως υπάρχουμε … Σε πείσμα των καιρών, οι Σημαίες μας συνεχίζουν να κυματίζουν κόντρα σε όλους τους ανέμους
Βρεθήκαμε, την 31η Ιανουαρίου του 1996, μια χούφτα κυριολεκτικά, ήμασταν δεν ήμασταν εκατό, έξω από την Βουλή για να διαμαρτυρηθούμε για την μεγάλη εθνική ντροπή και τον θάνατο τριών Γενναίων. Ακολούθησε πορεία στην οδό Ακαδημίας και τον επόμενο χρόνο έγινε η πρώτη συγκέντρωση, άναψαν οι πρώτες δάδες, ακούστηκε το πρώτο προσκλητήριο Νεκρών και κάθε χρόνο από τότε μέχρι το 2008 στην Πλατεία Κολοκοτρώνη, με ένα πνεύμα καθόλου πολιτικό, κάναμε ό,τι κάναμε βάζοντας πραγματικά το κεφάλι μας στη φωτιά, όχι για ψήφους, αλλά για Ιδέες και αυτό το ξέρουν πολύ καλά ακόμη και αυτοί οι ασήμαντοι τυχοδιώκτες, που έχουν το θράσος να μας κατηγορούν, παριστάνοντας τους πατριώτες, όταν εκείνα τα πέτρινα και σκληρά χρόνια, όχι μόνο δεν ήταν κοντά μας, αλλά μας πολεμούσαν με μίσος.
Στην πρώτη γραμμή του αγώνα και αυτή η εφημερίδα, στην οποία έγραφα για την συγκέντρωση και πορεία μας του 1998:
“Νύκτα της 31ης Ιανουαρίου του 1998, στο κέντρο της Αθήνας και αυτοί, που πίστεψαν πως ξερίζωσαν την Πίστη από τις καρδιές των Ελλήνων, αυτοί που πίστεψαν ότι λεηλάτησαν τις ψυχές των νέων και τους μετέβαλαν σε μια άβουλη αγέλη πρέπει ήδη να διαπίστωσαν πως έκαναν λάθος… Νύκτα της 31ης Ιανουαρίου 1998, στο κέντρο της Αθήνας, στο κέντρο μιας σαπισμένης πολιτείας… Κανείς δεν θα περίμενε πως υπάρχουμε. Κι όμως είμαστε εδώ! Με τον καθημερινό μας αγώνα ανάμεσα από προδότες και λιποτάκτες, ανάμεσα από δήθεν φίλους και ορκισμένους εχθρούς οι φάλαγγές μας πυκνώνουν σε πείσμα των καιρών, οι Σημαίες μας κυματίζουν κόντρα στον άνεμο.”
Αυτήν την ημέρα οι δρόμοι των Αθηνών πλημμύριζαν με Γαλανόλευκες και Λάβαρα Εθνικιστικά
Και κυμάτισαν με συνέπεια κόντρα στον άνεμο για χρόνια πολλά και έγινε αυτή η συγκέντρωση και πορεία το Εθνικό Προσκλητήριο κάθε έτους και οι δρόμοι των Αθηνών, που για δεκαετίες ολόκληρες ήταν γεμάτες με πορείες μπολσεβίκων, αυτήν την ημέρα πλημμύριζαν με Γαλανόλευκες και Λάβαρα Εθνικιστικά. Ήταν η ημέρα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, η ημέρα των Εθνικιστών.
Από το 2009 μέχρι το 2015 η συγκέντρωση αυτή γινότανε στο Μνημείο των Ιμίων, στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Το 2013, μετά την εκλογική επιτυχία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, έγινε μία συγκέντρωση πρωτοφανής, που τρόμαξε ένα ολόκληρο σύστημα και από την ημέρα εκείνη οι σκοτεινοί μηχανισμοί ενός αντεθνικού κράτους μαζί με το σκοτεινό παρακράτος ξεκίνησαν μία βρώμικη συνωμοσία με σκοπό την εξόντωσή μας. Το 2014 και το 2015 μίλησα στην συγκέντρωση αυτή μέσα από την φυλακή. Το 2016 με πλήρη την κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισαν οι αντισυγκεντρώσεις και οι απαγορεύσεις. Τα ορφανά του Στάλιν έκαναν την δουλειά τους και η συγκέντρωσή μας γινόταν στην Λεωφόρο Μεσογείων.
Αυτήν την χρονιά, έναν ολόκληρο μήνα πριν, είχαν προαναγγείλει αναρχικοί και μπολσεβίκοι αντισυγκέντρωση για το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου! Τελικά δεν τους πέρασε!
Αυτήν την χρονιά μέσα σε συνθήκες πλήρους απαγορεύσεως, ζώντας ημέρες μίας “δημοκρατικής τυραννίας” έγινε μια ολόκληρη συνωμοσία ψυχών και από στόμα σε στόμα, ειδοποιώντας ο καθένας τον άλλον, η συγκέντρωσή μας έγινε και πάλι στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας και οι Σημαίες οι Τιμημένες του Εθνικιστικού Κινήματος ανέμισαν και πάλι και έγινε το προσκλητήριο Νεκρών εκεί στο Μνημείο των Ηρώων του Πολεμικού μας Ναυτικού.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή
