O Φάμπιο Ραμπέλι με την επικεφαλής του κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας» και βουλευτή, Τζιόρτζια Μελόνι
Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας, και στέλεχος του Κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας» (Fratelli d’ Italia) Φάμπιο Ραμπέλι [1], με αφορμή τα 45 χρόνια από τη δολοφονία του Έλληνα Εθνικιστή φοιτητή Μίκη Μάντακα, έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook τα παρακάτω συγκινητικά λόγια:
«Σήμερα είναι 28 Φεβρουαρίου 1975, χωρίς αμφιβολία. Καθώς περπατάμε, εργαζόμαστε, μιλάμε, αναδύεται η αναταραχή εκείνων των ωρών, αντηχούν οι πυροβολισμοί, ακούγονται οι κραυγές, εκρήγνυται ο πόνος, πλημμυρίζει η απελπισία. Μπορεί να ήταν μόνο ένα τρελό, οδυνηρό πάθος που σ’ έφερε από την Ελλάδα στη Ρώμη, για να σπουδάσεις Ιατρική, αλλά και να κάνεις πολιτικό αγώνα μέσα στη FUAN [2] της Via Siena και στη συνέχεια να καταλήξεις στη Via Ottaviano 9, εκείνες τις μέρες που γίνονταν η δίκη των δολοφόνων των αδελφών Mattei, που σύμφωνα με το πείσμα εκείνης της εποχής, δεν θα έπρεπε καν να προσαχθούν στη δίκη. Να γεννηθείς στην Ελλάδα, να σπουδάσεις στη Ρώμη, για να πεθάνεις σκοτωμένος από πυροβολισμούς στην Piazza Risorgimento. Μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τη μοίρα ή ήταν η ίδια η μοίρα που αποφάσισε να γίνεις ένα Σύμβολο; Αντίο Μίκη, κάνε και σήμερα τον γύρο του θριάμβου στον παράδεισο, συνέβαλες και εσύ με τη θυσία σου στην αποτροπή της υποταγής της Ιταλίας στον κομμουνισμό. Μίκης Μάντακας, Γιος της Ευρώπης.»
Πέρυσι, ανήμερα της 44ης επετείου της δολοφονίας του Μάντακα, ο Ραμπέλι κάλεσε τον Υπουργό Εσωτερικών της Ιταλίας να προχωρήσει το αίτημα ανάκλησης της ιθαγένειας του Αλβάρο Λογιάκονο [3], ώστε να εκδοθεί και να εκτίσει την ποινή του στην Ιταλία.
Συγκεκριμένα, είχε γράψει στον προσωπικό του λογαριασμό:
«Την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του νεαρού αγωνιστή της FUAN, Μίκη Μάντακα, που δολοφονήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1975 μπροστά στην τοπική οργάνωση του MSI, στην οδό Ottaviano, ζητάμε από τον Υπουργό Εσωτερικών να λάβει μέτρα για να ξεκινήσει το αίτημα ανάκλησης της ιθαγένειας, του Alvaro Lojacono – που θεωρήθηκε ένοχος για τη δολοφονία – ώστε να προχωρήσει στην αίτηση έκδοσης. «Επιπλέον, η ανάκληση της ελβετικής ιθαγένειας – όπως προβλέπει το άρθρο 48 – είναι εφικτή υπό την προϋπόθεση καταδίκης για εγκλήματα πολέμου ή τρομοκρατίας. Όπως και στην υπόθεση Battisti [4], θα πρέπει και ο Lojacono να επιστρέψει στην Ιταλία για να εκτίσει την ποινή του, η οποία προβλέπεται να είναι ισόβια διότι έχει καταδικαστεί και για τη σφαγή στη Via Fani. Θα υποβάλουμε ερωτήσεις σχετικά με το θέμα. Τα Μολυβένια Χρόνια απαιτούν δικαιοσύνη και αλήθεια».
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ιταλοί ακροαριστεροί τρομοκράτες και δολοφόνοι εκμεταλλεύθηκαν τις νομοθεσίες διαφόρων κρατών της Ευρώπης (όπως π.χ. το κατάπτυστο «Δόγμα Μιτεράν» στη Γαλλία, όπου βρήκαν καταφύγιο δεκάδες Ιταλοί τρομοκράτες, μεταξύ των οποίων και ο ιδεολογικός «πατέρας» των Ερυθρών Ταξιαρχιών Τόνι Νέγκρι) και της Λατινικής Αμερικής, ώστε να βρίσκουν άσυλο, αποφεύγοντας έτσι την έκδοσή τους στην Ιταλία για να εκτίσουν τις ποινές τους.
[1] Ο Φάμπιο Ραμπέλι (Fabio Rampelli) γεννήθηκε στη Ρώμη το 1960. Από μικρή ηλικία ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση με το Μέτωπο Νεολαίας (Fronte della Gioventù) του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI) στη γενέτειρά του. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο “La Sapienza” της Ρώμης. Παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα, εργάστηκε ως αρχιτέκτονας, ενώ υπήρξε και πρωταθλητής κολύμβησης.
Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος της Ρώμης για το MSI από το Νοέμβριο του 1993 έως το 1997. Το 1995 εξελέγη περιφερειακός σύμβουλος του Lazio με την Εθνική Συμμαχία (Alleanza Nazionale) και επανεξελέγη το 2000.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις 21 Δεκεμβρίου του 2005 με την Εθνική Συμμαχία. Μετά από μια σύντομη θητεία του στο κόμμα «Λαός της Ελευθερίας» (Popolo della Libertà), το 2012 ίδρυσε μαζί με την Giorgia Meloni και τον Guido Crosetto το κόμμα «Αδελφοί της Ιταλίας» (Fratelli d’ Italia) με το οποίο εξελέγη βουλευτής τον Φεβρουάριο του 2013. Από τον Ιούνιο του 2018 είναι Αντιπρόεδρος της Ιταλικής Βουλής.
[2] FUAN (Fronte Universitario d’ azione Nazionale, Πανεπιστημιακό Μέτωπο Πολιτικής Δράσης). Οργάνωση Νεολαίας πανεπιστημιακών φοιτητών του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (Movimento Sociale Italiano). Ιδρύθηκε το 1950 στη Ρώμη και διαλύθηκε το 1996.
[3] Ο ακροαριστερός Ιταλός τρομοκράτης και μέλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών, Alvaro Lojacono (Αλβάρο Λογιάκονο) γεννήθηκε στη Ρώμη το 1955 και είναι γιος του κομμουνιστή οικονομολόγου Giuseppe Lojacono. Υπήρξε αρχικά στέλεχος της ακροαριστερής οργάνωσης Potere Operaio ενώ στη συνέχεια προσχώρησε στις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Εκτός από τη δολοφονία του Μίκη Μάντακα, συμμετείχε στη δολοφονία του δικαστή Girolamo Tartaglione τον Οκτώβριο του 1978, στην απαγωγή και δολοφονία του χριστιανοδημοκράτη, πρώην πρωθυπουργού, Άλντο Μόρο τον Μάιο του 1978, καθώς και σε άλλες δολοφονίες (όπως η «Σφαγή της οδού Fani», όταν εκτελέστηκαν από μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών οι συνοδοί ασφαλείας του Μόρο), σε ένοπλες ληστείες και σε πλήθος άλλων τρομοκρατικών ενεργειών. Ο κομμουνιστής δολοφόνος Λογιάκονο δεν συνελήφθη ποτέ στην Ιταλία. Το 1980 κατόρθωσε να διαφύγει στην Αλγερία, ακολούθως στη Βραζιλία και τελικά στην Ελβετία, όπου έλαβε την ελβετική ιθαγένεια.
Στις 6 Νοεμβρίου 1989, το δικαστήριο του Canton of Ticino καταδίκασε ερήμην τον Lojacono σε 17 χρόνια φυλάκισης για τη δολοφονία του δικαστή Tartaglione και δύο ένοπλες ληστείες.
Το εικονιζόμενο κάθαρμα είναι ο ακροαριστερός δολοφόνος του Μίκη Μάντακα, Αλβάρο Λογιάκονο, που σήμερα ζει στην Ελβετία, έχοντας αποκτήσει την ελβετική ιθαγένεια, χωρίς να είναι δυνατή η έκδοσή του στην Ιταλία για να εκτίσει την ποινή που του έχει επιβληθεί, η οποία σημειωτέον είναι δυσανόλογη με τα στυγερά εγκλήματά του.
[4] Ο ακροαριστερός τρομοκράτης Cesare Battisti (γεν. 1954) έδρασε κατά τη διάρκεια των «Μολυβένιων Χρόνων» στην Ιταλία και ευθύνεται για τουλάχιστον 4 δολοφονίες., βλ. περισσότερα στην Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Cesare_Battisti_(born_1954)
Παύλος Γκάσταρης
