Ήταν βράδυ της 12ης Αυγούστου του έτους 2010, όταν ο Βορειοηπειρώτης Αριστοτέλης Γκούμας παρέδωσε δια της Θυσίας μάθημα Τιμής και Εθνικής Αξιοπρέπειας στα χαμερπή ανθρωπάκια που εξουσιάζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες: δολοφονήθηκε από θρασύδειλους Αλβανούς στην ιδιαίτερη Πατρίδα του, την Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου.
Το «έγκλημά» του, το οποίο δεν συγχώρησαν οι υπάνθρωποι δολοφόνοι του, ήταν ότι μιλούσε ελληνικά!
Ο Αριστοτέλης Γκούμας υπήρξε Γενναίος μέχρι το μαρτυρικό του τέλος. Οι δολοφόνοι του, οι οποίοι δεν αποκλείεται να έφαγαν ψωμί ως «οικονομικοί μετανάστες» στην Ελλάδα, τον είχαν προειδοποιήσει: «βρωμοέλληνα, εδώ είναι Αλβανία, δεν θα μιλάς ελληνικά»! Δεν ήταν όμως ο Αριστοτέλης που μιλούσε, ήταν η υπόδουλη προαιώνια Ελληνική Πατρίδα που κραύγαζε για Λευτεριά δια στόματος Αριστοτέλη Γκούμα.
Οι Αλβανοί κατσαπλιάδες χτύπησαν ύπουλα, κατά την συνήθη αλβανική παράδοση: ακολούθησαν τον Αριστοτέλη που επέστρεφε στο σπίτι του, αλλά δεν είχαν -αν και ο Έλληνας ήταν μόνος- το θάρρος να αναμετρηθούν μαζί του. Επέλεξαν την μπαμπεσιά: δολοφονικό χτύπημα με αυτοκίνητο, το οποίο έπληξε πισώπλατα τον ηρωικό Βορειοηπειρώτη!
Το αλβανικό μίσος όμως δεν περιορίστηκε εκεί. Επέστρεψαν με κτηνώδη μανία για να περάσουν για δεύτερη φορά -δίκην χαριστικής βολής- πάνω από το πληγωμένο κορμί του Αριστοτέλη Γκούμα.
Η κηδεία του Εθνομάρτυρα, έγινε πάνδημη κραυγή απελπισίας του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού προς τη Μητέρα-Πατρίδα. Το αντεθνικό Κράτος των Αθηνών, έκλεισε προκλητικά τα αυτιά του.
Η Φυλετική Ψυχή όμως άκουσε και η Εθνική Πίστη αναζωπυρώθηκε, διότι το Αίμα των Ηρώων, είναι ιερότερο από το μελάνι των σοφών και τις προσευχές των πιστών.
Η Χρυσή Αυγή Τιμά τον Εθνομάρτυρα Αριστοτέλη Γκούμα και απαντά στο αγωνιώδες εθνικό κάλεσμα για Λευτεριά ολάκερου του υπόδουλου Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού: Θα επιστρέψουν οι Στρατιώτες, θα κυματίσουν ξανά οι Σημαίες
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ!