Είμαστε εδώ και μια δεκαετία μάρτυρες μιας προσπάθειας εισβολής της Παγκοσμιοποίησης στη ζωή των εθνικών κρατών. Τρανό παράδειγμα η πατρίδα μας από το 2010 και μετά με τα αλλεπάλληλα μνημόνια και τις συνακόλουθες εθνικές ταπεινώσεις που δέχτηκε. Κι όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και άλλες μεσογειακές χώρες.
Θα περίμενε κανείς ότι αφού θεώρησαν οι Ευρωπαίοι ότι πρέπει να πορευτούν όλοι μαζί, ότι θα είναι μαζί σε χαρές και λύπες.
Έφθασε μια πανδημία για να τους διαψεύσει. Μέρες ολόκληρες συνεδρίασαν για να δοθεί μια λύση για τις χώρες που υποφέρουν και οι πλούσιες χώρες όπως όλα δείχνουν θα συνδέσουν την παροχή βοήθειας με μνημόνια πάλι….
Δυστυχώς επιβεβαιώνεται ο εθνικός ύμνος σ ένα σημείο που ο εθνικός μας ποιητής γράφει: “Μοναχή το δρόμο επήρες εξαναλθες μοναχή. Δεν είν’ εύκολες οι θύρες σαν η χρεία τες κουρταλει”….
Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό το τέρας της Παγκοσμιοποίησης να προχωρήσει και να λειτουργήσει. Ήρθε η ώρα των Εθνικών κρατών, της εθνικής παραγωγής και της αρχής που επιβάλλει η ίδια η ζωή.
Πρώτα η Ελλάδα. Εμείς οι Εθνικιστές φωνάζουμε χρόνια ότι η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο που κάνει εξωτερική πολιτική εξυπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα.
Επιστροφή στα Εθνικά κράτη και την Εθνική εξωτερική πολιτική είναι μια αρχή που μόνο εμείς οι Χρυσαυγίτες διακηρύξαμε εδώ και χρόνια παρά τη λοιδορία και την απομόνωση που έχουμε υποστεί.
Δε μας κάνει εντύπωση όμως. Σε αυτή τη χώρα όποιος λέει αλήθειες αυτή την αντιμετώπιση έχει. Όπως και να έχει η ώρα έφτασε.
Χρυσή Αυγή για μια Εθνική εξωτερική πολιτική!
Κ.Σ.