“… Δεν θα αντιδικήσουμε με τον κάθε τυχάρπαστο εθνικοπατριώτη του “χώρου”, που εκ του πονηρού και δολίως προσπαθεί να σπιλώσει τον αγώνα μας”
Όχι, δεν θα απαντήσουμε σε κάθε χαζοχαρούμενο δημοσιογραφίσκο που ασχολείται εμμονικά μ’ εμάς. Όχι, δεν θα αντιδικήσουμε με τον κάθε τυχάρπαστο εθνικοπατριώτη του “χώρου”, που εκ του πονηρού και δολίως προσπαθεί να σπιλώσει τον αγώνα μας. Όχι, δεν θα αντιπαρατεθούμε με επιχειρήματα στον κάθε αρρωστημένο λασπολόγο, που επισταμένως ξερνά την χολή του, κατόπιν αμοιβής φυσικά, εναντίον ενός Κινήματος, που μόνο του αγωνίζεται για μια Μεγάλη Πατρίδα.
Όχι, δεν θα ασχοληθούμε με κάθε φτηνό δημοσιογράφο, που με διανοουμενίστικο δήθεν λόγο, προσπαθεί ο γελοίος να αποδομήσει ένα Κίνημα αξιοπρεπές, αγωνιστικό, υπερήφανο, πατριωτικό και ασυμβίβαστο, που μέσα από τις Συμπληγάδες ενός νοσηρού καθεστωτικού κλίματος, όπου κάθε διαφορετική πατριωτική φωνή φιμώνεται, προσπαθεί μόνο του εναντίον όλων, να αρθρώσει τον δικό του πολιτικό λόγο.
“Δεν θα αναρωτηθούμε για την κατάντια κάποιων”
Όχι, δεν θα αναρωτηθούμε για την κατάντια κάποιων, αλλά θα τους θυμίσουμε έναν στίχο του Μ. Αναγνωστάκη, που προφανώς διαβάζανε στα νιάτα τους, που τους περιγράφει με συμπόνια χαρακτηριστικά: “Δεν έφταιγε ο ίδιος. Τόσος ήτανε.” Τότε που ως αριστεροί ονειροβατούσαν, πολύ πριν αφεθούν στην φιλόξενη αγκαλιά της εθνικοφροσύνης και μεταλλαχθούν σε βαρεμένους “εθνικομπολσεβίκους”.
Όχι, θα αγνοήσουμε πλήρως όλους αυτούς τους αγωνιστές της “πορτοφόλας”, αυτούς τους μπαγαπόντηδες συμφεροντολόγους “Ελληναράδες”, που υποδύονται τους δημοσιογράφους.
Θα πούμε όχι στους σύγχρονους Ερμοκοπίδες, που όσο πέφτει το μπαξίσι, μας κτυπούν με κείμενά τους, εκμεταλλευόμενοι την καλοσύνη, την ευγένεια και την εμπιστοσύνη που δείξαμε κάποτε εμείς στο υποκριτικό τους πρόσωπο.
Θα αντισταθούμε σε όλους αυτούς, που προσπαθούν να αποκόψουν την ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Εθνικιστικού Κινήματος όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τους αγώνες και την μαχητική πορεία του μοναδικού ειλικρινούς Πατριωτικού Λαϊκού Συνδέσμου της Πατρίδας μας.
Θα απομονώσουμε όσους ακολουθώντας τις επιταγές των αφεντικών τους, μας υβρίζουν ύπουλα και λυσσαλέα. Όλους αυτούς τους χαμαιλέοντες, που όπως έγραφε ο Ο. Ελύτης σε ένα ποίημα του: “πουλάνε τ’ όχι και το ναι κι όσα ποτέ δεν είδανε…”.
Εμείς απέναντι σε αυτό το σάπιο σύστημα προσκυνημένων, στεκόμαστε όρθιοι και αντιστεκόμαστε μαχόμενοι για ένα καλύτερο αύριο, για μια Ελλάδα υπερήφανη, ελεύθερη, δυνατή.
Όχι, δεν μας αγγίζουν οι σύγχρονες αυτές αξιοθρήνητες μαζορέτες των εξουσιαστών, που θεωρούν την θλιβερή τους ύπαρξη σημείο αναφοράς Λαϊκού πατριωτισμού και δημοσιογραφίας, δεν μας πτοούν τα εμετικά τους ύπουλα κτυπήματα, που βρωμίζουν το διαδίκτυο.
Η απαξίωσή μας είναι η μόνη μας απάντηση
Όχι, δεν έχουμε διαθέσιμο χρόνο να σπαταλήσουμε με τους φλύαρους αυτούς φανφαρόνους, που μας λοιδορούν, αυτούς τους επαγγελματίες κονδυλοφόρους, που βρίσκονται σε “διατεταγμένη υπηρεσία”.
Όχι, δεν θα ασχοληθούμε με τους χυδαίους αυτούς πατριδέμπορους της πένας για δύο και μόνον λόγους.
Πρώτον, διότι, η πολύπαθη Πατρίδα, μας χρειάζεται και ως εκ τούτου κάθε παρατρεχάμενος του οποιουδήποτε μωροφιλόδοξου αρχηγίσκου, που θεωρεί τον εαυτό του παράγοντα του “χώρου”, δεν αξίζει ούτε τον γέλωτά μας και δεύτερον, διότι όπως έλεγαν στην Αρχαία Σπάρτη, για τους ηλικιωμένους εκείνους, που έβαφαν τα μαλλιά τους: “Τι γαρ ούτος υγιές ειπεί όστις το ψεύδος ου μόνον εις την ψυχήν έχει, αλλά και εις την κεφαλήν περιφέρει…”.
Η απαξίωσή μας, λοιπόν, προς κάθε λαμόγιο δημοσιογραφίσκο είναι η μόνη μας απάντηση.
Κλείνοντας δε, απευθυνόμενοι σε κάθε υπερφίαλο και φαρισαίο θεοσεβούμενο παραγοντίσκο, που εργολαβικά μας συκοφαντεί, θα του απαντήσουμε περιφρονητικά κάτι που πραγματικά αξίζει σε ένα πτώμα σαν κι αυτόν και στο όζων πτωματίλα απόκομμά του: “Άφες τους νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς” (Β’ Κορ. Γ’6)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΤΑΓΟΣ