Ψεύτικος λαός, ψεύτικοι ήρωες, ψεύτικη εποχή και θυμούνται και τιμούν την μνήμη του οποιουδήποτε, αλλά ξεχνούν παλληκάρια που έπεσαν εκεί στην γραμμή των συνόρων απέναντι από την μισητή ημισέληνο.
Ήταν 19 Δεκεμβρίου του 1986, όταν σε μία νησίδα του Έβρου ποταμού, βρέθηκε μια τριμελής ελληνική περίπολος, απέναντι σε μια τουρκική. Ο Έλληνας στρατιώτης Ζήσης Καραγώγος, άοπλος κινήθηκε προς την πλευρά των δύο Τούρκων συναδέλφων του, για να δεχθεί, αναίτια και ανεξήγητα, ριπή τυφεκίου από τον ένα εξ αυτών. Οι άλλοι δύο Έλληνες στρατιώτες, άρχισαν να ανταποδίδουν τα πυρά με αποτέλεσμα ανταλλαγή πυροβολισμών για περίπου μισή ώρα πάνω από το κορμί του βαρύτατα τραυματισμένου Καραγώγου. Η τυχαία διέλευση του Έλληνα αγροφύλακα Ζαπάτα υπήρξε σημαντική. Ο αγροφύλακας ενημέρωσε το παρακείμενο ελληνικό φυλάκιο.
Ακολούθησαν αψιμαχίες με αποκορύφωμα την σύγκρουση που έγινε περί την 15.00, και με την λήξη της οποίας οι Τούρκοι, μέτρησαν 1 Ανθυπολοχαγό και 4 στρατιώτες νεκρούς.
Ο Καραγώγος είχε αφήσει την τελευταία του πνοή, στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Αλεξανδρουπόλεως. Άλλος ένα στρατιώτης που είχε δολοφονηθεί εν ψυχρώ και εντελώς αναίτια από τους Τούρκους.
Σήμερα, το γειτονικό στο σημείο φυλάκιο του Πέπλου φέρει, σε ένδειξη τιμής για τον εκλιπόντα, το όνομα του: «Ελληνικό Φυλάκιο Στρατιώτη Ζήση Καραγώγου». Για τον Ζήση Καραγώγο, δεν έμαθαν ποτέ τα Ελληνόπουλα στα σχολεία. Δεν γίνεται ποτέ μια τελετή προς Τιμήν του…
