Φιλελεύθεροι και μαρξιστές τιμούν την περίφημη Γαλλική “επανάσταση”, που υπήρξε μία καλοπληρωμένη ανταρσία και μια ανελέητη σφαγή και ήταν η απαρχή πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων που οδήγησαν τον κόσμο στην σημερινή παρακμή.
Όλα άρχισαν όταν φήμες για επικείμενο βασιλικό πραξικόπημα και δίωξη κάποιων μελών της εθνοσυνέλευσης. Άρχισαν αμέσως να συγκροτούνται διάφορες ομάδες εξοργισμένων πολιτών και να περιδιαβαίνουν τους δρόμους της πόλης κρατώντας αφίσες του Νεκέρ και του Δούκα της Ορλεάνης, που είναι αυτός που χρηματοδότησε την ανταρσία για ιδιοτελής προσωπικούς του σκοπούς και μάλιστα ψήφισε και υπέρ της καταδίκης τα επόμενα χρόνια, σε θάνατο, του Λουδοβίκου με τον οποίο είχε στενή συγγένεια.
Στις ομάδες αυτές που συνεχώς πλήθαιναν δεν άργησαν να εισέλθουν αναρχικά και κακοποιά στοιχεία έτοιμα για καταστροφές και λεηλασίες.
Περί τις απογευματινές ώρες ένας Παριζιάνος δημαγωγός – δημοσιογράφος και αποτυχημένος δικηγόρος λόγω τραυλισμού, ο Καμίλ Ντεμουλέν, έχοντας εγκατασταθεί στον ανοικτό κήπο της οικίας του Δούκα της Ορλεάνης, κρατώντας στο χέρι όπλο άρχισε να καλεί και να διεγείρει τον κόσμο αναφωνώντας: “Πολίτες, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Απόψε το βράδυ τα ελβετικά και γερμανικά τάγματα θα βγουν από το στρατόπεδό τους για να μας αφανίσουν όλους. Μία οδός σωτηρίας απομένει, να πάρουμε τα όπλα!”
Έτσι άρχισε μία μεγάλη ανθρωποσφαγή, που κορυφώθηκε με την άλωση της Βαστίλλης που εορτάζουν σήμερα οι Γάλλοι σαν εθνική εορτή και μαζί με αυτούς και οι “δημοκράτες” όλου του κόσμου και μας λένε ότι ελευθέρωσαν τους κρατούμενους, που ήταν φυλακισμένοι και βασανιζόντουσαν στην Βαστίλλη. Μόνο που στην Βαστίλλη την 14η Ιουλίου 1789 ήταν φυλακισμένα μόλις τρία άτομα, ένας παράφρονας, ένας που είχε επιχειρήσει να δολοφονήσει τον Λουδοβίκο και ένας ευγενής, με εντολή του πατέρα του!