Η επιλογή από τη Ν.Δ. των μελών της επιτροπής, η οποία ανέλαβε την οργάνωση του εορτασμού (εκδηλώσεις, ομιλίες, άρθρα, εκπομπές κ.λ.π.) το 2021, επί τη συμπληρώσει διακοσίων (200) ετών από της ενάρξεως του απελευθερωτικού αγώνος του Γένους μας, από τον οθωμανικόν ζυγόν, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Επελέγησαν συγκεκριμένα άτομα από τον χώρο των στρεβλών «διανοουμένων», με «δημοκρατικές»… υπερευαισθησίες, εθνική αναισθησία, σοσιαλίζοντα θολά οράματα του τίποτα και του χάους και αναθεωρητές της αληθείας χάριν του ψεύδους και των απαιτήσεων της Νέας σιωνιστικής τάξεως.
Τα άτομα αυτά, παρεκτός του γεγονότος, ότι ικανοποιούν τα πάσης φύσεως αριστεροτραφέντα συμπλέγματά τους, υπηρετούν παραλλήλως την ενδοτική πολιτική των εκάστοτε «ελληνικών» κυβερνήσεων, περί … «Ελληνοτουρκικής φιλίας», «συνεργασίας», «κοινής εμπιστοσύνης», «κατευνασμού» και άλλα κουραφέξαλα.
Ως εκ τούτων, θεωρώ βέβαιο, ότι η εν λόγω επιτροπή θα υποστηρίξει, ότι «η μικρή επαρχία στην άκρη της οθωμανικής αυτοκρατορίας» – κατά Κούλι – μωυσι μητσοτάκι – απελάμβανε όλα τα προνόμια που της παρείχε ο καλός τούρκος και θα κατηγορήσει, προς τέρψιν των… κατατρεγμένων Ιουδαίων, τον Θ. Κολοκοτρώνη για… αντισημιτισμό, ίσως δε και τον Πατροκοσμά και οπωσδήποτε θα κηρύξει, με … βαθυστόχαστες αρλουμπολογίες το … «νέο πατριωτισμό» με την ανοχή του διαφορετικού και όλ’ αυτά, μέσα στα πλαίσια της «πολιτικής ορθότητας» και του … εκσυγχρονισμού.
Η από του έτους της μεγάλης Εθνικής προδοσίας (1974) ακολουθουμένη τακτική σπιλώσεως Ηρώων του Έθνους και καταξιωμένων ηγετών του, θα συνεχισθεί και από την επιτροπή, είτε απροκάλυπτα είτε ύπουλα και συγκεκαλυμμένα. Αυτή εξ’ άλλου είναι η αποστολή της.
Κυβερνήτες οι οποίοι σήκωσαν όρθια την Ελλάδα, οσάκις κατέρρεε, την οργάνωσαν, την επροστάτευσαν, την εδόξασαν και την κατέστησαν ισχυράν (Καποδίστριας, Μεταξάς – Παπαδόπουλος) χλευάζονται τώρα, στα χρόνια της διαλυτικής παρακμής, και κατηγορούνται για… δικτάτορες και τύραννοι, από πνευματικά σκουπίδια και ΧΑΤΖΟχαρούμενους καθηγητάδες της… οκάς.
Ένας απ’ αυτούς τους επαγγελματίες «δημοκράτες» της επιτροπής, επεχείρησε να «αγγίξει» τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και να τον κατηγορήσει για δικτάτορα. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω «ανιστόρητο» αυτόν τον ύπουλο ΧΑΤΖΟβιόλη, ο οποίος σκοπίμως «παραβλέπει» τις κρατούσες συνθήκες στην Ελλάδα, κατ’ εκείνη την χρονική περίοδο, με τα ερείπια που άφησε ο πόλεμος, ο εμφύλιος σπαραγμός η διχόνοια, η πολυαρχία, η αδυναμία συνεννοήσεως των διαφόρων πολιτικών και στρατιωτικών φατριών, η αναρχία, οι ληστείες και η έξαρση της πειρατείας. Γνωρίζει ο αχρείος.
Ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας παρέλαβε ένα κράτος ανύπαρκτο, χωρίς θεμέλια και μ’ έναν λαό απαίδευτο, που μόλις άρχιζε να βγαίνει από το τέλμα του ραγιαδισμού. Με κοινοβουλευτισμό και επικίνδυνες ελευθερίες δεν θα έμενε λίθος επί λίθου, κύριε … ευαίσθητε «δημοκράτη». Έτσι τυφλώνουν και αποβλακώνουν τα Ελληνόπουλα αυτοί οι αχρείοι καθηγητάδες.
Δεν πρέπει, κατ’ αυτούς, να μάθουν τα παιδιά μας τα επιτεύγματα του Καποδίστρια, γιατί δεν ήταν… δημοκράτης. Δεν πρέπει να γνωρίσουν την προσωπικότητά του και το πόσο μεγάλος Έλλην και ηγέτης υπήρξε.
Οι Ελβετοί όμως τον γνωρίζουν, τον αναγνωρίζουν και τον Τιμούν: ήταν εκ των κυριοτέρων αν όχι ο κυριότερος συντάκτης του καταστατικού Χάρτου της Ελβετίας.
Όσο για τους ακαδημαϊκούς μας, αυτοί καθεύδουν εις το υπνωτήριον της οδού Πανεπιστημίου.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, θλιβερά και γλοιώδη «δημοκρατικά» ανθρωπάκια, υπήρξε ο στιβαρός και ευφυής Έλλην ηγέτης που έχτισε τα θεμέλια του πρώτου Ελληνικού κράτους.
Ορκίσθηκε ως υπεύθυνος και όχι ανεύθυνος Άρχων όπως ορκίζονται σήμερα οι… Π.τ.Δ.
Έκλεισε τη βουλή των κηφήνων. Ίδρυσε τη Σχολή Ευελπίδων. Συνεκρότησε τακτικό Στρατό. Έκανε αποκέντρωση. Έκοψεν Εθνικό νόμισμα. Ίδρυσε την Ταχυδρομική Υπηρεσία. Έκτισε ορφανοτροφείο στην Αίγινα. Ίδρυσε την Γεωργική Σχολή Τίρυνθος. Έκανε απογραφή όλων των κατοίκων, των εκκλησιών και των μοναστηριών. Έκτισε σχολεία σ’ όλες τις Επαρχίες. Δημιούργησε βιβλιοθήκες και μουσείο Φυσικών επιστημών, Ελληνικό και Γαλλικό τυπογραφείο και λιθογραφείο στην Αίγινα. Οργάνωσε την απονομή της Δικαιοσύνης και εδημοσίευσε τον Οργανισμό Δικαστηρίων. Ίδρυσε ναυπηγεία στο Ναύπλιο και στον Πόρο. Σχεδίασε και κατασκεύασε δρόμους. Κατήγγειλε επανειλημμένως τους κοτζαμπάσηδες.
Και όλ’ αυτά και τόσα άλλα μέσα σε τρία (3) χρόνια. Δεν ελάμβανε αμοιβή. Ανέλαβε κυβερνήτης πάμπλουτος και διέθεσε όλη του την περιουσία για τις ανάγκες του Έθνους. Ο θάνατος τον βρήκε πάμπτωχο. Εδολοφονήθη στα 55 του χρόνια απ’ αυτούς που δεν ήθελαν ισχυρή Ελλάδα.
Βλέπετε κάποια σχέση με τα τωρινά ερπετά της πολιτικής απάτης, των εκατομμυρίων, των θαλαμηγών και των τεραστίων ακινήτων περιουσιών; Αυτά τα σκουπίδια δηλώνουν αριστεροδημοκράτες και συκοφαντούν μ’ ένα στόμα τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Μιχάλης Αρβανίτης.