“Από την κόλασή μου σου φωνάζω, εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω”
75 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα κατά την οποία έλαβε τέλος η μεγάλη αλληλοσφαγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τον οποίο άλλοι απεκάλεσαν ευρωπαϊκό εμφύλιο πόλεμο, άλλοι Ιδεολογικό πόλεμο και ο καθείς ανάλογα τις απόψεις και τις θέσεις του τον χαρακτήρισε με τον τρόπο που τον βόλευε.
Ο πόλεμος τέλειωσε στην πραγματικότητα λίγους μήνες μετά, στην μακρινή Ιαπωνία με το μεγάλο έγκλημα πολέμου που ήταν το Ναγκασάκι και η Χιροσίμα και άρχισε μία περίοδος της Ιστορίας του ανθρώπου καθόλου ειρηνική.
Ψυχρός πόλεμος, πόλεμος της Κορέας, δεκάδες πόλεμοι με εκατομμύρια νεκρούς στην Αφρική, εκατομμύρια νεκροί στο Βιετνάμ και μεγάλα επίσης εγκλήματα πολέμου με εντολή δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Ακολούθησε ο πόλεμος με το Ισλάμ, που συνεχίζεται με εκατομμύρια επίσης νεκρούς σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Μέση Ανατολή. Και κοντά σε όλα αυτά μια κοινωνική εξέλιξη την οποία ο καθείς κρίνει θετική ή αρνητική. Όλα αυτά είναι έργα κυρίως των μεγάλων δυνάμεων που αναδείχθησαν από τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο και εάν κάποιοι επιθυμούν να δώσουν Ιδεολογική σφραγίδα στον κόσμο που ζούμε είναι έργο των φιλελεύθερων και των μαρξιστών.
Η Ελλάδα πληγώθηκε βαθιά, αφού αμέσως μετά το τέλος του πολέμου είχαμε μια μεγάλη αλληλοσφαγή που κατέστρεψε την χώρα και έφερε έναν ακόμη εθνικό διχασμό, που ακόμα δηλητηριάζει τον λαό μας. Μας είχαν υποσχεθεί πολλά… Δεν μας έδωσαν τίποτε! Ούτε την Κύπρο, που λίγα χρόνια μετά κρεμούσαν Ελληνόπουλα οι Άγγλοι, ούτε την Βόρειο Ήπειρο και μόνο τα Δωδεκάνησα λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου.
