Η «Βόρεια Μακεδονία» και η αφωνία των «πατριωτών» της ΝΔ

Έχουμε εκφράσει πολλές φορές την άποψη ότι η ιδεολογική σύμπλευση ανάμεσα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία τα τελευταία χρόνια αποτελεί μία πραγματικότητα η οποία αφορά κάθε πτυχή του πολιτικού φάσματος. Εντούτοις πολλοί υιοθέτησαν την καθιερωμένη από το καθεστώς άποψη ότι η Χρυσή Αυγή συνεργάζεται πότε με το ΣΥΡΙΖΑ και πότε με τη Νέα Δημοκρατία, άποψη η οποία όχι μόνο δεν αντέχει στη λογική αλλά επ’ ουδενί δικαιολογείται από τις εκάστοτε συγκυρίες, ασήμαντες ή σημαντικές.

Αντιθέτως, αυτό που διαπιστώνει ο λαός είναι μία απόλυτη σύμπλευση του κυβερνώντος κόμματος με τις ιδεοληψίες του απερχόμενου, αφού σε όλα τα ζητήματα η φρασεολογία και οι πρακτικές είναι κυριολεκτικά ταυτόσημες. Στο λαθρομεταναστευτικό λόγου χάρη ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «πρόσφυγες» ενώ η Νέα Δημοκρατία για «μετανάστες», τους οποίους, σε αντίθεση με αυτά που εξήγγειλε προεκλογικά, όχι μόνο δε διατίθεται να απελάσει, αλλά να διασκορπίσει στην ενδοχώρα με τη δημιουργία νέων κέντρων φιλοξενίας.

Είναι όμως το προαναφερθέν ζήτημα το μόνο στο οποίο ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ταυτίζονται απόλυτα; Η απάντηση είναι προφανής: όχι! Ας θυμηθούμε ξανά τα εθνικά μας θέματα και πιο συγκεκριμένα το Μακεδονικό ζήτημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών αποδεχόμενος τον σύνθετο όρο «Βόρεια Μακεδονία», ώστε να δεχθεί τα πυρά από την αντιπολίτευση και προσωπικά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις καταλόγιζε πράξεις… προδοσίας στον Έλληνα πρωθυπουργό και τους βουλευτές του κόμματος του που την στήριξαν «αντίθετα στη λαϊκή βούληση».

Σήμερα, ο «γαλάζιος» Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, αποκάλεσε ξανά το μόρφωμα των Σκοπίων με την ίδια ακριβώς ονομασία, δηλαδή «Βόρεια Μακεδονία» χωρίς ωστόσο να προκαλέσει αυτή η δήλωση θυμό ή υστερία στους άλλοτε λαλίστατους «πατριώτες» της Νέας Δημοκρατίας.

Με άλλα λόγια, η ΝΔ άφησε ανενόχλητο το ΣΥΡΙΖΑ να περάσει μία προδοτική για τη χώρα συμφωνία παριστάνοντας την αντίθετη, ενώ τώρα από τη θέση της κυβέρνησης έρχεται να εφαρμόσει κατά γράμμα τα «τετελεσμένα» της αμέσως προηγούμενης πάνω στη λογική της συνέχειας του κράτους, με μόνη διαφορά ότι οι «σκληροί» πατριώτες που κάποτε έταζαν κρεμάλες στους προδότες, σήμερα τους παρατηρούν άπραγοι και τους ανέχονται. Οι ψηφοφόροι τους μέχρι πότε θα κάνουν το ίδιο;