Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και του Ελληνικού Έθνους

Η 25η Μαρτίου είναι μια ξεχωριστή και ιδιαί­τερη ημέρα, κατά την οποία το Έθνος μας έχει διπλή γιορτή.

Για την Ορθοδοξία είναι μέρα χαράς και αγαλ­λίασης αφού γιορτάζει τον Ευαγγελισμό της Θε­οτόκου. Είναι η πρώτη Δεσποτική αλλά ταυτό­χρονα και Θεομητορική γιορτή. Ευαγγελία εί­ναι το χαρμόσυνο μήνυμα της θείας ενσάρκωσης που δόθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στην Θεοτόκο. Η άσπιλη σύλληψη του Χριστού, σύμ­φωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, ήταν απα­ραίτητη, διότι σε αντίθετη περίπτωση ο Χριστός θα έπαιρνε την τραυματισμένη από την αμαρτία ανθρώπινη φύση και θα κληρονομούσε το προ­πατορικό αμάρτημα. Κατά συνέπεια θα είχε ο Ίδιος ανάγκη σωτηρίας και δεν θα μπορούσε να σώσει τον κόσμο. Με την υπερφυσική Του σύλλη­ψη η ανθρώπινη φύση αναδημιουργείται.

Αυτή την ευλογημένη ημέρα διάλεξαν οι ένδο­ξοι πρόγονοί μας, όχι τυχαία, για να εορτάζουν την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αυτή η ημέρα στάθηκε η αφετηρία της Εθνικής μας παλιγγενεσίας και ο ευαγγελισμός του Έθνους μας. Ταυτόχρονα με την σωτηρία του ανθρωπί­νου γένους, διακηρύττεται και η σωτηρία του γέ­νους των Ελλήνων. Οι Έλληνες πολεμιστές δί­νουν τον όρκο «Ελευθερία ή θάνατος»! Η Πανα­γία μας τίθεται προστάτιδα της εθνεγερσίας και η Εκκλησία συμμετέχει σ’ αυτήν με κάθε δυνατό τρόπο.

Χιλιάδες Έλληνες έχυσαν το αίμα τους, μέχρι να φύγει το βαθύ και ζοφερό σκοτάδι της δουλείας και να ανατείλει η χρυσή αυγή της Ελευθερίας του Γέ­νους μας. Οι πρόγονοί μας πολέμησαν με συνέ­πεια και γενναιότητα, χωρίς συμβιβασμό: «Καλύτε­ρα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρό­νια σκλαβιά και φυλακή», και κατόρθωσαν έξω α­πό κάθε λογική, το ακατόρθωτο. Ένας μικρός αριθμητικά λαός, στο πνεύμα όμως τεράστιος, νί­κησε τις υπεράριθμες βάρβαρες ορδές του εχθρού.

Σήμερα, που η Ελλάδα μας περνάει δύσκολες στιγμές βιώνοντας μια άλλου τύπου κατοχή, πο­λιτικής και οικονομικής φύσεως, από ξένες δυνά­μεις, ας θυμηθούμε τους αγωνιστές του ’21 και ας αντλήσουμε δύναμη από το παρελθόν μας, για να κρατήσουμε το Έθνος μας ζωντανό. Εκεί­νοι πολέμησαν ”για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία”. Κι εμείς, στηριζόμενοι στις ρίζες μας και στα διδάγματα του παρελθόντος, με την βοήθεια του Θεού, ας αγωνιστούμε για να σπάσουμε τα σύγχρονα δεσμά μας, γιατί «πατρός τε και μητρός και των άλ­λων προγόνων απάντων, τιμιώτερον εστίν η πατρίς».

ΙΟΥΣΤΙΝΗ Μ.