199 χρόνια συμπληρώνονται από την Άγια εκείνη ημέρα, κατά την οποία στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών έδωσαν τον όρκο για Νίκη ή Θάνατο οι απροσκύνητοι Έλληνες της ηρωϊκής Μάνης!
Στους αιώνες της σκλαβιάς σε αυτή την τραχειά και ορεινή γη δεν πάτησε το πόδι του Τούρκου και λυσσομανούσε ο αγέρας της Ελευθερίας.
Έχοντας κάστρα άπαρτα, ξερολιθιές, πυργόσπιτα και το βουνό τους, τον αδούλωτο Ταΰγετο, οι παλαιοί κάτοικοι της Μάνης, απόγονοι των Αρχαίων Σπαρτιατών, μαζί με γένη αριστοκρατικά της Αυτοκρατορίας μας, Παλαιολόγους και Κομνηνούς, Δαλασσηνούς, Δούκες και Κατακουζηνούς και άρχοντες παλιούς του Δεσποτάτου που ήλθαν από τον Μυστρά, όλοι μαζί κράτησαν αυτή τη γη, ποτίζοντάς την με αίμα, ελεύθερη!
Και ήταν οι Μανιάτες που ύψωσαν την Σημαία της Εθνικής Επανάστασης στην Αρεόπολη, την ημέρα αυτή πριν 199 χρόνια. Ο παπάς όρκισε και ευλόγησε τα όπλα των καπεταναίων και των παλικαριών τους στην Εκκλησία των Ταξιαρχών. Αμέσως μετά, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Γιατράκος ξεκινούν για τον Μυστρά και τη Μονεμβασιά, ενώ ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με 2.000 άνδρες για την Καλαμάτα.
Όλοι τιμούν το 1821, μα ξεχωριστά σίγουρα την τιμούν όσοι έχουν την τιμή στις φλέβες τους να κυλά το αίμα εκείνων, που πολέμησαν τα Μεγάλα εκείνα χρόνια!
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ τιμά την Μνήμη των Γενναίων και καλεί τους Έλληνες σε εγρήγορση για να υπερασπιστούν τα αιώνια Ιδανικά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ο αγώνας του 1821 συνεχίζεται γιατί τίποτε δεν άλλαξε. Εδώ είναι οι προσκυνημένοι, εδώ και οι ραγιάδες, εδώ και οι τοκογλύφοι των περίφημων δανείων του Αγώνα, και απέναντι σε όλους αυτούς το αδάμαστο Εθνικό Πνεύμα, οι Έλληνες Εθνικιστές, οι Χρυσαυγίτες και οι Χρυσαυγίτισσες που τιμούν με τον Αγώνα τους την προδομένη Επανάσταση του Γένους.
Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΝΙΑΤΕΣ
“Κι από του Πενταδάχτυλου τα ριζοβούνια, κοίτα!
Χολιαστικοί, αλαζονικοί, μ’ όλα τα καταφρόνια,
κι άσεβοι προς την αφεντιά, και σε δικούς και ξένους
σκληροί, με κύρη τους το κούρσος, ερωτιά το κέρδος,
πρωτομαστόροι της χωσιάς, και μέσα τους κρατώντας,
και χριστιανοί κι ας λέγονται, μια σπίθα από την πίστη
των τσακισμένων είδωλων, των πρωτινών Ελλήνων,
ακόμα αχώνευτη σε στάχτη μέσα. Νά οι Μανιάτες!
Κι είναι όπως είναι οι βράχοι τους, και σουβλεροί και ολόρθοι,
και ολόγυμνοι και απάτητοι και ξεμοναχιασμένοι,
τα Κακοβούνια, ο Ματαπάς. Κουρσάροι για κουρσάρους.”