«Μπροστά στη γενικότερη πλεονεκτική θέση της Τουρκίας η ελληνική πλευρά δεν θα είχε σοβαρές πιθανότητες στρατιωτικής νίκης αν δεν έβρισκε τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να καταφέρει το πρώτο (μαζικό) πλήγμα, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό.”
Όπως αναφέρουν πηγές μάχιμες μονάδες επιφανείας, υποβρύχια και βοηθητικά πλοία του Ελληνικού Στόλου έχουν μετακινηθεί σε περιοχή που ξεκινάει από τα Βόρεια Δωδεκάνησα και τελειώνει νότια του συμπλέγματος της Μεγίστης προς την περιοχή της τουρκικής NAVTEX. Η Ελληνική δύναμη έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει τον τουρκικό στόλο, με τα Ελληνικά υποβρύχια και τις Ελληνικές ΤΠΚ κλάσης Rouset να διαθέτουν ποιοτική υπεροχή έναντι του τουρκικού Στόλου.
Τα ελληνικά πλοία μπορούν να βάλουν από απόσταση 180 χιλιομέτρων με τους MM-40 EXOCET BLOCK-3, χωρίς να απειληθούν από τα τουρκικά πλοία των οποίων τα βλήματα έχουν σημαντικά μικρότερο βεληνεκές. Στο στόχαστρο όλες οι εγκαταστάσεις του τουρκικού ναυστάθμου στο Ακσάζ, οι οποίες και θα πληγούν πρώτες από την Πολεμική Αεροπορία και από βλήματα MM-40 EXOCET BLOCK-3, τα οποία μπορούν να πλήξουν και το σύνολο των στρατηγικών στόχων στο Ακσάζ αλλά και τις αποθήκες όπλων και τα κέντρα διοικήσεως στην Σμύρνη.
Παναγιώτης Κονδύλης – Θεωρία του πολέμου: «Μπροστά στη γενικότερη πλεονεκτική θέση της Τουρκίας η ελληνική πλευρά δεν θα είχε σοβαρές πιθανότητες στρατιωτικής νίκης αν δεν έβρισκε τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να καταφέρει το πρώτο (μαζικό) πλήγμα, αιφνιδιάζοντας τον εχθρό. Το πρώτο πλήγμα το επιβάλλει σήμερα όχι κάποια «πολεμοχαρής» διάθεση, αλλά η λογική των σύγχρονων οπλικών συστημάτων…
Αν η ελληνική πλευρά, λέγοντας «αμυντικό δόγμα», εννοεί ότι, φοβούμενη μήπως εκτεθεί στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης και των συμμάχων, προτίθεται σε οποιαδήποτε περίπτωση (γενικού) πολέμου να αφήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και το πλεονέκτημα του πρώτου (μαζικού) πλήγματος στον εχθρό, τότε έχει κατά πάσα πιθανότητα υπογράψει μόνη της και εκ προοιμίου την καταδίκη της…
Πρώτο πλήγμα, με τη στρατηγική σημασία του όρου, δεν είναι ο πρώτος τυχόν πυροβολισμός που πέφτει κατά το πρώτο «θερμό επεισόδιο» μιας πολεμικής αντιπαράθεσης. Είναι μια συντονισμένη και ακαριαία ενέργεια όλων των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων προς εκμηδένιση των ζωτικών σημείων του εχθρικού πολεμικού δυναμικού, ιδίως όσων εμφανίζονται κρίσιμα μέσα στη δεδομένη συγκυρία…
Από στρατιωτική άποψη, η καθαρά αμυντική διεξαγωγή πολέμου στερείται νοήματος και είναι πρακτικά αδύνατη.»