Άρθρο από την εφημερίδα “Χρυσή Αυγή”: Από την «ΨΗΦΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ» στο «ΨΟΦΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ» λίγος φόβος δρόμος!
Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες, μια κατακραυγή για τους Έλληνες που θέλουν να επαναπατριστούν, λόγω του κινδύνου του κορωναϊού.
Σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε εφημερίδες, σε ειδησεογραφικά ιστολόγια, στα δελτία ειδήσεων από φωτισμένους «αναλυτές». Κάποιοι αυστηρά, άλλοι πιο ήπια, όλοι κατηγορούν όσους επιστρέφουν στην Ελλάδα, από χώρες του εξωτερικού.
Μιλάνε με τα χείριστα λόγια, για τους άτυχους εγκλωβισμένους στο αεροδρόμιο του Λονδίνου. Κυκλοφορούν και ψέματα του τύπου πως δήθεν: «ζητούν να επαναπατριστούν με έξοδα της πολιτείας», ενώ αρχικά βρέθηκαν στο αεροδρόμιο για να ταξιδέψουν με την Ryan Air, η οποία ακύρωσε την πτήση και τους άφησε μετέωρους.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως, αυτοί που ζητούν να ξεχάσουμε τους Έλληνες του εξωτερικού, είναι οι ίδιοι που ολημερίς ζητούσαν να τους δώσουμε ψήφο. Είναι οι ίδιοι που προπαγανδιστικά είπαν ότι θα τους δώσουν ψήφο. Είναι οι ίδιοι που διαφήμιζαν στα καφενεία πως «ο τάδε γνωστός, έφυγε από την Ελλάδα, δουλεύει στην Γερμανία, κονομάει γερά και ξέρεις, και το παιδί μου έξω θα το στείλω. Όχι θα το αφήσω να χαντακωθεί εδώ για τρείς και εξήντα».
Είναι όλοι αυτοί που γκρίνιαζαν για το “brain drain” της χώρας. Είναι όλοι αυτοί που απαιτούσαν από τους Έλληνες του εξωτερικού, να στείλουν χρήματα να στηρίξουν την κρίση, είναι όλοι αυτοί που απαιτούσαν από τους Έλληνες του εξωτερικού να οργανωθούν και να πιέσουν για την Μακεδονία ή την λαθρομετανάστευση.
Ναι. Μιλάω για τους πατριώτες, για τους Μακεδονομάχους, για τους κεντρώους δεξιούς, για τους αστούς. Με τους αριστερούς δεν ασχολούμαι, δεν λερώνω το γραπτό μου με αναφορές σε παρανοϊκούς εγκληματίες.
Τώρα που ήρθε η ώρα να δείξει η Ελλάδα, στοργή και φροντίδα για τους ξενιτεμένους Έλληνες, τώρα που ήρθε η στιγμή να τους δείξουμε έμπρακτα ότι η Πατρίδα δεν τους ξεχνάει, τώρα δείχνουμε τον χειρότερο εαυτό μας. Εκείνο τον τηλεορασόπληκτο εαυτούλη μας, που μόλις φοβήθηκε λίγο για το τομάρι του, ξεχνάει Έθνος, ξεχνάει Ιδέες, αλλάζει συνθήματα.
Και φυσικά δεν λέω να φέρουμε ανάμεσά μας, ανεξέλεγκτα, ανθρώπους που ίσως μεταφέρουν τον περίεργο αυτόν ιό. Φυσικά και πρέπει να τηρηθούν όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Άλλο αυτό όμως και άλλο να τους βρίζουμε ολημερίς, να ευχαριστιόμαστε που π.χ. η Πρεσβεία στο Λονδίνο σχεδόν λειτουργεί σαν να αντιμετωπίζει εχθρούς. Την ίδια στιγμή που εκατοντάδες λαθρομετανάστες, λαμβάνουν επιδόματα, περιθάλπονται, μεταφέρονται χωρίς καραντίνα με πούλμαν στην ενδοχώρα, την ίδια στιγμή εμάς θα μας «κοστίσει ακριβά» η μεταφορά των περίπου ογδόντα αποκλεισμένων Ελλήνων, στο αεροδρόμιο του Λονδίνου.
Στο σημείο αυτό να πω κι ένα μεγάλο «ντροπή σας» στους «σύμμαχους φιλέλληνες Βρετανούς» που δέχονται να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην χώρα τους, λες και είναι η Ουγκάντα του Αμίν Νταντά.
Κύριοι και κυρίες που θεωρείτε εαυτούς Εθνικιστές, να ξέρετε ότι δεν μας περισσεύει κανένας Έλληνας, όπου κι αν βρίσκεται. Να ξέρετε ότι Εθνικιστής είναι εκείνος που φροντίζει για το καλό του συνόλου του Έθνους κι όχι για τον κώλο του.
Κύριοι και κυρίες που θεωρείτε εαυτούς Έλληνες, να ξέρετε ότι τώρα κρίνεστε. Τώρα κρινόμαστε όλοι. Στα εύκολα είμαστε όλοι Μεγαλέξανδροι. Στα δύσκολα όμως μεταμορφωνόμαστε σε Εφιάλτες;
Ποτέ δεν συμπάθησα αυτή την κοινωνία της κατανάλωσης, της αστικής μπόχας και της κοσμοπολίτικης φούσκας. Ποτέ μέχρι τώρα όμως δεν είχα συνειδητοποιήσει το βάθος της ξεφτίλας.
Η σάπια κοινωνία μας, φτιασιδώνεται με την επιμέλεια γριάς τσατσάς, αλλά η ασχήμια της δεν κρύβεται πια.
ΜΥΡΜΙΔΟΝΑΣ