“Ποσειδωνιάται” στην Ελλάδα του 2020;
“…Θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν, να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά βγαλμένοι — ω συμφορά! — απ’ τον Ελληνισμό.”
Μεγάλα τα προβλήματα της Πατρίδας μας αυτή την περίοδο και για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η εξουσία όχι μόνον είναι ανάξια να ανταποκριθεί στις δύσκολες περιστάσεις, αλλά άβουλη και μοιραία ακολουθεί έναν δρόμο που οδηγεί στο τέλος του Ελληνισμού.
Γιατί πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι και η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει την ίδια εθνομηδενιστική πολιτική με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις περίφημες “ελληνοποιήσεις” όταν η σκληρή γλώσσα των αριθμών δείχνει ότι το δημογραφικό είναι το υπ’ αριθμό ένα μεγάλο εθνικό πρόβλημα των Ελλήνων και ότι το Γένος μας πεθαίνει. Κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε για τους Μαρξιστές, κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει και για τους φιλελεύθερους.
“Θα μπορούν να γίνονται Έλληνες”…
Μέσα στα πλαίσια, λοιπόν, της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο πρώην έμπιστος σύμβουλός του και σήμερα Υπουργός Εσωτερικών, Θεοδωρικάκος δήλωσε:
«Μπαίνει τάξη στο ζήτημα της απονομής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς αλλογενείς. Οι πολίτες που θέλουν να γίνουν Έλληνες θα έχουν την δυνατότητα δύο φορές να συμμετέχουν σε πανελλαδικές εξετάσεις διασφαλισμένες για το αδιάβλητό τους όπου αν αποδεικνύουν καλή γνώση της γλώσσας, της ιστορίας και των θεσμών θα μπορούν να γίνονται Έλληνες… Δεν αλλάζουμε τις προϋποθέσεις που μπορεί κάποιος να γίνει Έλληνας»
Θα μπορούν “να γίνουν Έλληνες”, μας λέει ο τέως μπολσεβίκος και σήμερα φιλελεύθερος και δεξιός Θεοδωρικάκος, εκφράζοντας βεβαίως μία ολόκληρη κυβέρνηση και έναν ολόκληρο κόσμο. Τον κόσμο όλων αυτών που παριστάνουν τους πατριώτες και κάποιοι με θράσος και τους εθνικιστές (πάντοτε εμπιστευτικά…) και οι οποίοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με… αδιάβλητες εξετάσεις να γίνονται κάποιοι Έλληνες εάν έχουν καλή γνώση της γλώσσας, της Ιστορίας και των θεσμών!
Αλήθεια, αυτό είναι “Ελληνικότητα”; Όχι βέβαια! Η Ελλάδα είναι κράτος εθνικό δεν είναι ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε Αυστραλία, ούτε Καναδάς. Δεν δημιουργήθηκε σαν κράτος ελεύθερο από αποίκους, εισβολείς και κατάδικους ακόμη αλλά και φυγάδες από διωγμούς θρησκευτικούς. Είναι ένα κράτος εθνικό.
Όσο για την “Ελληνικότητα”, είναι θολό το τοπίο σκόπιμα και είναι θολό είτε από την δειλία κάποιων φιλελεύθερων αστών που θέλησαν να αφαιρέσουν από την Ελληνικότητα το ουσιαστικό της περιεχόμενο, την Ιστορική συνέχεια και την Φυλή, είτε από τους μαρξιστές, οι οποίοι είναι a priori αρνητές Έθνους και Ιστορίας. Για εμάς όμως τους Χρυσαυγίτες, είναι τελείως διαφορετική η οπτική μας και για την έννοια του πολίτη και της Ελληνικότητας.
“Ελληνικότητα”
Για εμάς η Ελληνικότητα έρχεται μέσα από την γραμμική Β, περνά στο Αρχαίο κλέος, συνεχίζει με την καθιέρωση της Ελληνικής Γλώσσας στην Αυτοκρατορία μας από τον Ηράκλειο μέχρι τους χρόνους της Αυτοκρατορίας της Νικαίας και τους Έλληνες του Ιωάννη Βατάτζη, φτάνει στο “Έλληνες εσμέν” του Πλήθωνος και καταλήγει στον Ζαμπέλιο και τον Παπαρρηγόπουλο και τον Νικόλαο Πολίτη στον 19ο αιώνα, οι οποίοι αποδεικνύουν την Ιστορική και Φυλετική συνέχεια, μία συνέχεια, η οποία αποδεικνύεται σήμερα και με τα συμπεράσματα της Γενετικής Επιστήμης.
Για εμάς Ελληνικότητα είναι το “J”, ένα γράμμα που έχει χαθεί για 4 χιλιάδες χρόνια και όμως προφέρεται από απλούς αμόρφωτους χωριάτες σε διαλέκτους δημώδεις, είναι το ύψιλον, που προφέρεται σαν “ου” σε πολλές περιοχές της Ελλάδος. Είναι οι ιστορίες και οι παραδόσεις για νεράιδες και στοιχειωμένους τόπους, είναι οι λέξεις οι Ομηρικές στα χείλη ανθρώπων, που δεν έχουν πάει καν σχολείο, είναι οι πυροβασίες των Ελλήνων της Ανατολικής Ρωμυλίας, αρχαίων Θρακών, που κρατούν λατρείες ακόμη του Βάκχου, είναι τα μοιρολόγια της Μάνης, ίδια και απαράλλακτα από τα χρόνια του Ομήρου, είναι αυτή η Ελληνικότητα που θέλουν να σβήσουν για πάντα!
Δεν μπορούν, λοιπόν, όσοι θέλουν να γίνουν… “Έλληνες” όλοι αυτοί επειδή το θέλει η κάθε κυβέρνηση και κανένας δεν είναι δυνατόν να καταργήσει την φυσική πραγματικότητα!
Είναι φανερό ότι θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες, με έναν λαό που δεν θα είναι Ελληνικός και το πλέον τραγικό είναι ότι πέρα απ’ όλους αυτούς στους οποίους μοιράζουν σαν να είναι κομματικά κουπόνια “ιθαγένεια ελληνική” και οι μαρξιστές και οι φιλελεύθεροι, πέρα απ’ όλους αυτούς, ΔΥΣΤΥΧΩΣ και οι Έλληνες το Γένος γίνονται κάθε μέρα που περνάει και λιγότερο Έλληνες. Με Εθνική συνείδηση μειωμένη, με πλήρη πενία της γλώσσας της Ελληνικής, με άγνοια της Ιστορίας παντελή! Όλα δείχνουν ότι δεν ευρίσκεται αλίμονο μακράν της πραγματικότητας το ενδεχόμενο ναι γίνουνε οι Έλληνες του 2020 “Ποσειδωνιάται” …
Μελλοντικοί “Ποσειδωνιάται”;
Η Ποσειδωνία ήταν μία Αρχαία Ελληνική αποικία στην Νότιο Ιταλία, στην Magna Grecia, η οποία μετά την αποχώρηση του Αετού της Ηπείρου, του Βασιλέως Πύρρου από την Ιταλία, κατελήφθη από τους Ρωμαίους και σιγά-σιγά έχασε τον Ελληνικό της χαρακτήρα και απέμεινε μόνο η μνήμη στους Ποσειδωνιάτες ότι κάποτε Έλληνες ήταν και αυτοί.
Για την Ποσειδωνία και τους Ποσειδωνιάτες γράφει ο Αθήναιος ο Nαυκρατίδης (τέλος 2ου, αρχές 3ου αιώνα μ.Χ.”): “Ποσειδωνιάταις τοις εν τω Τυρρηνικώ κόλπω το μεν εξ αρχής Έλλησιν ούσιν εκβαρβαρώσθαι Τυρρηνοίς ή Pωμαίοις γεγονόσι και τήν τε φωνήν μεταβεβληκέναι, τά τε πολλά των επιτηδευμάτων, άγειν δε μιάν τινα αυτούς των εορτών των Ελλήνων έτι και νυν, εν η συνιόντες αναμιμνήσκονται των αρχαίων ονομάτων τε και νομίμων, απολοφυράμενοι προς αλλήλους και δακρύσαντες απέρχονται.”
Από αυτό το απόσπασμα του αρχαίου κειμένου εμπνεύστηκε ο Κωνσταντίνος Καβάφης το τραγικά επίκαιρο ποίημα του “Ποσειδωνιάται:
“Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,
με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.
Κ’ είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής
τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,
και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,
που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.
Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους.
Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες —
Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί·
και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,
να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά
βγαλμένοι — ω συμφορά! — απ’ τον Ελληνισμό.”
Όλα δείχνουν ότι ο Ελληνισμός σήμερα έχει πάρει τον δρόμο της… Ποσειδωνίας και οι Έλληνες, εάν έτσι πορευτούν τα πράγματα και οι εξελίξεις, ανακατεμένοι, όχι αλίμονο με Λατίνους, αλλά με Αφρικανούς και Ασιάτες, μέλλει να ξεχάσουν τα πάντα και ίσως κάποτε στους καιρούς που έρχονται μελαγχολικά να θυμούνται και αυτοί σε κάποιες εορτές ότι ήταν κάποτε Έλληνες, αλλά πλέον ζουν βαρβαρικά, ενώ αλίμονο είναι βγαλμένοι από τον Ελληνισμό.
Απέναντι σε αυτό το μέλλον καλούμαστε να δώσουμε μία μάχη για να μην υπάρξει ποτέ! Η πρώτη μάχη πρέπει να είναι Ιδεολογική, πρέπει να είναι η μάχη για τον καθορισμό της Αληθινής Ελληνικότητας και η δεύτερη μάχη πρέπει να είναι πολιτική ενάντια στους φιλελεύθερους και μαρξιστές εθνομηδενιστές, που θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, που θέλει έναν κόσμο χωρίς Ιδανικά, χωρίς Πατρίδες και Έθνη.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ