Η Ελλάς την 28η Οκτωβρίου του 1940 δεν πολεμούσε τον Φασισμό, αλλά την Ιταλία. Ο Γάλλος φασίστας Ρομπέρ Μπραζιγιάκ είχε πει σχετικά:
«Έκανα πάντοτε τον διαχωρισμό ανάμεσα σ’ αυτό που αποκαλούμε, γενικά, φασιστικές ιδέες και στις χώρες εκείνες όπου οι ιδέες αυτές βρίσκονται στην εξουσία. Θα μπορούσα πάντοτε να παραμείνω φασίστας, να εύχομαι την εγκαθίδρυση του φασισμού στη Γαλλία και ταυτόχρονα να επιθυμώ την ήττα των φασιστικών χωρών οι οποίες θα βρίσκονταν σε σύγκρουση με τη δική μου χώρα.»
Ο Μεταξάς πέρα από εθνικιστής με κοινωνικό προσανατολισμό ήταν και άνθρωπος με φυλετική συνείδηση. «Ο καθείς ανήκει εις την φυλήν του και όχι όπου η τύχη τον έσπειρε» θα γράψει στο τετράδιο σκέψεων του το 1918. Στο τελευταίο του άρθρο κατά του Βενιζέλου στις 23 Ιανουαρίου του 1935 ο Μεταξάς θα δώσει ξεκάθαρη φυλετική κατεύθυνση:
«Ο κάθε άνθρωπος βλέπει την ζωήν, διανοείται και δρα διά του πρίσματος της εθνικότητος του, της φυλής του. Η Φυλετικότης είναι φυσιολογικόν φαινόμενον. Πρέπει να εννοήση τούτο καλά η ελληνική νεότης δια να εύρη τον δρόμον της».
Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν ένας πιστός Έλληνας, με Ελληνική σκέψη, με ελληνική ψυχή, με γνήσιο ελληνικό χαρακτήρα:
«Σε αυτή την ζωή δεν ημπορεί να είμαι τίποτε άλλο παρά Έλληνας, και δεν εννοώ πολίτης και υπήκοος του Ελληνικού Κράτους, αλλά Έλληνας στο αίσθημα και στην ψυχή, ένα άτομο μέσα στην ατέλειωτη σειρά του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος της ράτσας μου, αλλά άτομο αναπόσπαστο…» (27 Μαρτίου 1931)
Reblogged this on Macedonian Ancestry.