Είναι γνωστός ο εθνικά ύποπτος ρόλος διαφόρων «επιστημονικών συμβούλων», διαχρονικά στις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών και μόνο άγνωστος δεν είναι ο Χρήστος Ροζάκης (πρώην Ροζενστάϊν) ο οποίος έχει διατελέσει μέχρι και υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη των Ιμίων και του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου.
Την ώρα που η τουρκική προκλητικότητα έχει «χτυπήσει κόκκινο» ο Ροζάκης αντί να υπερασπιστεί τα ελληνικά δικαιώματα, στην ουσία προδικάζει υποχωρήσεις και παραχωρήσεις και τουλάχιστον σε εμάς δεν προκάλεσαν ουδεμία έκπληξη οι δηλώσεις του για το Καστελόριζο το οποίο χαρακτήρισε ως «απομονωμένο» και πιο κοντά στις τουρκικές ακτές από ότι στην Ελλάδα, ενώ αναφερόμενος στην ΑΟΖ τόνισε ότι «το μήκος των ακτών της Τουρκίας απέναντι στο μήκος των ακτών της Κύπρου είναι πολύ μεγαλύτερο».
Όπως αντιλαμβάνεστε τέτοιες δηλώσεις είναι βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν και του τουρκικού επεκτατισμού και μόνο μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε, η κυβέρνηση προσπάθησε να κρατήσει αποστάσεις, χωρίς όμως να πείθει για τις προθέσεις της, καθώς πλήθος στελεχών της Νέας Δημοκρατίας έχουν εκφραστεί θετικά υπέρ της «συνεργασίας» με την Τουρκία, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια.
Μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να ισχυρίστηκε ότι αυτές είναι «προσωπικές απόψεις» του Χρήστου Ροζάκη, όμως όταν κάποιος είναι Επιστημονικός Σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών, δεν μπορεί να εκφράζει «προσωπικές απόψεις».
Άλλωστε, είναι γνωστές και οι θέσεις του ΥΠΕΡ της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, «η επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών σε διμερές επίπεδο είναι σχεδόν αδύνατη.» Μία από τις «διαφορές» αυτές είναι και το Καστελόριζο, το οποίο εάν «παζαρέψουμε» στην Χάγη μπορεί και να χάσουμε! Τι θα μας πει ύστερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Ότι είναι μια «κακή απόφαση» την οποία θα τιμήσει και θα σεβαστεί; Κάτι σαν τις… Πρέσπες δηλαδή;
Υπέρ της Χάγης στις αρχές του έτους, είχε εκφραστεί και η αδελφή του πρωθυπουργού, Ντόρα Μπακογιάννη γιατί σύμφωνα με την ίδια, ενδεχόμενη προσφυγή, μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της ΑΟΖ του Καστελόριζου, αλλά θα μπορέσει να κατοχυρώσει δικαιώματα άλλων νησιών, όπως της Ρόδου και της Λέρου! Είναι και αυτές «προσωπικές απόψεις»;
Ν.Κ.
Υ.Γ. Πόσοι αλήθεια γνωρίζουν το «Σχέδιο Άτσεσον» του 1964 για την επίλυση του Κυπριακού σύμφωνα με το οποίο το Καστελόριζο θα παρεχωρείτο στην Τουρκία; Για περισσότερα από 50 χρόνια το Καστελόριζο βρίσκεται στο στόχαστρο των οθωμανών και όχι μόνο αυτό, αλλά καμιά… πενηνταριά νησιά και νησίδες του Αιγαίου!