Το παρόν κείμενο γράφεται λίγες ημέρες μετά τους πανηγυρισμούς των συστημικών μέσων ενημέρωσης για το γεγονός ότι με αφορμή την αποχώρηση ενός πρώην βουλευτή της, η Χρυσή Αυγή βρίσκεται ένα βήμα πριν την οριστική της «διάλυση». Γνωστή η τακτική τους, όπως γνωστός και ο ευσεβής πόθος δηλωμένων εχθρών και δήθεν φίλων της Χρυσής Αυγής να απαλλαγούν από την παρουσία της, ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για τους επαγγελματίες εθνικόφρονες προς εξαργύρωση των κόπων τους, οι οποίοι έχουν ως μοναδικό στόχο την κατασυκοφάντηση της Ηγεσίας και των λοιπών στελεχών του λαϊκού εθνικιστικού κινήματος.
Το πόσες φορές «διαλύθηκε» η «τελειωμένη» Χρυσή Αυγή και άλλες πόσες θα την οδηγούσαν στον πολιτικό αφανισμό οι δήθεν φερέγγυοι μάρτυρες των ολέθριων λαθών της αποτελεί συζήτηση που ουδέν νόημα έχει, αφού αν υπήρχε έστω και μία δόση αλήθειας στα όσα έχουν καταλογιστεί εις βάρος της Χρυσής Αυγής όλα αυτά τα χρόνια, τότε αυτή θα είχε εξαφανιστεί οριστικά ήδη από τη δεκαετία του 1990.
Στα όσα λάθη καταλογίζονται, λοιπόν, στην Χρυσή Αυγή, είναι και αυτό της πολιτικής τακτικής να παραμένει ιδεολογικά σταθερή εις βάρος της πολιτικής και δημοσκοπικής της εξέλιξης και την εν τέλει επιστροφή της στη βουλή. Το πως εννοείται αυτή η εξέλιξη γίνεται αντιληπτό από τα κριτήρια με τα οποία ορίζονται η επιτυχία και η αποτυχία στην πολιτική. Άλλοι θεωρούν το 2,93% του Ιουλίου του 2019 αποτυχία εξαιτίας της μη εισόδου της Χρυσής Αυγής στη βουλή, άλλοι θεωρούν το 4,89% του Μαΐου του 2019 αποτυχία εξαιτίας της πτώσης των ποσοστών σε σύγκριση με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις κι άλλοι θεωρούν το 9% του 2014 αποτυχία επειδή δεδομένων των συνθηκών το ποσοστό θα έπρεπε να είναι διψήφιο και να αγγίζει το… 20%!
Ο χονδροειδής τρόπος με τον οποίο η μάζα ερμηνεύει τα εκλογικά αποτελέσματα, βάσει των οποίων κρίνει και τους πολιτικούς σχηματισμούς, σχηματοποιεί και το είδος της κριτικής απέναντι τους αφού μοναδικό κριτήριο επιτυχίας ή αποτυχίας δεν αποτελεί η ιδεολογική προσήλωση και συνέπεια, αλλά η απόδοση στις εκλογικές αναμετρήσεις. Ξεχνάει, όμως, ο κάθε κριτής της Χρυσής Αυγής ότι στην Ελλάδα οι εκλογές δεν πραγματοποιούνται με τρόπο απόλυτα δημοκρατικό, όπως άλλωστε προστάζει το Σύνταγμα, αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες και τους περιορισμούς που επιβάλλει ένα σύστημα εκδικητικό απέναντι σε όσους αντιστέκονται στα σχέδια του.
Με αποκλεισμούς, φίμωση, οικονομική αφαίμαξη, αντισυγκεντρώσεις, απαγορεύσεις, απειλές, βία και τρομοκρατία κι εν μέσω μιας δίκης που κρατάει σε ομηρία το Κίνημα για 5 ολόκληρα χρόνια η Χρυσή Αυγή όχι μόνο δε θα έπρεπε να λάβει μέρος στις εκλογές, αλλά να είχε κάνει πράξη την επιθυμία των «εθνικοφρόνων» που τη θέλουν πολιτικά νεκρή κι εκτός παιχνιδιού. Αυτό, όμως, που την κράτησε όρθια και κατάφερε να κερδίσει τη μάχη των εκλογών, ακόμα κι αν δεν κατάφερε να μπει στη βουλή, είναι η Ιδεολογία και η συνέπεια στις Ιδέες, κάτι που κανένας και ποτέ στα μεταπολιτευτικά χρόνια δεν είχε την υπομονή, το σθένος και τις αντοχές για να πράξει.
Για το λόγο αυτό η Χρυσή Αυγή είναι δεδομένο ότι θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις και το αν καταφέρει να εισέλθει εκ νέου στο ελληνικό κοινοβούλιο θα κριθεί από το κατά πόσο αυτός ο λαός είναι ώριμος αντιληφθεί το μήνυμα των Ιδεών μας και όχι επειδή η Χρυσή Αυγή θα μεταλλάξει τις Ιδέες της για να γίνουν αυτές αρεστές στους πολλούς, με αντάλλαγμα μια σύντομη κοινοβουλευτική θητεία.
Ματθαιόπουλος Αρτέμης