Καραϊσκάκης προς τον απεσταλμένο του αρχηγού του τουρκικού στρατεύματος των Τρικάλων Σιλιχτάρ Μπόδα: «Έλα, σκατότουρκε… έλα Εβραίε, απεσταλμένε από τους γύφτους· έλα ν’ ακούσεις τα κερατά σας, -γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Τι θαρεύσετε κερατάδες… Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε “από ημάς” συνθήκην με “έναν” κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!»
Στις 4 Μαρτίου 1827, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης αποκρούει επίθεση του Οθωμανού πολέμαρχου Μεχμέτ Ρεσίτ Πασά (γνωστού ως Κιουταχή) στο Κερατσίνι, περιοχή βόρεια του Πειραιά, και του προξενεί βαρύτατες απώλειες. Η Μάχη του Κερατσινίου ανέδειξε για μία ακόμη φορά τα ηγετικά προσόντα του «γιου της καλογριάς».
Βρισκόμαστε στο έβδομο έτος του εθνικού ξεσηκωμού και οι Τούρκοι πολιορκούσαν την Ακρόπολη, από τον Ιούλιο του 1826. Ο Καραϊσκάκης, έχοντας ήδη απελευθερώσει το μεγαλύτερο μέρος της Ρούμελης, με λαμπρότερο παράδειγμα την επική Μάχη της Αράχωβας είχε διαισθανθεί ότι τυχόν πτώση του «Κάστρου της Αθήνας» θα είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην πορεία της Επανάστασης. Θεώρησε αναγκαίο να καταλάβει την περιοχή του Κερατσινίου για να διασφαλίσει αφ’ ενός τα νώτα του από τη θάλασσα και αφ’ ετέρου ν’ ανοίξει δρόμο προς την Ακρόπολη διαμέσου του Δαφνίου και του Ελαιώνα για να ανακουφίσει τους πολιορκημένους.
Στις 4 Μαρτίου στην μάχη του Κερατσινίου ο Καραϊσκάκης επέτυχε μια μεγάλη νίκη. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν σημαντικές. Οι νεκροί τους ανήλθαν σε 300 και οι τραυματίες σε 500 άνδρες. Οι Έλληνες έχασαν μόνο 3 άνδρες, ενώ τραυματίστηκαν περί τους 25.
Λίγες μόλις ημέρες μετά την μεγάλη αυτή νίκη του θα του αφαιρεθεί η αρχιστρατηγία της Ρούμελης και θα αναλάβει την αρχηγία του στρατού με υψηλότατο μισθό ο Άγγλος Ρίτσαρντ Τσορτς.
Δεν περνά πολύς καιρός, ούτε καλά ένας μήνας και μετά από το παραμερισμό του από την αρχηγία του Στρατού, ο Καραϊσκάκης δέχεται μία σφαίρα πισώπλατα στο Φάληρο και πεθαίνει!
Οι ξένοι που ήθελαν να στήσουν ένα κράτος προτεκτοράτο δεν ήθελαν ζωντανό ούτε τον Καραϊσκάκη, ούτε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, ούτε τον Πάνο Κολοκοτρώνη, ούτε τον Ηλία Μαυρομιχάλη, ούτε τον Παλαιών Πατρών Γερμανό! Για το ότι ο Καραϊσκάκης δολοφονήθηκε έχει γράψει ολόκληρη ιστορική μελέτη ο αείμνηστος Φωτιάδης.