Ίσως εφέτος, περισσότερο από ποτέ μέχρι σήμερα, από τα Άγια Πάθη που ουσιαστικά ξεκίνησαν από την είσοδο του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα να αποκτά ιδιαίτερη διδακτική βαρύτητα το γνωστό λεκτικό μαστίγωμα του Θεανθρώπου προς τους Φαρισαίους. Ίσως ποτέ τα λόγια Του εκείνα να μην ήταν τόσο επίκαιρα όσο σήμερα:
Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, ότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· υμείς γαρ ουκ εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν.
Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, ότι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον, και όταν γένηται, ποιείτε αυτόν υιόν γεέννης διπλότερον υμών.
…οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες… πως φύγητε από της κρίσεως της γεέννης; (Ματθ. 23. 1-23.16 έως 23.17-23.34)
Αλήθεια, σεβασμιότατοι Επίσκοποι της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, από πού μας διώχνετε; Μήπως από τις επιχειρήσεις σας;
Με ποια εξουσιοδότηση κλειδώσατε τις πόρτες των εκκλησιών; Μήπως οι ναοί είναι ιδιοκτησίες σας;
Ασφαλώς και είναι της αρμοδιότητάς σας να γνωματεύετε επί κρισίμων δογματικών θεμάτων και θεμάτων πίστεως (πράγμα που δυστυχώς κατά κανόνα δεν πράττετε), αλλά τι σας υποχρεώνει να αναμειγνύεσθε σε θέματα πολιτικών, κομματικών και επιχειρηματικών αντιπαραθέσεων, προσφέροντας άλλοθι στους πολιτικούς για το διωγμό της πίστεώς μας;
Ή μήπως δεν έχετε αντιληφθεί ότι πίσω από την ιστορία αυτή με τον περίφημο κορωναϊό υποκρύπτεται η σύγκρουση τεράστιων γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, που υπερβαίνουν τα όρια του δικού μας κράτους;
Γιατί δεν αποδίδετε «τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ»;
Πως μπορείτε να λέτε ότι απαγορεύεται μεν η συνάθροιση εντός των ναών αλλά δεν απαγορεύεται η Θεία Κοινωνία; Μπορείτε αλήθεια να μας εξηγήσετε τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να λάβει τη Θεία Κοινωνία σήμερα κάποιος πιστός;
Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι συμπεριφορές του σημερινού κλήρου με το ήθος του Χρυσοστόμου Σμύρνης, του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, του Αθανασίου Διάκου, του Παπαφλέσσα, του Γρηγορίου Παλαμά, του Μέγα Βασίλειου και τόσων άλλων στυλοβατών της Πίστεώς μας αλλά και των αμέτρητων μαρτύρων που έχυσαν το αίμα τους για το Χριστό;
Αν οι πολιτικοί θέλουν να κλείσουν τις εκκλησιές, ας το πράξουν. Αναλαμβάνοντας φυσικά και το κόστος. Εσείς γιατί αναμειγνύεσθε σε χώρους που δεν ανήκουν στην Εκκλησία, βασανίζοντας και διχάζοντας τον πιστό λαό;
Μήπως πεισθήκατε από τις επιστημονικές και νοησιαρχικές αναγκαιότητες που προφασίζονται οι πολιτικοί για να επιβάλλουν στρατιωτικό νόμο στοχεύοντας προφανώς σε άλλα πράγματα και θέτοντας το Γένος μας και την Ορθοδοξία σε διωγμό;
Μήπως πιστεύετε ότι το πράγμα θα τελειώσει εδώ και ότι δεν θα έχουμε συνεχώς τα ίδια εφεξής (Δεκαπενταύγουστο, Χριστούγεννα, επόμενο Πάσχα κλπ);
Ή μήπως δεν γνωρίζετε ότι δεν μπορείτε να υπηρετείτε δυο Κυρίους;
Λοιπόν αποφασίστε: Ή με τον Αναστάντα Χριστό ή με τον Μαμωνά και τον Μεφιστοφελή.
Ο ποιητής Μικέλης Άβλιχος πάντως φαίνεται ότι έχει αποφασίσει για εσάς:
Στη φάτνη των χτηνών Χριστός
γεννάται χωρίς της Επιστήμης συνδρομή•
η θεία Φύσις κάνει για μαμμή
κι ο δράκος, σαν αρνί, θεός κοιμάται.
Αύριον, άντρας, σα ληστής κρεμάται –
νέα του κόσμου θέλει οικοδομή.
Σταυρό του δίνει ο Νόμος πληρωμή –
πλην άγιο φως στον τάφο του πλανάται.
Διάκοι του Βάαλ, δεν είναι δικός σας
αυτός της φάτνης ο φτωχός Χριστός,
που εκήρυξε για νόμο του τη χάρη.
Εσάς τιμή σας μόνη το στιχάρι.
Πομπές, θεοπομπές το ιδανικό σας,
κι είν’ ο Θεός σας, σαν κι εσάς, μιαρός!
Απόστολος Καραΐσκος