Σύμφωνα με την επιστήμη της γεωπολιτικής η ύπαρξη ενός κράτους προσδιορίζεται απαραίτητα από τρία συστατικά στοιχεία: α) Τον Χώρο β) Τον Λαό και γ) Την Κυριαρχία.
Εφ’ όσον λείπει το τρίτο στοιχείο, υφίσταται μεν τυπικά Κράτος, χωρίς όμως κυρίαρχη εξουσία, μερικά ή ολότελα υποταγμένο σε ένα άλλο Κράτος. Οι άλλες δύο παράμετροι της ύπαρξης του Κράτους, είναι αναγκαίες και «πυρηνικές» για την κρατική υπόσταση. Ο Χώρος και ο Λαός, είναι αντίστοιχα για το Κράτος ότι το σώμα και η ψυχή για κάθε έμβιο όν.
Το νεώτερο Ελληνικό κράτος από την πρώτη στιγμή της υπάρξεώς του είχε προβλήματα βασικά και στις τρεις Γεωπολιτικές Παραμέτρους, που συνιστούν την ύπαρξή του. Πρώτα από όλα στο ζήτημα του «Χώρου» γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι το κράτος που προέκυψε μετά την Επανάσταση του 1821 εάν μη τι άλλο, γεωστρατηγικά δεν ήταν βιώσιμο και βρισκότανε στην πραγματικότητα στο έλεος τόσο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όσο και της κυρίαρχης στις θάλασσες Αγγλικής Αυτοκρατορίας.
Όσο για την παράμετρο «ΛΑΟΣ», επίσης όλοι γνωρίζουμε ότι μέσα στα όρια του «ελεύθερου» Ελληνικού κράτους στα 1830 ζούσε μονάχα μία μειοψηφία των Ελλήνων. Ας μη αναφερθούμε στο ζήτημα της κυριαρχίας. Αρκεί να θυμηθούμε τον ναυτικό αποκλεισμό της χώρας μας στα μέσα του 19ου αιώνος εξ αφορμής ενός Εβραίου απατεώνα, του γνωστού Πατσίφικο, ναυτικό αποκλεισμό που ανάγκασε την Ελλάδα να ταπεινωθεί, αφού πρώτα μέτρησε αρκετούς νεκρούς από πείνα. Δεκάδες χιλιάδες νεκρούς από πείνα γνώρισε και έναν αιώνα αργότερα. Πάλι από τον ναυτικό αποκλεισμό των ιδίων δυνάμεων.
Η ίδρυση του νεωτέρου Ελληνικού κράτους μετά την Επανάσταση του 1821 ήταν αποτέλεσμα της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων, πράξη υπερόχου ηρωισμού του Γένους μας, αλλά και έργο των μεγάλων δυνάμεων, που ήθελαν, όμως, την Ελλάδα κατ’ ουσίαν προτεκτοράτο. Βεβαίως, η ορμή του Έθνους μας και η Μεγάλη Ιδέα διέψευσαν τις προσδοκίες των δήθεν συμμάχων μας και παρ’ ολίγον η Ελλάς να καταστεί μεγάλη δύναμις, ρυθμιστής και κυρίαρχος του κρίσιμου και ζωτικού γεωπολιτικού χώρου της Ανατολικής Μεσογείου!
Η Μικρασιατική καταστροφή έφερε στην επιφάνεια την θεωρία της «μικράς και εντίμου Ελλάδος», μία θεωρία πέρα για πέρα αντίθετη προς τους νόμους της γεωπολιτικής. Στη θέση που βρίσκεται η Ελλάδα, στην κρίσιμη γεωστρατηγικά αυτή θέση, πρέπει να καταλάβουμε πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κανένα μικρό και “έντιμο κράτος”. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Μονακό, ούτε Λιχνενστάιν, ούτε καν Δανία ή Λουξεμβούργο.