Οι φετινές επετειακές εκδηλώσεις στο Γράμμο και στο Βίτσι αποτέλεσαν για ακόμα μία φορά πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης που πρόσκεινται στην αριστερά, αφού ως γνωστόν η ιδεολογική κηδεμονία της τελευταίας επιχειρεί να επιβάλει ένα ιδιότυπο καθεστώς λογοκρισίας απέναντι σε κάθε εκδήλωση μέσα από την οποία αναδεικνύονται τα εγκλήματα που έχει διαπράξει εις βάρος του έθνους κατά τις περασμένες δεκαετίες.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δε θα μπορούσε να απέχει από την εν λόγω πολιτική αντιπαράθεση, με τη διαφορά ότι επέλεξε για ακόμα μία φορά να ικανοποιήσει τα αιτήματα της λάθος πλευράς, αυτής του θύτη. Διακατεχόμενη από σύνδρομα και φοβίες η Νέα Δημοκρατία κατέταξε τον εαυτό της πρώτη στη λίστα με τα κόμματα που υπάκουσαν στις προσταγές της αριστεράς σχετικά με το ποιες εκδηλώσεις «εγκρίνονται», ώστε να παραβρίσκονται σε αυτές εκπρόσωποι της κυβέρνησης και πότε αυτή θα πρέπει να απέχει για να μην «αναμοχλεύονται μίση» και πάθη του παρελθόντος.
Ως εκ τούτου η Νέα Δημοκρατία, αν και αυτοδύναμη, ενέδωσε στις πιέσεις για να αποφύγει την όποια σχέση της με τις λεγόμενες «γιορτές μίσους», καθιστώντας περίγελο την ίδια αλλά και τους τοπικούς βουλευτές της, που ήλπιζαν να παραστούν στο Γράμμο και στο Βίτσι, τώρα που η συγκυρία με τους Τούρκους αποδεικνύεται ιδανική για ψηφοθηρία.
Η μόνη φορά που η Νέα Δημοκρατία εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση για τις λεγόμενες «γιορτές μίσους» πέρα από το να απολογηθεί στους αριστερούς είναι όταν η παρουσία της Χρυσής Αυγής κατέστη ιδιαίτερα μαζική κατά τα έτη πριν τις παράνομες διώξεις που εξαπέλυσε εις βάρος της, ενθυμούμενη πως υπάρχουν και εθνικοί αγώνες, πέραν εκείνων της αριστεράς που τιμά και σέβεται.
Για τη Χρυσή Αυγή, όμως, αυτοί οι αγώνες αποτελούν εγκλήματα κατά του έθνους κι ευτυχώς που υπήρξαν κάποτε εθνικιστές για να βάλουν τέλος στα σχέδια των ξενοκίνητων μπολσεβίκων, όπως ευτύχημα είναι να τιμώνται σήμερα από πραγματικούς εθνικιστές κι όχι από «πατριώτες», που δειλιάζουν να πουν την ιστορική αλήθεια και να κατονομάσουν τους υπαίτιους του πνιγμού της χώρας μέσα στο αίμα και στην καταστροφή κατά την τριετία 1946-1949.
ΑΡΤΕΜΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ