Υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν την πολιτική ως… πωλητική, δηλαδή εντελώς ευκαιριακά και εκείνοι που βλέπουν λίγο μακρύτερα και μπορούν να αντιληφθούν ότι μια νίκη μπορεί να κρύβει μια τεράστια ήττα και το αντίθετο…
Είναι γεγονός ότι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας γιγάντωσε την αλαζονεία των στελεχών της που υποτιμούν απίστευτα τον ελληνικό λαό και πιστεύουν ότι την ίδια στιγμή που εποικίζουν την Ελλάδα με χιλιάδες λαθρομετανάστες, μπορούν να πωλούν εθνικοφροσύνη. Ή την στιγμή που καταστρέφεται η οικονομία ολοκληρωτικά, να εμφανίζονται βέβαιοι ότι μετά από την δραματική ύφεση θα ακολουθήσει… επενδυτική έκρηξη!
Η μέχρι στιγμής επιτυχία της επικοινωνιακής διαχείρισης δεν εξασφαλίζει όμως ότι θα μπορεί να κοροϊδεύει για πάντα τους Έλληνες. Γιατί δεν μπορείς να εμφανίζεις τον έναν «μπαμπούλα» μετά τον άλλο και να περιμένεις συνεχώς ότι οι «ιθαγενείς» θα τρέχουν πίσω από την ποδιά της κυβέρνησης για να… σωθούν.
Ήδη οι δύο τελευταίοι «μπαμπούλες» της κυβέρνησης έχουν καεί: Μιλάμε για το στημένο «έπος του Έβρου» – όπου τώρα βλέπουν όλοι ότι συνεχίζεται ο εποικισμός και η λαθρομετανάστευση και μιλάμε κυρίως για την «κορωνοπροπαγάνδα» που έχει ξεφουσκώσει και είναι πολύ αμφίβολο αν θα ξαναεμπιστευτούν ποτέ οι Έλληνες τους Τσιόδρες για να μην προβλέψουμε ότι δεν θα υπάρξει απολύτως καμία πειθαρχία σε μελλοντικά μέτρα.
ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΟΣ
Πληθαίνουν οι φωνές εντός της Νέας Δημοκρατίας περί διενέργειας εκλογών αμέσως μετά το καλοκαίρι. Γιατί τόση βιασύνη; Δεν θα επέλθει…. επενδυτική έκρηξη από τον Ιανουάριο;
Ας υποθέσουμε ότι οι εκλογές αυτές τελικά θα γίνουν – και σύμφωνα με τις διαρροές θα είναι και διπλές. Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας σε αυτή την χρονική περίοδο θα είναι εξασφαλισμένη.
Τι μπορεί να περιμένει ο Μητσοτάκης από μια νωπή λαϊκή εντολή; Να βρεθεί εκ νέου αυτοδύναμος και να πάει σε «κυβέρνηση συνεργασίας» στην συνέχεια ή να προκύψει αυτό από την ίδια την κάλπη, πράγμα που θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο με τις παρούσες συνθήκες.
Μια νέα νίκη Μητσοτάκη, οπωσδήποτε θα οδηγήσει σε αλλεπάλληλες ήττες αυτή την φορά και αυτό θα εξασφαλιστεί όταν και εκείνος με την σειρά του υπογράψει το υπερμνημόνιο που έρχεται. Τι παραπάνω είχαν δηλαδή οι ΓΑΠ, Σαμαροβενιζέλοι και οι αμερικανοκομμουνιστές του Τσίπρα;
Αν διεσώθη η Νέα Δημοκρατία αμέσως μετά το πολιτικό τέλος του Σαμαρά, το οφείλει στον… ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, μοιάζει οξύμωρο αλλά αυτός είναι ο δικομματισμός: Ο ένας εξαρτάται από τον άλλον.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι ποιος θα σώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά ποιος θα σώσει την ίδια την Νέα Δημοκρατία που θα απειλείται με αφανισμό. Και όλα αυτά μετά από μια εκλογική νίκη….
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Απλά θυμηθείτε το ΠΑΣΟΚ του 2012. Ούτε με αλλαγή ηγεσίας δεν κατάφερε να σηκώσει κεφάλι ξανά…
Ν.Κ.