Δεν είναι μόνον ο Πλάτων, ο οποίος έγραψε ότι από την δημοκρατία γεννιέται η τυραννία, είναι και πολλοί άλλοι αρχαίοι φιλόσοφοι, αλλά και μεγάλοι του Πνεύματος του νέου Ελληνισμού, οι οποίοι είναι σφοδρά επικριτικοί σε αυτό που αποκαλούν “δημοκρατία”.
Και θέτουμε το “δημοκρατία” εντός εισαγωγικών γιατί εάν πραγματικά η πολιτεία μας ήταν το κράτος του Δήμου και όχι υποχείριο σκοτεινών συμφερόντων και ρυπαρών προπαγανδιστών, τότε όλοι θα ήσαν υπέρ της.
Στην αρχαιότητα υπήρχε μία φράση χαρακτηριστική. Η φράση «κυάμων απέχεσθε» αποδίδεται στον Πυθαγόρα και σημαίνει «να απέχετε από τα κουκιά». Τα κουκιά πράγματι μπορούν να προκαλέσουν δηλητηρίαση. Η έκφραση, όμως, κατά πάσαν πιθανότητα δεν αναφέρετο μόνο για την διατροφή, αλλά για την πολιτική, αφού στην αρχαιότητα σε πλείστες περιπτώσεις, όπως στην Αθηναϊκή δημοκρατία οι βουλευτές εκλέγοντο – κληρωνόντουσαν με ωμά κουκιά, που ρίχνονταν στην προσωπική τους κάλπη (“κυαμευτοί”).
Ο Πυθαγόρας, λοιπόν, μας λέει, θεωρώντας την πολιτική μία μιαρή υπόθεση, ότι πρέπει να απέχουμε από τις λεγόμενες δημοκρατικές διαδικασίες. Σε αντίθεση προς αυτές τόσο ο ίδιος όσο και οι μαθητές του, οι Πυθαγόρειοι, είχαν πολιτικές αντιλήψεις Αριστοκρατικές.
Χιλιάδες χρόνια μετά αναφερόμενος στην νεοελληνική πολιτική πραγματικότητα έγραφε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στους Χαλασοχώρηδες: “Ανέκαθεν τα αξιώματα ήσαν αγοραστά. Και αφού η επάρατος πλουτοκρατία είναι άφευκτον κακόν, κατά ποίον άλλον τρόπον θ’ αποκτώνται τ’ αξιώματα; Πράγμα το οποίον έχασε προ πολλού πάσαν ηθικήν αξίαν, μόνον διά χρημάτων είναι κτητόν. Και ούτως επόμενον ήτο να καταντήσουν τα πράγματα.”
Αγορασμένα τα αξιώματα, λοιπόν, έγραφε πριν εκατό και πλέον χρόνια ο Κοσμοκαλόγερος των Ελληνικών Γραμμάτων, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και τίποτε κυριολεκτικά τίποτε δεν έχει αλλάζει από τότε μέχρι σήμερα.