Πόσοι γνωρίζουν αλήθεια σήμερα τον Ανδρέα Λασκαράτο; Ελάχιστοι… Φρόντισε γι’ αυτό η “δημοκρατία”, γιατί έλεγε πράγματα δυσάρεστα, μιλούσε για νοσηρή κοινοβουλευτική διαδικασία και για το δύστυχο λαό.
Ανδρέας Λασκαράτος: «Δύστυχε λαέ» για τους… πολιτικούς
«Δύστυχε λαέ! Οι κατεργαραίοι σ’ εμεθήσανε καθώς μεθούν τα μελίσσια και τα βάνουνε στο καλάθι…
Σε μεθύσανε και σ’ εκάμανε να πιστέψεις πως κάτι είσαι
εκεινώνε που τους βαστά η ψυχή τους να σε παίζουνε.»
Και πράγματι πόση αλήθεια κρύβει το κείμενο αυτό, αποτυπώνοντας τόσο χαρακτηριστικά την σημερινή πραγματικότητα. Μια απίστευτα ιδιόμορφη πραγματικότητα για τους Εθνικιστές. Μια περίοδος που αναμετρώνται η συνέπεια με την υποκρισία, η ειλικρίνεια με τον κρετινισμό, η ελευθερία με τον αυταρχισμό.
Μια περίοδος όπου ο ενδοτισμός και η υποχωρητικότητα αντιμάχονται τον πατριωτισμό και την αξιοπρέπεια. Μια περίοδος όπου βασιλεύει η αρπαχτή, το αλισβερίσι, η λαμογιά, το συμφέρον, μια ακόρεστη μανία για εξουσία. Μια περίοδος όπου επικρατεί η ιδιοτέλεια εις βάρος του Εθνικού συμφέροντος.
Μια φαύλη περίοδος ανάδειξης της οχλοκρατίας. Μια επίπονη περίοδος για τους αληθινούς πατριώτες, όπου άνθρωποι ανερμάτιστοι, χωρίς ιδέες και ιδανικά, οπαδοί κατά περίσταση, που γλύφουν ακατάπαυστα χωρίς αιδώ για να προωθηθούν, περιμένουν να αρπάξουν την δική τους ευκαιρία, μέσα από μια νοσηρή κοινοβουλευτική διαδικασία.
Δεν πρέπει όμως να επικρατήσουν οι κρετίνοι, όλοι αυτοί οι μωροφιλόδοξοι διαπλεκόμενοι ωχαδελφιστές. Όλοι αυτοί οι τρόφιμοι ενός πελατειακού συστήματος που βολοδέρνουν «άνευ ορίων και άνευ όρων» όπως λέει ο ποιητής. Είναι καιρός να συντριβούν όλες οι μετριότητες που προσπαθούν να μας υποδουλώσουν με τις κούφιες τους υποσχέσεις.
