Ήταν Ιούλιος του 1974 όταν ο Αττίλας κτυπούσε την Κύπρο μας και Ελληνόπουλα έχυναν το αίμα τους για να μείνει η Κύπρος Ελληνική. Έδιναν τον υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αγώνα, απελπιστικά μόνοι, προδομένοι από αυτό το ίδιο το κράτος των Αθηνών, που πανηγύριζε για την έλευση της “δημοκρατίας”. Και ένας λαός με τα κεριά στα χέρια λες και πήγαινε στην Ανάσταση, να έχει ξεχυθεί στους δρόμους και τα αυτοκίνητα να κορνάρουν ασταμάτητα δαιμονισμένα. Και η πομπή με τα κεριά για κάποιους ίσως ήταν ανάσταση, αλλά για το Έθνος έχει αποδειχθεί μετά από 46 χρόνια παρακμής της μεταπολίτευσης, ένας Επιτάφιος, για τον οποίο ακόμη δεν έχει έλθει η Ανάσταση!
Τότε ένα άλλο φαινόμενο, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά εκείνον τον Ιούλιο του 1974, ήταν οι μεγάλες ουρές στα σούπερ μάρκετ, όλοι στη σειρά για να αγοράσουν αλεύρι, μακαρόνια, γάλα. Και αυτό την ίδια στιγμή που άλλοι σκοτωνόντουσαν και η Κύπρος σκλαβωνότανε… Αυτές τις ίδιες ουρές τις είδαμε και την περασμένη εβδομάδα, όταν ακούστηκε ότι απλώνεται στην χώρα η επιδημία του κορωνοϊού.
Όλοι έτρεξαν για να βρουν την σωτηρία μαζεύοντας τρόφιμα και θυμίζοντάς μας το ρητό του Ηρακλείτου: “Αἱρεῦνται γὰρ ἓν ἀντὶ ἁπάντων οἱ ἄριστοι, κλέος ἀέναον θνητῶν, οἱ δὲ πολλοὶ κεκόρηνται ὅκωσπερ κτήνεα.”
“Οι άριστοι προτιμούν το ένα από όλα, την αιώνια δόξα των θνητών. Αλλά οι πολλοί χορταίνουν σαν τα κτήνη.”
Θυμήθηκα, λοιπόν, με αφορμή αυτές τις ατέλειωτες ουρές στα σούπερ μάρκετ τον Βιργίλιο και τον Αινεία, ο οποίος Αινείας, όταν η Τροία καταστρεφότανε, οι Έλληνες κατακτητές της του έδωσαν, εκτιμώντας την γενναιότητά του, την δυνατότητα να πάρει ένα πράγμα από την κατοικία του και αυτός πήρε τον ανήμπορο γέροντα πατέρα του. Εκτιμώντας το ήθος του, που δεν προτίμησε να πάρει χρυσό και πολύτιμα αντικείμενα, του έδωσαν την δυνατότητα να πάρει ό,τι ήθελε και αυτός επέλεξε να πάρει το άγαλμα του Θεού προστάτη, της πατρικής του Εστίας.
Αυτά έκανε ο Αινείας… Και τι κάνουν οι νεοέλληνες των ημερών μας; Παίρνουν μακαρόνια, γάλα και ζάχαρη… Και είναι ένα σημάδι η στάση του λαού της αποκτήνωσης που έχει φέρει και της παρακμής μια διεφθαρμένη εξουσία, που τον έχει καταντήσει μια αγέλη ικανή να σκέφτεται μόνο για την επιβίωση με την πλέον χυδαία υλιστική της έκφραση και μόνο!
Αυτόν τον λαό εμείς οι Χρυσαυγίτες, όντας Ιδεολόγοι, θέλουμε να τον αλλάξουμε, να τον κάνουμε να σκέφτεται όταν η απειλή του θανάτου πλησιάζει Αξίες και Ιδανικά και όχι μακαρόνια και γάλα.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή