Τον ρώταγαν ποιον έχει «γλείψει» πιο πολύ, τον Σαμαρά ή τον Μητσοτάκη!
Το όνομά του και η πολιτική συμπεριφορά του αποτελεί, για πολλούς, τον ορισμό της πατριδοκαπηλίας και της ασυνέπειας. Ο λόγος για τον υπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Σπύρο-Άδωνι Γεωργιάδη, τον αποκαλούμενο και ως «Μπουμπούκο» από την δεύτερη νυν σύζυγό του.
Γνωρίζουμε πολύ καλά το «πάθος» του συγκεκριμένου τύπου να εμφανίζεται σε οποιαδήποτε τηλεοπτική εκπομπή κι αν τον καλέσουν, χωρίς να έχει εξετάσει νωρίτερα στον ελάχιστο βαθμό το ποιοτικό υπόβαθρό της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μέχρι και στην εκπομπή του… Βασίλη Λεβέντη είχε εμφανιστεί, πριν ο τελευταίος κατορθώσει να εισέλθει στην Βουλή τον Σεπτέμβριο του 2015.
Μετά τα μεσάνυχτα της Τρίτης, ο Γεωργιάδης εθεάθη στην τηλεοπτική εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι πρόκειται ξεκάθαρα για μία εκπομπή από αυτές που ανήκουν στην κατηγορία «trash tv». Όσοι τυχόν έχουν παρακολουθήσει την ταινία «Τζόκερ» θα δουν, πιθανότατα, ανατριχιαστικές ομοιότητες ανάμεσα στην δομή της εκπομπής του Αρναούτογλου και αυτής του γλοιώδη τηλεπαρουσιαστή που υποδύεται στην ταινία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
Πριν την συνέντευξη του Γεωργιάδη στον Αρναούτογλου προηγήθηκε ένα μικρό σκετσάκι του… μεγάλου αυτού «πατριώτη» με τρεις standup comedy ηθοποιούς, οι οποίοι κυριολεκτικά τον εξευτέλισαν. Τον ρώταγαν ποιον έχει «γλείψει» πιο πολύ, τον Σαμαρά ή τον Μητσοτάκη. Τον ρώταγαν για τις «κωλοτούμπες» που ως πολιτικός έχει κάνει. Στο ίδιο μήκος κύματος, συνέχισαν να τον χλευάζουν με ερωτήσεις-τοποθετήσεις περί «Μπουμπούκου» και με ένα σκετσάκι, το οποίο εξευτέλιζε τις τηλεπωλήσεις βιβλίων και διαφόρων άλλων ειδών που είχε κάνει στο παρελθόν. Ποια ήταν η αντίδραση του Γεωργιάδη σ’ αυτή την καταιγίδα της ξεφτίλας; Χαχάνιζε (!) σαν να μην τρέχει τίποτα, δίνοντας έτσι πάσα στο τρίο που τον «ανέκρινε» να τον κάνει ακόμα περισσότερο «ρόμπα».
Βεβαίως, δεν μας παραξενεύει (και) η πιο πρόσφατη ελεεινή συμπεριφορά του συγκεκριμένου πωλητή «πατριωτισμού». Θυμόμαστε πολύ καλά πόσο αρνητικά μίλαγε στο παρελθόν για τον Σαμαρά, τον Παυλόπουλο, τον Μητσοτάκη, αλλά πολύ περισσότερο θυμόμαστε πόση στροφή 180 μοιρών έκανε στα μέχρι τότε λεγόμενά του, για να μπορέσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να εξυπηρετήσει τα στενά συντηρητικά συμφέροντά του.
Και αν αναφερόμαστε στον νέο του εξευτελισμό είναι γιατί δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το ύφος και το ήθος του στυλ «πνεύμα και ηθική», που ως σύγχρονος Βασίλης Αυλωνίτης πούλαγε όταν επιτίθονταν χυδαία στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αρκετές φορές στο παρελθόν.
Αυτά, για να μην μας κουνάνε το δάχτυλο διάφοροι πολιτικάντηδες τύποι σαν αυτόν, που αντί να κοιτάξουν να σώσουν, σε έστω και ελάχιστο βαθμό, την εναπομείνασα προσωπική τους αξιοπρέπεια, συνεχίζουν να γίνονται θέαμα γελοιοποίησης, μόνο και μόνο για να μπορέσουν να βγουν «στο γυαλί». Γι’ αυτό, λοιπόν, ο Γεωργιάδης δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ Χρυσαυγίτης. Αλλά και κανένας Χρυσαυγίτης, που σέβεται τον εαυτό του και τις Ιδέες του, δεν θα μπορούσε ποτέ να καταντήσει Γεωργιάδης…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
