Γνωστή η αποψινή απόφαση της Ιεράς Συνόδου και ασφαλώς κρίνεται. Έτσι έπραττε πάντοτε η Εκκλησία όταν ο θάνατος απειλούσε τους πιστούς; …
Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε ότι στα 1854 επειδή η Ελλάδα του “κακού” Βασιλιά Όθωνα, πίστευε στην Μεγάλη Ιδέα και ήθελε την απελευθέρωση των σκλαβωμένων Ελληνικών εδαφών, οι Αγγλογάλλοι αποφάσισαν τον αποκλεισμό και την κατοχή της Πατρίδας μας, που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια και έφερε μια τρομερή επιδημία, την χολέρα, που σκότωσε 3.000 κατοίκους της πόλεως όταν η Αθήνα είχε πληθυσμό μόλις 30.000! Το ανάλογο σήμερα θα ήταν περισσότεροι από 400.000 νεκροί…
Πρώτοι απ’ όλους έτρεχαν στις κατοικίες των ασθενών οι Ιερείς, που έκαναν λιτανείες στους δρόμους και μάλιστα σύμφωνα με ένα διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη η χολέρα σταμάτησε με μία Λιτανεία!
Για το θέμα αυτό μάλιστα έχει γράψει ένα περίφημο διήγημα με τίτλο “Η ΧΟΛΕΡΙΑΣΜΕΝΗ”, ο Κοσμοκαλόγερος των Ελληνικών Γραμμάτων, το οποίο όπως λέει στην εισαγωγή του “την κατωτέρω διήγησιν, καθώς και την άλλην, την επιγραφομένην «Το Θαύμα της Καισαριανής», ήκουσα εκ στόματος της παθούσης, ήτις είναι η κυρα-Ρήνη Ελευθέραινα, του ποτέ Ροδίτη, σεβάσμια γερόντισσα Αθηναία.”
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης λοιπόν, απαντά στην πρόσφατη απόφαση της Ιερά Συνόδου με το παρακάτω απόσπασμα από το διήγημά του:
“Σαν ήρθε η φοβερή χρονιά, που έφερε την κατοχή των Αγγλογάλλων και την χολέρα, που βάσταξε τρεις μήνες, κι έπαψε την ημέρα του Αγίου Φιλίππου, ύστερα από μεγάλη λιτανεία και δέηση που έκαμε ο λαός με τους παπάδες, με τα εικονίσματα, με Σταυρούς και με ξεφτέρια.”