“Ένα πράγμα είναι σίγουρο για τον κόσμο μετά την πανδημία: δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής”.
Ιδιαίτερα σημαντική η συνέντευξη στο διαδίκτυο του παγκόσμιου “παίχτη” Τζωρτζ Σόρος, που θεωρεί την κρίση του κορωνοϊού, την κρίση μιας ολόκληρης ζωής.
Από την συνέντευξη τα παρακάτω: “Η κρίση μιας ζωής GREGOR PETER SCHMITZ – GEORGE SOROS
“Ένα πράγμα είναι σίγουρο για τον κόσμο μετά την πανδημία: δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής”
GREGOR PETER SCHMITZ: Έχετε δει πολλές κρίσεις. Είναι η πανδημία COVID-19 συγκρίσιμη με οποιαδήποτε προηγούμενη;
GEORGE SOROS: Όχι. Αυτή είναι η κρίση της ζωής μου. Ακόμη και πριν από το χτύπημα της πανδημίας, συνειδητοποίησα ότι βρισκόμασταν σε μια επαναστατική στιγμή όπου αυτό που θα ήταν αδύνατο ή ακόμη και αδιανόητο σε κανονικές στιγμές είχε γίνει όχι μόνο δυνατό, αλλά μάλλον απολύτως απαραίτητο. Και μετά ήρθε το COVID-19… Είναι ένα πρωτοφανές γεγονός που πιθανώς δεν έχει συμβεί ποτέ και θέτει πραγματικά σε κίνδυνο την επιβίωση του πολιτισμού μας…
GPS: Θα αλλάξει αυτή η κρίση τη φύση του καπιταλισμού; Ακόμη και πριν το COVID-19 είχαμε καταστροφική ύφεση, τα μειονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου.
SOROS: Δεν θα επιστρέψουμε εκεί που βρισκόμασταν όταν ξεκίνησε η πανδημία. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν νομίζω, όμως, ότι ξέρει κανείς πώς θα εξελιχθεί ο καπιταλισμός.
GPS: Θα μπορούσε αυτή η κρίση να φέρει τους ανθρώπους – και τα έθνη-κράτη – πιο κοντά;
SOROS: Μακροπρόθεσμα, ναι. Προς το παρόν, οι άνθρωποι κυριαρχούνται από φόβο. Και ο φόβος κάνει συχνά τους ανθρώπους να πληγωθούν…”
Συμπεράσματα: Ο κορωνοϊός αλλάζει ολόκληρο τον κόσμο και το ερώτημα που τίθεται είναι εάν είναι η αφορμή ή η αιτία… Όλα δείχνουν ότι είναι η αφορμή γιατί όταν επί παραδείγματι δεν άλλαξε τον κόσμο η Ισπανική γρίπη με τα εκατό εκατομμύρια νεκρούς, γιατί θα πρέπει να τον αλλάξει ο κορωνοϊός με το ένα εκατοστό και λιγότερο θυμάτων;
Άλλο στοιχείο που προκύπτει από την συνέντευξη Σόρος είναι ότι αλλάζουν το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα και σίγουρα αυτό δεν γίνεται για το καλό των πολλών που είναι φτωχοί, αλλά των λίγων που είναι πλούσιοι και θα γίνουν πλουσιότεροι…
Τελευταίο συμπέρασμα η παγκοσμιοποίηση δεν παρατά τα όπλα και πιστεύει ότι τα έθνη-κράτη μακροπρόθεσμα θα έλθουν πιο κοντά, δηλαδή ότι τα σχέδιά τους θα επιτύχουν.