“Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή…”
Πριν από 101 ολόκληρα χρόνια, στις 26 Αυγούστου του 1919 πεθαίνει ο ποιητής Γεώργιος Σουρής. Ο θάνατός του προκάλεσε πανελλήνια συγκίνηση. Ο Γεώργιος Σουρής είναι γνωστός σαν ποιητής σατυρικός, όμως στην πραγματικότητα ήταν βαθειά φιλοσοφικός ο λόγος του και ασφαλώς πατριωτικός. Μάλιστα, το 1890 έγινε μέλος της «Εθνικής Εταιρείας», από συνεδρίαση της οποίας είναι και ο γνωστός πίνακας.
Αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε τον Γεώργιο Σουρή μ’ έναν στίχο του εξαιρετικά επίκαιρο:
“Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι,
κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό·
ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ
τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ.
Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ κάθε Ρῳμιὸς λεβέντης,
μόνον αὐτὸς πρωθυπουργός, μόνον αὐτὸς ἀφέντης.
Τί ἀρχηγῶν κατακλυσμός! … κι᾿ οἱ ἕλληνες ἐκεῖνοι,
ποὺ τὸν καφφέ των βερεσὲ εἰς τὰ Χαυτεῖα πίνουν,
ἂν ἀρχηγίαν ἔξαφνα κανένας τοὺς προτείνῃ,
δὲν θὰ διστάσουν βέβαια καὶ Ἀρχηγοὶ νὰ γίνουν.”
