Σε μια πρόσφατη ομιλία του ο Αρχηγός μας, Ν. Μιχαλολιάκος, είπε χαρακτηριστικά: ο φίλος όταν πλησιάσει τον εχθρό παύει να είναι φίλος. Κι αυτό είναι ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
Ο Αριστοτέλης στην “Ρητορική” αναφέρεται στην φιλία δίνοντας συγχρόνως τον ορισμό της. Απορρίπτοντας τη φιλία της ωφελιμότητας και τη φιλία που βασίζεται στην απόλαυση, τονίζει ότι πραγματική φιλία ΕΙΝΑΙ αυτή που βασίζεται στην κοινή εκτίμηση των αρετών και των ιδανικών και απ’ τα δύο μέρη. Και μάλιστα μόνο αυτή κρατάει μέχρι τέλους. Επομένως όσοι δεν στάθηκαν άξιοι της φιλίας μας μέχρι το τέλος, προφανώς και δεν την άξιζαν.
Οι φίλοι έχουν κοινούς φίλους και τους ίδιους εχθρούς .Αυτό όμως απαιτεί αγώνα και θυσίες στο βωμό των κοινών αξιών. Ποιος προδότης όμως μπορεί να μείνει πιστός σε αυτό; Εξάλλου, σύμφωνα με τον Σωκράτη, προδότης της πατρίδας γίνεται ο δειλός και προδότης της “πατρώας ουσίας” γίνεται ο φιλόδοξος.
Τέτοιοι” φίλοι”, λοιπόν, δειλοί και φιλόδοξοι να μας λείπουν. Όλοι γνωρίζουμε ότι η προδοσία δεν προέρχεται ποτέ από εχθρό και παρά το ότι διαταράσσει τις ισορροπίες οδηγεί στην ωριμότητα.
Ενωμένοι, πιο ώριμοι από ποτέ και πιστοί στα ιδανικά μας και στον Αρχηγό μας, Ν. Μιχαλολιάκο, θα συνεχίσουμε τους αγώνες μας εναντίον όλων!
Γιαννόγκωνας Μιχαήλ