Ήταν Ιούλιος του 1974 όταν ο Αττίλας κτυπούσε την Κύπρο μας και Ελληνόπουλα έχυναν το αίμα τους για να μείνει η Κύπρος ελληνική. Έδιναν τον υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αγώνα, απελπιστικά μόνοι, προδομένοι από αυτό το ίδιο το κράτος των Αθηνών, που πανηγύριζε για την έλευση της “δημοκρατίας”.
Και ένας λαός με τα κεριά στα χέρια λες και πήγαινε στην Ανάσταση, να έχει ξεχυθεί στους δρόμους και τα αυτοκίνητα να κορνάρουν ασταμάτητα δαιμονισμένα. Και η πομπή με τα κεριά για κάποιους ίσως ήταν ανάσταση, αλλά για το Έθνος έχει αποδειχθεί μετά από 46 χρόνια παρακμής της μεταπολίτευσης, ένας Επιτάφιος, για τον οποίο ακόμη δεν έχει έλθει η Ανάσταση!
Τότε ένα άλλο φαινόμενο, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά εκείνον τον Ιούλιο του 1974, ήταν οι μεγάλες ουρές στα σούπερ μάρκετ, όλοι στη σειρά για να αγοράσουν αλεύρι, μακαρόνια, γάλα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΥΡΙΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ
