Σε δύσκολους καιρούς πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι αναρωτιούνται τι κάνουν οι άνθρωποι του πνεύματος, ποια η άποψη των διανοούμενων.
Δυστυχώς μια στρεβλή άποψη θεωρεί πως η διανόηση, η τέχνη, οι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να διακατέχονται από αριστερές απόψεις. Αυτό που ονομάζουμε αριστερή ιδεολογική ηγεμονία, κάτι το οποίο οι αριστερές φυλλάδες θεωρούν πως δεν υπάρχει και επιμένουν να μάχονται με ανεμόμυλους τους οποίους ονομάζουν επάρατο δεξιά, είναι ακριβώς αυτοί οι διάφοροι καλλιτέχνες και δήθεν πνευματικοί άνθρωποι. Είναι αυτοί οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να διατυπώνουν κάποιες απόψεις με το μπλαζέ ύφος του διανοούμενου και δήθεν σοφού ανθρώπου.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διάφοροι καλλιτέχνες και στιχουργοί, απολαμβάνοντας τον τίτλο του «διανοούμενου» με τον οποίο τους χαρακτηρίζουν τα ΜΜΕ, τοποθετούνται πάντα εναντίον των εθνικιστών θεωρώντας πως δεν υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός για τον άνθρωπο από τις ιδέες που οι αγνοί πατριώτες πρεσβεύουν. Έτσι λοιπόν ιδιαίτερα σε αριστερό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο βλέπουμε διάφορες συνεντεύξεις κάθε πικραμένου, ο οποίος υπηρετεί δήθεν την τέχνη. Οι περισσότεροι εξ αυτών, επιτυχημένοι με την προώθηση από τα ΜΜΕ, τοποθετούνται επί πάντως επιστητού όντας πολιτικά όντα, παρουσιάζοντας μέσα από τα λεγόμενά τους την βαθιά ασχήμια της ψυχής τους. Μπλεγμένοι σε ένα κουβάρι θεωριών, απόψεων και ανεφάρμοστων επαναστάσεων, με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ανίκανοι να αντιληφθούν καταστάσεις δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αερολογούν και οι διάφοροι χαχόλοι να υιοθετούν τις απόψεις τους ως τα μεγαλύτερα αποφθέγματα.
Καλλιτέχνες λοιπόν τέτοιου είδους, είτε στιχουργοί οι οποίοι αποπνέουν μια δυσώδη μιζέρια με τους στίχους τους, είτε διάφοροι αποτυχημένοι ηθοποιοί γνωρίζοντας πως οι απόψεις πρέπει να συμβαδίζουν με την επιβαλλόμενη στρεβλή πολιτική ορθότητα πιάνουν στασίδι στα διάφορα τηλεπαράθυρα, βομβαρδίζουν το παμφάγο τηλεοπτικό κοινό με κάθε αρρωστημένη άποψη.
Η μια, επιμελώς περιποιημένη αστή, ονειρεύεται την κομμουνιστική επανάσταση και θέλει να πεθάνουν όλοι οι φασίστες, κόμματα και ψηφοφόροι, ο άλλος αγκαλιά με έναν ανανά τραγουδάει ακατανόητα τραγούδια με το βλέμμα του τεμπέλη. Ταυτόχρονα διάφοροι αρρωστημένοι σκηνοθέτες ανεβάζουν παρανοϊκές παραστάσεις αποκαλώντας κάθε αηδία «έντεχνο» και έχοντας ως θεατές διαφόρους βαριεστημένους μεγαλοαστούς οι οποίοι θεωρούν in την παρουσία τους. Αυτοί λοιπόν και πολλοί άλλοι του είδους τους δεν χάνουν ευκαιρία να κατηγορήσουν για όλα τα δεινά της Πατρίδας μας τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και όποιον σκέφτεσαι εθνικά και πατριωτικά.
Στην άρρωστη αυτή κατάσταση αρωγό έχουν και τα λεγόμενα δεξιά κανάλια και έντυπα τα οποία θεωρούν γκουρού τέτοιους παλαβούς και κρέμονται από τα χείλη τους. Τιμητές όντας των αγώνων της αριστεράς κάθονται και αποδέχονται την κάθε βλακεία που ξεστομίζει ο κάθε τρελός, αδύναμοι να υποστηρίξουν άλλες απόψεις μήπως και χαρακτηριστούν φασίστες.
Σκοπός μας είναι να ξεσκεπάσουμε αυτή την πλεκτάνη που καταδικάζει σε νωθρότητα και απάθεια των ελληνικό Λαό, ο οποίος ακούει τον κάθε αποτυχημένο σε κάθε είδους πρωινάδικες ή και μεσημεριανάδικες εκπομπές και να αντιληφθεί την ασχήμια που ύπουλα εισβάλει στην ψυχή του με καταστρεπτικά αποτελέσματα για τη θέλησή του να αγωνιστεί. Φυσικά δεν μας ενδιαφέρει να αλλάξουμε τα μυαλά αυτής της λοβοτομημένης δήθεν καλλιτεχνικής μειοψηφίας και γνωρίζουμε πως οι πραγματικοί διανοούμενοι ήταν και είναι βαθιά Εθνικιστές και Πατριώτες.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΟΚΟΣ