Την Μεγάλη Εβδομάδα ο κ. Χ. Γιανναράς έγραφε στην “Καθημερινή”:
“Όλοι οι ναοί κατάκλειστοι, βουβοί, τάφοι σφραγισμένοι «μετά κουστωδίας» (το περιπολικό της Άμεσης Δράσης στην πόρτα) – εξασφαλισμένος ο αποκλεισμός του θαύματος. Έρημοι δρόμοι συμπλήρωναν την εικόνα γενικευμένης συμφοράς ή πολέμου … Μοιάζει παρακμιακός εκφυλισμός να παίρνει η εξουσία μέτρα «για την αποφυγή συνωστισμού», πιο βάναυσα στις εκκλησιές από αυτά που καθόρισε για τα σούπερ μάρκετ.”
Την Κυριακή 10 Μαΐου επαινούσε με θέρμη τους Τσιόδρα-Χαρδαλιά γράφοντας:
“…Κάθε απόγευμα στις 6, η ημίωρη σφήνα ενημέρωσης για την πανδημία από τον ΕΟΔΥ, βεβαιώνει ψηλαφητά πως η Ελλάδα δεν τελειώνει στο θλιβερό μείγμα μικρόνοιας, απληστίας και αμοραλισμού των επαγγελματιών της εξουσίας …Το δίδυμο Τσιόδρα – Χαρδαλιά, συμβολική έκφανση της κοινωνικής μας απελευθέρωσης από τη λοιμική της κομματοκρατίας, μιλάνε για να ενημερώσουν τίμια και ρεαλιστικά τον πολίτη, όχι για να κερδίσουν τις εντυπώσεις.”
Μα ο Τσιόδρας και ο Χαρδαλιάς ήταν αυτοί που είχαν αποφασίσει το κλείσιμο των Εκκλησιών!
Το να είναι κανείς ξεχωριστός άνθρωπος δεν αρκεί. Πρέπει να είναι και ένας γενναίος της πένας… Όμως αν είναι γενναίος της πένας τότε δεν υπάρχει κάθε Κυριακή άρθρο του σε μία εφημερίδα του καθεστώτος!