Από την εποχή της ανακάλυψης της Αμερικής μέχρι σήμερα, εκείνη η ήπειρος αποτελεί μεταναστευτικό προορισμό. Από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, ειδικότερα το κράτος των ΗΠΑ, είναι δέκτης εκατομμυρίων μεταναστών από όλο τον πλανήτη.
Όλες «οι φυλές του Ισραήλ» που λέει ο λόγος, έχουν το μερίδιό τους στο πολυφυλετικό παζλ που συνθέτει τις σημερινές ΗΠΑ. Και φυσικά εκατομμύρια μαύροι πληθυσμοί, από όλες τις φυλές της Αφρικής και βεβαίως Ασιάτες κάθε πτυχής της «κίτρινης» φυλής. Είναι χαρακτηριστικό το παρατσούκλι των ΗΠΑ: «χωνευτήρι των λαών». Τεράστιοι πληθυσμοί πέρασαν τα σύνορα νόμιμα και άλλοι τόσοι προσπαθούν να τα περάσουν παράνομα, για να κερδίσουν το δικαίωμα στο «Αμερικάνικο όνειρο».
Από την τυπική ίδρυση των ΗΠΑ στα 1776 με την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, πέρασαν 245 χρόνια. Σε αυτή την διάρκεια, οι ΗΠΑ πάλεψαν για ανεξαρτησία και έφθασαν να είναι η σύγχρονη Αυτοκρατορία που κυβερνά τον πλανήτη. Είναι λογικό σε μια τέτοια πορεία να υπάρχουν βαθιές κοινωνικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος. Οι ΗΠΑ πέρασαν πολλές και διαφορετικές εποχές πολιτικο-κοινωνικών διαταραχών.
Όμως σήμερα, μετά από 245 χρόνια, ένα βασικό δίδαγμα είναι ξεκάθαρο από την Αμερικανική Ιστορία. Υπάρχει ένα πράγμα, για το οποίο δεν χωρούν διαφορετικές ερμηνείες ή απόψεις.
Τα ιστορικά στοιχεία δια μέσου των αιώνων και η σημερινή τρέχουσα πραγματικότητα στις ΗΠΑ δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το γεγονός ότι: το χωνευτήρι, δεν χώνεψε!!!
Οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες – κράτη ΔΕΝ λειτουργούν, ΔΕΝ είναι εφικτές!
Σε αυτή την χώρα που η ευημερία είναι δεδομένη (άσχετα αν οι οικονομικές ολιγαρχίες την περιορίζουν) σε αυτή την χώρα που θερίζει τρείς φορές τον χρόνο, που κάθε πολίτης έχει φωνή, που ο καθένας μπορεί να δηλώσει Χριστιανός ή Μουσουλμάνος, Σατανιστής, Άθεος ή Πιστός της ροζ σαύρας, ακόμη κι εκεί λοιπόν:
Υπάρχουν γκέτο μέχρι τις ημέρες μας. Οι φυλετικές διαφορές ήταν πάντα και είναι μέχρι σήμερα ολοζώντανες. Κάποτε, όχι πολύ μακριά, στην εποχή του Κέννεντυ, οι μαύροι δεν επιτρεπόταν να κάθονται σε λεωφορεία. Σήμερα αντίθετα, οι λευκοί είναι σε πλήρη διωγμό. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο ομάδες, οι «κίτρινοι» περιθωριοποιούν και τους άλλους δυο, οι Εβραίοι δεν παντρεύονται αλλόθρησκους, πληθυσμιακές ομάδες όπως Μεξικανοί και Πορτορικανοί έχουν τα υψηλότερα ποσοστά παρανόμων και οι γηγενείς Ινδιάνοι αποτελούν τουριστικό φολκλόρ προς εξαφάνιση.
Οι ΗΠΑ είναι το κράτος όπου ανέκαθεν ίσχυε πως, αν γεννηθείς εκεί, δικαιούσαι την Αμερικανική υπηκοότητα. Είναι το κράτος που στηρίχθηκε στην μετανάστευση για να αυξήσει πληθυσμό, εργατικό δυναμικό και να επανδρώσει τον στρατό του. Για να αποκτήσει ισχυρή οικονομία και δύναμη. Όλα αυτά τα κατάφερε.
Την κοινωνική συνοχή και ευημερία όμως, την ομαλή ενσωμάτωση των διαφορετικών φυλετικών ομάδων, την αρμονική ανάμειξη των χρωμάτων άσπρο, μαύρο, κίτρινο ώστε να αναδειχθεί ένας νέος «παναμερικανικός άνθρωπος» … αυτά δεν τα κατάφερε. Κι αν δεν μπορεί να τα καταφέρει αυτά η πλούσια, δυνατή, προοδευτική, τεράστια και πρόσφορη Αμερική, τότε ποιος θα μπορούσε;
Η σημερινή πραγματικότητα στις ΗΠΑ, με τις απύθμενες φυλετικές διαφορές και τα αχανή κοινωνικά ρήγματα, θυμίζει τις τελευταίες ημέρες της Ρώμης. Τότε η αυτοκρατορία έχοντας κλείσει τον κύκλο της, κατέρρευσε εκ των έσω κυρίως λόγω της διαφθοράς στην εξουσία που αντανακλούσε την διαφθορά στην κοινωνία.
Σήμερα η τρέχουσα αυτοκρατορία, καταρρέει σχεδόν για τους ίδιους λόγους. Λόγω της προβληματικής κοινωνικής συνοχής και του σαπίσματος του κορμού, που έφερε το αποτυχημένο μπόλιασμα για αιώνες.
Και αναρωτιέται κανείς: ποιοι και για ποιο λόγο, επιθυμούν και προωθούν, η Ευρώπη να γίνει ένα κακέκτυπο του αποτυχημένου και έτοιμου να εκραγεί, αμερικανικού μοντέλου;
Μυρμιδόνας