Μισούν την Πατρίδα μας και δεν το κρύβουν! Είναι οι ίδιοι που οργανώνουν συγκεντρώσεις κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και κτυπούν τα κατά τόπους γραφεία μας με λύσσα. Είναι οι περίφημοι “νεαροί”, τους οποίους δεν ενοχλεί καμία κυβέρνηση του καθεστώτος… Γιατί είναι οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” ενός ολόκληρου συστήματος.
Οι συγκεκριμένοι, λοιπόν, “επαναστάτες” εκ του ασφαλούς, έκαναν πορεία πριν λίγες ημέρες και βανδάλισαν το άγαλμα του Ελευθερωτή της Ελλάδος, του Γέρου του Μωριά. Και αυτό μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους και μάλιστα στο κέντρο της πρωτεύουσάς του! Φαντάζεστε αλήθεια, εάν θα ήταν ποτέ δυνατόν κάποιοι “νεαροί”, στην Άγκυρα να βανδαλίσουν τον ανδριάντα του Κεμάλ; Κάτι τέτοιο ασφαλώς δεν έγινε ποτέ και ούτε πρόκειται να γίνει.
Μισούν την Ελλάδα και μισούν ξεχωριστά τον Κολοκοτρώνη γιατί συμβολίζει πολλά… Ήταν ένα πρόσωπο σύμβολο ενάντια στην ξενοκρατία, ήταν αυτό το ίδιο το πνεύμα της αδούλωτης Ελλάδας, που θέλουν να το ξεριζώσουν από την Πατρίδα μας. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο Κωστής Παλαμάς έγραψε ένα από τα πλέον συμβολικά ποιήματά του με επίκεντρο αυτό ακριβώς το άγαλμα, της οδού Σταδίου! Και για το άγαλμα αυτό και τον διάλογο του Εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά, με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, είχα γράψει το 2017 ένα κείμενο, το οποίο απαντά στο γιατί ενοχλεί ο Κολοκοτρώνης και η Θύμησή Του, απαντά επίσης τόσο σε αυτούς που θέλησαν να προσβάλουν την μνήμη του Μεγάλου πολέμαρχου, όσο και σε αυτούς που τους “ανέχονται” ή ίσως και τους ενθαρρύνουν να δρουν αντεθνικά:
Ο διάλογος ενός ποιητή με ένα άγαλμα – Από την Ελλάδα του 1907 στην Ελλάδα του 2017!
Είμαστε στην Ελλάδα του 1907, δέκα μόλις χρόνια μετά την ταπεινωτική ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και με το αίμα του Παύλου Μελά νωπό ακόμη, αίμα που χύθηκε για την Μακεδονία μας, που το ιερό της όνομα κάποιοι διαπραγματεύονται στα παζάρια των εθνών.
Η Ελλάδα σε μαρασμό με τον διεθνή οικονομικό έλεγχο παρόντα να έχει κάτω από την εξουσία του την εθνική μας οικονομία. Και όμως κάποιοι ελπίζουν και ανάμεσα σε αυτούς ένας Ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς. Στα 1907 ο Κωστής Παλαμάς εκδίδει μία ποιητική συλλογή τα ΣΑΤΥΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ και σε ένα από τα ποιήματά του περιγράφει έναν διάλογό του με τον χάλκινο ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη της οδού Σταδίου. Εκεί στην πλατεία Κολοκοτρώνη μία πλατεία που έχει για το Κίνημά μας ιδιαίτερη σημασία, αφού από εκεί ξεκίνησε η πορεία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ προς τον Λαό.
Ο Ποιητής εκφράζει τις απορίες του στον Γέρο του Μωριά και ο διάλογος που ακολουθεί έχει ιδιαίτερη σημασία και δίνει την απάντηση στο ερώτημα για το ποια είναι η λύση… σε εκείνους τους μίζερους και δύστυχους καιρούς. Ας διαβάσουμε όμως το ποίημα του Κωστή Παλαμά, τον φανταστικό του διάλογο με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:
ΣΑΤΥΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ 1907
“Χαλκόπλαστος για πάντα καβαλάρης,
ο στοχασμένος νά Κολοκοτρώνης!
– Το φύσημά σου πού θα ξαναπάρεις;
Κάπου το χέρι απλώνεις· πού τ’ απλώνεις;
– Μακριά, πολύ μακριά, πέρα, αλλού πέρα!
Στ’ αγνά· δεν τα πατάς, δεν τα ζυγώνεις·
στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα,
στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία,
στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα! –
–Και γύρω σου κι ομπρός σου, η Πολιτεία
με τα λογής παλάτια τα πλατιά,
σκολειά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία; –
Μ’ αποκρίθη: – Τσεκούρι και φωτιά!”
“Τσέκουρι και φωτιά” απαντούσε στον Κωστή Παλαμά ότι είναι η λύση ο Στρατηγός Κολοκοτρώνηςκαι αυτό στα 1907, σαν μία διέξοδο από το αδιέξοδο του ραγιαδισμού, σαν μια διαφυγή στο όνειρο και από την ανυπαρξία της κακομοιριάς στην Ιστορία! Ελλάδα του 1907 και Ελλάδα του 2017 και τότε και τώρα χρεοκοπία και η γεύση της ήττας παρούσα. Άραγε υπάρχει ελπίδα;
Την απάντηση την δίνει ο Γέρος του Μωριά. Μόνο όταν καθαρίσει η Πολιτεία από κάθε τι σάπιο και διεφθαρμένο, μόνον τότε θα σηκώσει και πάλι το κεφάλι του ο Έλληνας και από ραγιάς θα γίνει και πάλι ελεύθερος.”
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή