Αμ’ έπος, αμ’ έργον

Στη σύγχρονη εποχή πολιτικής αποχής και απάθειας υπάρχει η πεποίθηση σε ένα μέρος του εκλογικού σώματος, οι οποίοι δυστυχώς ψηφίζουν κοντόφθαλμα, πως όλα μπορούν να γίνουν δια μαγείας και λόγια του αέρα να γίνουν πράξη εν μια νυκτί.

Την πεποίθηση αυτή δυστυχώς ενστερνίστηκαν και πολλοί από τους ψηφοφόρους του Λαϊκού Συνδέσμου, οι οποίοι επιρρεπείς στην κριτική, αλλά όχι στην προσπάθεια, παρακαλούσαν το Κίνημα μας να μην τους προδώσει.

Ήταν οι ίδιοι που ως δεκάδες χιλιάδες συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, συγκεντρώσεις όχι προεκλογικές αλλά πορείες και εκδηλώσεις τιμής, μνήμης και τόνωσης του φρονήματος. Οι ίδιοι λοιπόν υποστηριχτές περίμεναν ως μάνα εξ ουρανού να δοθούν λύσεις άμεσα, αλλά δυστυχώς λύσεις που κυρίως αφορούσαν την οικονομική τους ευμάρεια. Χιλιάδες και οι υποστηριχτές που έλαβαν βοήθεια σε τρόφιμα στα δύσκολα χρόνια της αρχής των μνημονίων. Όλοι αυτοί στο διάβα των ετών αποδείχτηκε πως δεν έχουν το ψυχικό σθένος να στηρίξουν και να σε συμμετέχουν σε κάτι πολύ ανώτερο.

Σε μια εποχή που παραχωρείται θαλάσσιο ελληνικό έδαφος. Σε μια εποχή που η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων αναβάλλεται για το μέλλον στο βωμό μιας δήθεν υψηλής διπλωματικής στρατηγικής και οι παραχωρήσεις στα όρια της ΑΟΖ σε “φίλους” αποτελεί νικηφόρα πολιτική ας αναλογιστούν οι Έλληνες τι πραγματικά ελπίζουν και τι πραγματικά θέλουν.

Αν θέλουν μια εξωτερική πολιτική χαμηλών τόνων και υποχωρήσεων προκειμένου να διατηρήσουν την ησυχία τους να γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να υπάρξει και δεν υπήρξε ποτέ στις διεθνείς σχέσεις. Αν περιμένουν να βοηθήσουν οι “σύμμαχοι” μας να γνωρίζουν πως αυτοί θα κοιτάξουν τα δικά τους συμφέροντα. Αν θέλουν μια οικονομική πολιτική δανεικών και απαξίωσης της παραγωγής και κατ’ επέκταση της μείωσης του εθνικού πλούτου να γνωρίζουν πως με πολιτικούς μετρέσες των διεθνών τοκογλύφων που ξεπούλησαν τα πάντα αυτό αποτελεί εγγύηση. Αν θέλουν οι κανόνες των όποιων περιορισμών για υγειονομικούς λόγους να αφορούν τους Έλληνες, αλλά όχι τις διάφορες δήθεν ευπαθείς μειοψηφικές ομάδες, να γνωρίζουν πως αυτό ακριβώς υλοποιούν οι πολιτικές αριστερών και νεοφιλελεύθερων.

Πρέπει οι Έλληνες να συνειδητοποιήσουν πως τα κόμματα της παρακμής δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα περισσότερο παρά προεκλογικές υποσχέσεις. Οι μεν δεξιοί στο βωμό της πατριωτικής απατεωνιάς που τους διακατέχει θα τάζουν πάντα στους μονίμως αφελείς και όχι μόνο δεξιούς και στη συνέχεια θα μιλούν για διεθνή δικαστήρια όντας τιμητές προδοτικών συμφωνιών. Οι δε αριστεροί θα μηρυκάζουν στο διηνεκές τις άθλιες ονειρώξεις τους και θα παλεύουν για το δήθεν λαϊκό κράτος της ρεμούλας και της αραχτής.

Από την άλλη αν θέλουν ένα ισχυρό Εθνικιστικό Κίνημα, εγγυητής της πορείας του οποίου είναι μόνο η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ώστε μέσα από μια πλήρη αναδιοργάνωση, αγώνα και προσπάθεια να προκύψει ένας στιβαρός πόλος που θα θέσει τα θεμέλια για μια νέα πολιτική, τότε ο δρόμος είναι ένας. Οφείλουν να συμμετέχουν ενεργά, μακριά από πληκτρολόγια και ανούσια κριτική με την οποία κρύβουν τη δική τους ανικανότητα και να συμμετέχουν σε κάτι ζωντανό.

Τα λόγια είναι εύκολα αλλά αυτό που τελικά μένει είναι να γίνουν πράξη. Όποιος αισθάνεται το βάρος της κατάστασης οφείλει να δώσει το παρόν και να συμμετέχει στις εκδηλώσεις του Κινήματος γιατί πρέπει να γνωρίζει πως η δύναμη δεν μετριέται μόνο με απλά εκλογικά ποσοστά, αλλά μετριέται με τη συμμετοχή στο δρόμο, η οποία αποτελεί εγγύηση αφύπνισης των Ελλήνων και όχι να αποθεώνει με απανωτά Likes τηλεοπτικούς αστέρες, πρώην εθνικιστές και νυν πατριώτες. Στα δύσκολα χρόνια που έρχονται εμείς θέτουμε τα θεμέλια μιας νέας αρχής. Οι Έλληνες ας ακολουθήσουν για να γίνουν πράξη. Αμ’ έπος αμ’ έργον.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΟΚΟΣ