Στο κέντρο των Αθηνών υπάρχει οδός προς τιμήν της 3ης Σεπτεμβρίου, όταν η Ελλάδα απέκτησε Σύνταγμα και αυτό το θεωρούν οι Ιστορικοί του κατεστημένου “δημοκρατική” κατάκτηση. Στην πραγματικότητα ήταν ένα πραξικόπημα των ξένων πρεσβειών και χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρει και ο Μακρυγιάννης ότι την ημέρα εκείνη στην “λαϊκή” εξέγερση συμμετείχαν και οι φυλακισμένοι, που τους έβγαλαν από τα κελιά τους και φώναζαν στην σημερινή πλατεία Συντάγματος “ζήτω ο Σύνταγμας”.
Είναι γνωστή επίσης και η δήλωση του Κολοκοτρώνη ότι το Σύνταγμα είναι σύντριμμα. Τι είχε προηγηθεί όμως της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843;
Ακριβώς πριν το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του Ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως.
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά.
Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Και μετά το καταδικαστικό πρωτόκολλο γίνεται “επανάσταση”! Τα συμπεράσματα δικά σας…