Ένα άρθρο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου από την εφημερίδα “Χρυσή Αυγή” που κυκλοφορεί
«Η Αρχαία Ψυχή Ζει Μέσα Μας Αθέλητα Κρυμμένη»
Όταν πριν από εκατό και πλέον έτη ήλθαν στο φως τα ταφικά μνημεία του Αρχαίου Νεκροταφείου των Αθηνών, ο περίφημος Κεραμικός, συγκλονίστηκε όλος ο πνευματικός κόσμος της χώρας και ανάμεσα σε αυτούς ο μεγάλος Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, που ξεχώρισε ένα πανέμορφο ανάγλυφο, που κοσμούσε τον Τάφο ενός νέου Άνδρα, ενός Αρχαίου Αθηναίου Ιππέα, που είχε πεθάνει σε μία μάχη μακριά από την Αθήνα, στον κάμπο της Κορίνθου, πολεμώντας εναντίον της Σπάρτης, σε εκείνον τον αδελφοκτόνο πόλεμο, που υπήρξε κτύπημα καίριο και σημαντικό για το μέλλον ολόκληρου του Ελληνισμού! Κάτω από το υπέροχο ανάγλυφο υπήρχε η επιγραφή: “Δεξίλεως Λυσανίου Θορίκιος – Εγένετο επί Τεισάνδρου άρχοντος – Απέθανεν επ΄ Ευβουλίδου – εν Κορίνθω των Πέντε Ιππέων”.
Βλέποντας την εικόνα αυτή, ο ποιητής στοχάστηκε και η φαντασία του κάλπασε και είδε μία μητέρα με το παιδί της να στέκουν και να θαυμάζουν την υπέροχη παράσταση και έγραψε τους στίχους:
“—Ποιός είναι αυτός, παιδάκι μου;
—Μανούλα, ο αϊ-Δημήτρης.—
Κι ήσουν εσύ, Δεξίλεε, λεβέντη καβαλάρη,
αμάραντο ασπρολούλουδο της αθηναίας Τέχνης!
Και ήταν ο λόγος ο τρανός και αξέχαστος φερμένος
από τα σπλάχνα ενός λαού σ’ ενός παιδιού το στόμα.
Δεν είμαστε ούτε χριστιανοί, και ειδωλολάτρες ούτε.
Από σταυρούς κι από είδωλα να πλάσουμε ζητάμε
τη νέα ζωή που είν’ άγνωρον ακόμα τ’ όνομά της.”
Αρκετά χρόνια πριν μέσα από τις στάχτες και το αίμα της αναγεννημένης Ελλάδας, ένας Παπάς από ένα νησί μας, χωρίς μόρφωση ιδιαίτερη, ούτε ιδιαίτερες αρχαιολογικές γνώσεις, παραδίδει στο πρώτο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο ιδρύθηκε στην Αίγινα, δύο αγάλματα και γράφει για το γεγονός αυτό ο αείμνηστος Αρχαιολόγος Ανδρόνικος. Ο ξεχωριστός αυτός Έλληνας, που έφερε στο φως τους τάφους της Βεργίνας και σφράγισε με αποδείξεις ακλόνητες την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, έχει γράψει τα παρακάτω:
“Στις 21 Οκτωβρίου 1829, προτού ακόμα συντελεσθεί επίσημα η διεθνής αναγνώριση του ελληνικού κράτους, ο Ιωάννης Καποδίστριας ιδρύει στην Αίγινα το πρώτο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου συγκεντρώνονται για πρώτη φορά αρχαία έργα τέχνης. Αξιοσημείωτη και χαρακτηριστική για τη στάση των απλών ανθρώπων απέναντι στην πολιτιστική τους κληρονομιά είναι η προσφορά ενός ιερέα, του Οικονόμου Λεβαντή από τα Θερμιά της Κύθνου. Γράφει ο ίδιος προς τον Κυβερνήτη: «…προσφέρω και αφιερώ εις το Μουσείον τούτο τα δύο αγάλματα, τα οποία, αναμοχλεύσας το έδαφος της νήσου μου και ανακαλύψας, μετεκόμισα εις τον οίκον μου, και τα διεφύλαττον όχι μόνον ως κόρην οφθαλμού, αλλά από ενθουσιασμόν και τα εθυμιάτιζον» (!). Και προσθέτει: «Πολλοί κατά καιρόν διαβάντες από την νήσον περιηγηταί με εζήτησαν επιμόνως προσφέροντές μου ικανήν ποσότητα χρημάτων και υποσχόμενοι να εξαποστείλωσιν ένα των υιών μου εις την Ευρώπην να σπουδάση με ιδικά των έξοδα, αλλά ποσώς δεν υπέμεινα να αποξενώσω τα μόνα κειμήλια και ως αληθώς αγάλματα και εγκαλλωπίσματα της οικίας μου. Αλλά σήμερον, ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ηυδόκησεν ο Ύψιστος να με καταξιώση να ιδώ το Έθνος μου πάλιν να ανατρέχη προς την παλαιάν του δόξαν, … να συσταίνωνται καταστήματα και μουσεία προς εκπαίδευσιν της ελληνικής νεολαίας, προσφέρω και ο δούλος σας το οποίον έχω πολυτιμότερον…»
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ «ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ» – Εκδόσεις ΕΡΜΗΣ
Αυτή είναι η Ελλάδα με την Αρχαία ψυχή, που ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη, με έναν Παπά Έλληνα χιλιάδων ετών, τον Οικονόμο Λεβαντή από τα Θερμιά της Κύθνου, που λιβάνιζε σαν Άγιους δύο Αρχαία Αγάλματα! Τότε, την εποχή που η Ελλάδα ήταν γεμάτη ερείπια υπήρχαν ψυχές Ελληνικές, σήμερα υπάρχουν;
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ