“Στην ελληνική κοινή γνώμη επιχειρείται πάντα ένας αποπροσανατολισμός, έτσι το “Kemal Reis” και η “επακούμβιση” έχει επιβληθεί στην ατζέντα έναντι του Oruc Reis, που συνεχίζει για 11η ημέρα να οργώνει ανενόχλητο την ελληνική υφαλοκρηπίδα με τον Ελληνικό Στόλο να παρακολουθεί.”
Αναλυτές από όλο τον κόσμο φοβούνται ότι οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια Ευρω-Μέσανατολική κρίση και προσδιορίζουν την κόκκινη γραμμή στα ύδατα που βρίσκονται Νότια της Κρήτης, λόγω του πλούτου σ΄ ενεργειακά αποθέματα. Πιστεύουν ότι Αίγυπτος και Ισραήλ δεν θα εμπλακούν ποτέ σ΄ έναν πόλεμο με Τουρκία… Τα τελευταία χρόνια, οι υπεράκτιοι πόροι φυσικού αερίου της περιοχής έχουν μετατρέψει την Ανατολική Μεσόγειο σε βασικό στρατηγικό χώρο μέσω του οποίου συγκλίνουν μεγαλύτερες γεωπολιτικές γραμμές.
Η αρχή έγινε με την ανακάλυψη του τεράστιου πεδίου φυσικού αερίου Zohr τον Αύγουστο του 2015 στην θαλάσσια επικράτεια της Αιγύπτου από την ιταλική ενεργειακή εταιρεία Eni. Το μεγαλύτερο εύρημα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου μέχρι σήμερα. Η ανακάλυψη του Zohr σήμαινε ότι η περιοχή είχε ξαφνικά συλλογικά εμπορεύσιμους όγκους φυσικού αερίου.
Η Eni, η οποία είναι επίσης ο κύριος φορέας στην ανάπτυξη φυσικού αερίου της Κύπρου, άρχισε να προωθεί ένα σχέδιο συγκέντρωσης του κυπριακού, του αιγυπτιακού και του ισραηλινού αερίου και να χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις υγροποίησης της Αιγύπτου για την οικονομικά αποδοτική αγορά του φυσικού αερίου της περιοχής στην Ευρώπη ως υγροποιημένο φυσικό αέριο (ΥΦΑ). Η ιταλική εταιρεία τυχαίνει επίσης να είναι ο κύριος μέτοχος σε ένα από τα δύο εργοστάσια ΥΦΑ της Αιγύπτου.
Το 2018, ο γαλλικός ενεργειακός γίγαντας Total, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία της ΕΕ σε έσοδα, επέφερε ένα ακόμη πλήγμα στην Τουρκία, συνεργαζόμενη με την Eni σε όλες τις επιχειρήσεις ανάπτυξης φυσικού αερίου της ιταλικής εταιρείας στην Κύπρο, τοποθετώντας τη Γαλλία στο επίκεντρο του ενεργειακού της ανατολικής Μεσογείου. Την ίδια στιγμή, η Κύπρος συμφώνησε επίσημα να προμηθεύσει τα εργοστάσια ΥΦΑ της Αιγύπτου για εξαγωγή.
Η κόκκινη γραμμή που δεν μπορεί να διασχίσει η Τουρκία είναι η Κρήτη, της οποίας τα νότια νερά θεωρείται ότι περιέχουν σημαντικούς όγκους πετρελαίου ή φυσικού αερίου. Αν και αναγνωρίζονται διεθνώς ως ελληνικά χωρικά ύδατα, ο χάρτης της Άγκυρας-Τρίπολης εκχωρεί την περιοχή στη Λιβύη. Εάν η Τουρκία στείλει το πλοίο εξερεύνησης ενέργειας κοντά στις νότιες ακτές της Κρήτης, τότε όλα… μπορούν να συμβούν.
