“Για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη”
Αυτή η Ευρώπη που ζούμε, η Ευρώπη της Μέρκελ και του σκληρού ευρώ δεν είναι η “Ελεύθερη Ευρώπη”, που οραματίστηκε σαν δύναμη κυρίαρχη ανάμεσα σε Σοβιετία και ΗΠΑ την δεκαετία του ΄80 το Κίνημά μας, Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Πρέπει επί τέλους να το πάρουμε απόφαση, η Ιστορία μας διδάσκει ότι τίποτε δεν έχουμε να περιμένουμε από αυτή την ψεύτικη Ευρώπη, την άδεια από Ιδανικά, η οποία δεν έχει στο επίκεντρό της την “HUMANITAS”, τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, αλλά έχει καταστεί έρμαιο και δούλος μιας ηθικής προτεσταντικής, αυτής της ίδιας ηθικής, που γέννησε κατά Βέμπερ τον καπιταλισμό!
Είναι ένας άλλος μπολσεβικισμός που έρχεται με την μορφή της παγκοσμιοποίησης, που θέλει να καταστρέψει Έθνη και Πατρίδες γιατί όπως δήλωνε και ο πνευματικός πατέρας των κομουνιστών, Μαρξ, το ελεύθερο εμπόριο είναι απαραίτητο γιατί κτυπά τα παλαιά Έθνη!
Η Ιστορία μας διδάσκει, αρχίζοντας από το τραγικό 1204, όταν κατέλυσαν την Αυτοκρατορία μας κάποιοι που παρίσταναν τους “Σταυροφόρους” και από τότε στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ η Κωνσταντινούπολη και πάλι δυνατή. Η Πόλις μας, που έμελλε να πέσει στα 1453 και πάλι προδομένη από την Ευρώπη.
Όμως, στον λαό μας, δυστυχώς, έχει επικρατήσει η νοοτροπία του στυγνού υλισμού και του συμφέροντος και το περίφημο “μένουμε Ευρώπη” δεν είναι τίποτε άλλο από το θυσιάζουμε τα πάντα για περισσότερο χρήμα.
Η τουρκική απειλή είναι προ των πυλών, η Πατρίδα μας έχει καταντήσει τόπος εγκατάστασης λαθρομεταναστών για λογαριασμό όλης της Ευρώπης και πάρα ταύτα στις δύσκολες ημέρες που έρχονται από την νέα τυραννία που λέγεται παγκοσμιοποίηση, η Ευρώπη ετοιμάζει για τους Έλληνες ένα Νέο Μνημόνιο, μία νέα δήλωση υποταγής. Και άπαντες, δεξιοί και αριστεροί, αποδέχονται παθητικά αυτή την κατάσταση, λέγοντας ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε …
“Ποια είναι η εθνική πολιτική;”
Είναι να απορεί κανείς εάν υπήρχε Ελλάδα πριν την περίφημη Ευρώπη της μαφίας των τραπεζιτών και των Χρηματιστηρίων. Απαντά σε αυτό, σε ένα σημαντικό άρθρο του, ένας έγκριτος δόκιμος και παλαιός μαχητής της πένας, άρθρο με τίτλο: “Ποια είναι η εθνική πολιτική;”, στο οποίο καταλήγει με τα παρακάτω λόγια:
Γεώργιος Α. Λεονταρίτης – ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:
“Η Νέα Δημοκρατία, υποταγμένη στα ευρωπαϊκά κέντρα, δεν μπορεί να πείσει για χάραξη ΕΘΝΙΚΗΣ πολιτικής. Άλλο είναι το συμφέρον του Έθνους, και άλλο το συμφέρον του γερμανο-γαλλικού άξονα. Τον καιρό του Γεωργίου Παπαδοπούλου με υπουργό Οικονομικών τον Νικ. Μακαρέζο, ασκήθηκε καθαρά εθνική οικονομική πολιτική, χωρίς ξένους πάτρωνες.
Γι’ αυτό, επετεύχθη η οικονομική Μεταρρύθμισις μέσω Προγράμματος, και των 316 θεσμικών μέτρων. Το εθνικό εισόδημα που ευρίσκετο το 1967 στα 774 δολάρια κατά κεφαλήν, έφθασε το 1973 στα 1830 δολάρια. Η Ελλάς κατέκτησε από το 1969 και έπειτα, την δεύτερη θέση μετά την Ιαπωνία παγκοσμίως σε ρυθμό οικονομικής αναπτύξεως. Το Εθνικό νόμισμα – η δραχμή – κατέστη το σκληρότερο νόμισμα του κόσμου. Από την 10η θέση στην οποία παρελήφθη το 1967, έφθασε στην 1η θέση διεθνώς σε αγοραστική δύναμη, καθ’ όλη την διάρκεια της επαναστατικής εξαετίας. Αποτέλεσμα υπήρξε, η Ανατίμησίς της κατά 10% (27 δραχμές το δολάριο) από την κυβέρνηση Μαρκεζίνη, την 20-10-1973.
Αυτό συνέβη για πρώτη και μοναδική φορά στη νεοελληνική Ιστορία!
Και οι επενδύσεις, υπήρξαν οι υψηλότερες που έγιναν ποτέ. Κι ακόμη: Ο πληθωρισμός διετηρήθη καθ’ όλη την επαναστατική περίοδο, κάτω του 3%, ενώ ακόμη και κατά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, συγκρατήθηκε στα χαμηλότερα επίπεδα της Ευρώπης.
Αυτά, είναι μόνον ελάχιστα ενδεικτικά στοιχεία, για το τι σημαίνει ΕΘΝΙΚΗ οικονομική πολιτική. Αλλά, τότε ούτε ξένοι τραπεζίτες, ούτε η Μέρκελ, ούτε η μαφία των Βρυξελλλών καθόριζε την πολιτική μας. Αυτά, για να θυμόμαστε…”
Ήλθε η ώρα οι Εθνικιστές να πάρουν ξεκάθαρη θέση
Ήλθε η ώρα, λοιπόν, οι Εθνικιστές, οι αληθινοί Εθνικιστές να πάρουν μια ξεκάθαρη θέση. Κάθε παράταση αυτού του επιθανάτιου ρόγχου του Έθνους μας, όχι μόνον είναι μάταιη, αλλά είναι και επικίνδυνη. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ των Ελλήνων απέναντι σε μια Ευρώπη που αδιαφορεί για τους Τούρκους, που κτυπούν την πόρτα μας και απειλούν ευθέως την εθνική μας κυριαρχία, και απέναντι σε ένα πολιτικό κατεστημένο, δεξιό και αριστερό, το οποίο αναμασά την κενολογία ότι τα σύνορα της Ελλάδος είναι τα σύνορα της Ευρώπης, πρέπει να χαράξει μια κόκκινη γραμμή και να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στην Ευρώπη της προδοσίας, στην Ευρώπη της υποταγής και του υλισμού. Σε μια Ευρώπη παρηκμασμένη, χωρίς Ιδανικά, χωρίς Αξίες. Μόνο τότε θα ανασάνει και πάλι ελεύθερο το Ελληνικό Έθνος και θα πορευθεί χωρίς εμπόδια σε μία κατεύθυνση γνήσια Πατριωτική και λαϊκή.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ