Ο Λαϊκός Σύνδεσμος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι ένας πολιτικός σχηματισμός που εμφανίστηκε από το πουθενά. Μεθοδικά, με την καθοδήγηση του Ιδρυτή και Αρχηγού του και με ανιδιοτελείς Εθνικιστές, έχτισε τις δομές εκείνες που οδήγησαν ένα καθαρά Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα σε επιτυχίες που δεν μπορούσαν να φανταστούν διάφοροι αποτυχημένοι του χώρου.
Η άνοδος αυτή αναλύθηκε από πλήθος συγγραφέων, εχθρών και φίλων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το πάθος και η πίστη σε αυτή την Ιδέα ήταν που ταρακούνησε σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και ιδιαιτέρως τα τζάκια των δεξιών, των πραγματικών τελικά εχθρών του Εθνικισμού.
Είναι αυτοί οι δεξιοί που τόσο στην Ελλάδα όσο και στην μαρτυρική Κύπρο είναι τέκνα μια σάπιας ψευτο-πατριωτικής πολιτικής μήτρας. Είναι αυτοί που εγκλωβίζουν με τα ψέματα τους μια υγιή μερίδα πατριωτών, όσος υγιείς μπορούν να είναι οι κατ’ επανάληψη ψηφοφόροι της ΝΔ. Είναι αυτοί που εκφοβίζουν τον Ελληνικό Λαό των επιδομάτων και της ανεργίας, δυστυχώς άβουλο και απαθή, με τον δήθεν οριστικό αφανισμό του ελληνισμού σε περίπτωση πολέμου.
Αλήτες, προδότες πολιτικάντηδες, υπηρέτες διαχρονικά ξένων συμφερόντων, ανοίγουν δουλικά τις πόρτες της συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο στους τούρκους, πιστοί σε ένα διεθνές δήθεν “δίκαιο” που μπροστά στις απαιτήσεις των ισχυρών δεν είναι και δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο παρά κούφιες λέξεις σε ένα χαρτί.
Από την άλλη στο νοσηρό εν Ελλάδι λεγόμενο πατριωτικό χώρο, το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων, οι μέχρι χθες δεξιοπατριώτες εντάσσονται σε νέα κομματικά αναχώματα-σφραγίδες που ξεφυτρώνουν σαν δηλητηριώδη μανιτάρια.
Είναι όσοι παλαμοκροτούσαν ως χθες τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ένας συρφετός αποτυχημένων ηθοποιών παρακμιακών ταινιών και φτηνών επιθεωρήσεων, πρώην αποτυχημένων πολιτευτών που το Κίνημα τους τίμησε με μια θέση στα ψηφοδέλτια, δίνοντας τους την ευκαιρία να υπηρετήσουν κάτι ανώτερο αλλά και νέων υποψήφιων πολιτευτών που, όσες επαγγελματικές περγαμηνές και αν έχουν, αποφάσισαν ξαφνικά να “αγωνιστούν” έχοντας κυρίως ως στόχο να ταΐσουν τη ματαιοδοξία της μικροπατριωτικής τους μιζέριας. Πολιτικοί καιροσκόποι ήταν και καιροσκόποι παραμένουν. Οι ίδιοι θα είναι που θα μαλλιοτραβιούνται στην μελλοντική αποτυχία του κάθε προσωποπαγούς, θνησιγενούς κόμματος.
Η δυναμική και εμπνευσμένη ομιλία του Αρχηγού την προηγούμενη εβδομάδα στα γραφεία του Κινήματος στη Θεσσαλονίκη έδειξε πως στα δύσκολα οι ιδεολόγοι Χρυσαυγίτες και Χρυσαυγίτισσες είναι και θα είναι εκεί. Το δυναμικό παρόν έδωσαν όμως και δεκάδες νέοι Συναγωνιστές όλων των τάξεων και κάθε είδους μορφωτικού επιπέδου που εντάχθηκαν πρόσφατα στο πλευρό μας, αλλά και παλαιότεροι σύντροφοι που, αν και για προσωπικούς λόγους απείχαν από τον Λαϊκό Σύνδεσμο για κάποιο διάστημα, ένιωσαν την ανάγκη να στηρίξουν με την παρουσία τους εκ νέου τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δηλώνοντας πως ΤΩΡΑ υπάρχει ανάγκη, ΤΩΡΑ είμαστε εδώ.
Πρέπει να γνωρίζουν καλά εχθροί και φίλοι πως όποια και να είναι η πορεία των πραγμάτων, το λάβαρο με τον μαυροκόκκινο Μαίανδρο θα κυματίζει ακόμα πιο ψηλά και θα το σηκώσουν νέοι και παλαιότεροι Συναγωνιστές, συνεχίζοντας τον αγώνα κάποιων που φύτεψαν τον σπόρο δεκαετίες πριν από το μηδέν.
Αυτοί θα είναι οι αυριανοί πραγματικά επιφανείς Έλληνες. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ από τα ύπουλα χτυπήματα θα βγει κερδισμένη και οι πόρτες θα μείνουν ερμητικά κλειστές σε δεξιοπατριώτες της αραχτής, αλλά ορθάνοιχτες σε όσους έχουν την ειλικρινή διάθεση να βοηθήσουν, όπου κληθούν, ανεξάρτητα από βουλευτικά αξιώματα και δόλιες προσωπικές φιλοδοξίες.
Για την αναδιοργάνωση και την αναγέννηση μιας νέας ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ του Ελληνισμού ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά συνάμα υπέροχος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΟΚΟΣ