Ο Διον. Κόκκινος, στο έργο του Η Ελληνική Επανάστασις, τόμος 1ος. Αθήναι: Μέλισσα, 1956, στις σελίδες. 232 και 233, μας παραδίδει την προκήρυξη με την οποία ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, μετά την καταστροφή στην μάχη του Δραγατσανίου, διατελών υπό το κράτος οργής και απογνώσεως δι’ όσα έγιναν.
«Στρατιώται,
Όχι δεν μολύνω πλέον το ιερόν, το τίμιον τούτο όνομα εις τα υποκείμενά σας. Άνανδροι αγέλαι λαών! Αι προδοσίαι σας, αι επιβουλαί σας με βιάζουσι να σας αποχωρισθώ. Εις το εξής κάθεδεσμός μεταξύ ημών και εμού κόπτεται. Βαθειά μόνον εις την ψυχήν μου θα φέρω την εντροπή ότι σας εδιοικούσα. Επατήσατε τους όρκους σας, επροδόσατε και εμέ, εις την στιγμήν καθ’ ήν ήλπιζα ή να νικήσω ή να συναποθάνω μαζύ σας ενδόξως. Σας αποχωρίζομαι λοιπόν!
Τρέξατε εις τους Τούρκους, τους μόνους αξίους φίλους των φρονημάτων σας. Εξέλθετε από τα δάση, κατεβήτε από τα βουνά, τα άσυλα της ανανδρείας σας, τρέξατε προς τους Τούρκους, και καταφιλήσατε τας χείρας των, από τας οποίας ακόμη στάζει το ιερόν αίμα των κατασφαγιασθέντων απανθρώπως κορυφαίων υπουργών της θρησκείας Πατριαρχών, Αρχιερέων, και μυρίων άλλων αθώων αδελφών σας.
Ναι! Τρέξατε, αγοράσατε την σκλαβιάν σας με την ζωήν σας και με την τιμήν των γυναικών και των παιδίων σας. Σεις δε σκιαί των γνησίων Ελλήνων εκ του Ιερού Λόχου, όσοι προδοθέντες επέσατε θύματα δια την ευδαιμονίαν της πατρίδος, δεχθείτε δι’ εμού τας ευχαριστήσεις των ομογενών σας! Ολίγος χρόνος και στήλη θα αναγερθεί να διαιωνίση τα ονόματά σας. Με χαρακτήρας φλογερούς είναι εγκεχαραγμένα εις τα φίλτρα της καρδίας μου τα ονόματα εκείνων όσοι μέχρι τέλους μ’ έδειξαν πίστιν και ειλικρίνειαν. Η ενθύμισίς των θα ήναι πάντοτε το μόνον δροσιτικόν ποτόν της ψυχής μου.
Παραδίδω δε εις την απέχθειαν της ανθρωπότητος, εις την δίκην των νόμων, και εις την κατάραν των ομογενών τον επίορκον και προδότην Σάββαν, τους λιποτάκτας και πρωταιτίους της κοινής λιποταξίας και φυγής Δούκαν Κωνσταντίνον, Βασίλειον Μπαρλάν, Γεώργιον Μάνον Φαναριώτην, Γρηγόριον Σούτζον Φαναριώτην και τον φαυλιόβιον Νικόλαον Σκούφον.
Καθαιρώ δε τον Βασίλειον Καραβιάν από την τάξιν των συμπατριωτών μου δια την απείθειάν του και το απρεπές πολίτευμά του.
Ρίμνικον, τη 8η Ιουνίου 1821
Αλέξανδρος Υψηλάντης
