Η Τετάρτη της 13ης Σεπτεμβρίου 1922 είχε ξημερώσει καθαρή και όμορφη, άλλη μια λαμπρή μέρα. Όμως η φθινοπωρινή λιακάδα δεν κατάφερε να κρύψει την πραγματικότητα της κατάστασης που επικρατούσε μέσα στη Σμύρνη.
Τα νικηφόρα στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ ήταν εκτός ελέγχου και ο πληθυσμός της πόλης που τώρα είχε διογκωθεί και είχε φτάσει τους επτακόσιες χιλιάδες ανθρώπους ή και περισσότερους- διέτρεχε θανάσιμο κίνδυνο….Υπήρχαν πάρα πολλοί Τούρκοι στρατιώτες που τριγύριζαν εδώ κι εκεί. Ένας από αυτούς μπήκε κάπου όπου κρυβόταν μια αρμενική οικογένεια και την κατέσφαξε. Βγαίνοντας , το γιαταγάνι του έσταζε αίμα. Το σκούπισε πάνω στις αρβύλες και τις γκέτες του… Λυσσασμένοι τσέτες έσπαζαν τις πόρτες των σπιτιών, πυροβολούσαν τους φτωχούς, τρομοκρατημένους κατοίκους, λεηλατούσαν κ.λ.π…
Σύμφωνα με τον George Horton, τον Αμερικανό πρόξενο στη Σμύρνη εκείνη την περίοδο: «Στο βάθος του δρόμου, μια ομάδα στρατιωτών ξεφόρτωνε κάτι που έμοιαζε να είναι μεγάλα βαρέλια πετρέλαιο. Δεν είδα το περιεχόμενό τους, αλλά, …κρίνοντας από το χρώμα και το σχήμα τους, ήταν ολόϊδια με τα βαρέλια της Εταιρείας Πετρελαίων της Σμύρνης. Κάθε βαρέλι φρουρούνταν από δύο ή τρείς Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι τα κυλούσαν κατά μήκος της οδού Ρεσιντί προς την Αρμενική Επισκοπή. Ένιωσα ένα ρίγος στη ραχοκοκαλιά και συνειδητοποίησα το σκοπό όλων αυτών των προετοιμασιών”…”άκουσα κάτι που μπορώ να περιγράψω μόνο ως ήχους από σταγόνες βροχής που χτυπούν σε στέγη”.
Οι Τούρκοι στρατιώτες κατάβρεχαν τα κτίρια με πετρέλαιο….Οι φλόγες έγιναν αντιληπτές λίγο αργότερα. Ένας απο τους πρώτους ανθρώπους που πρόσεξαν το ξέσπασμα της φωτιάς ήταν η δεσποινίς Μίνι Μίλς, διευθύντρια του Αμερικανικού Διακολεγιακού ινστιτούτου…Δεν ήταν η μόνη που είδε το ξέσπασμα της φωτιάς. Οι δάσκαλοι και τα κορίτσια μας είδαν τους Τούρκους που φορούσαν κανονικές, στολές στρατιωτών, και, σε πολλές περιπτώσεις, στολές αξιωματικών να κρατούν μακριά ξύλα με κουρέλια στην άκρη τους, τα οποία είχαν βουτήξει σε έναν τενεκέ με κάποιο υγρό. Τα έφερναν μέσα σε σπίτια που αμέσως μετά έπιαναν φωτιά”…
… «Καθώς η πυρκαγιά εξαπλώθηκε και κατευθύνθηκε προς την προκυμαία, οι άνθρωποι ξεχύνονταν σε έναν όλο και μεγαλύτερο χείμαρρο προς την προκυμαία, νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά και άρρωστοι. Όσους δεν ήταν σε θέση να περπατήσουν τους κουβαλούσαν με φορεία ή στους ώμους των συγγενών”…Ανάμεσα σε ουρλιαχτά και χτυπήματα, οι άνθρωποι έπεφταν στη θάλασσα και ο καπνός ήταν τόσο καυτός που, στο λόγο μου, νόμιζα ότι τα σωθικά μου είχαν πάρει φωτιά»…
Ο ταγματάρχης Άρθουρ Μάξγουελ, είδε Τούρκους στρατιώτες να χύνουν κουβάδες με κάποιο υγρό πάνω στους πρόσφυγες. Φαντάστηκε ότι προσπαθούσαν να σβήσουν τις φλόγες, ως τη στιγμή που είδε ένα πέπλο φωτιάς να φουντώνει σε εκείνο ακριβώς το σημείο της προκυμαίας.
“Θεέ μου” φώναξε στους συναδέλφους του “καίνε ζωντανούς τους πρόσφυγες”!!!
Συμπληρώνονται λοιπόν 96 χρόνια από την «Καταστροφή της Σμύρνης», δηλαδή τα γεγονότα της σφαγής του ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού της Σμύρνης από τον κεμαλικό στρατό, καθώς και η πυρπόληση της πόλης, που διήρκεσαν από τις 13 ως τις 17 Σεπτεμβρίου του 1922.
Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι Τούρκοι ιστορικοί επιμένουν να υποστηρίζουν ότι η φωτιά – η οποία δεν θα αργούσε να λάβει τρομακτικές διαστάσεις – ήταν πράξη σαμποτάζ των Ελλήνων και των Αρμενίων.
Και όχι μόνο. Παραθέτουμε τα λόγια του Ερντογάν με αποδέκτες τους Έλληνες: «Αυτοί που θέλουν να φρεσκάρουν την μνήμη τους να κοιτάξουν την πρόσφατη Ιστορία. Αυτοί που λένε λόγια μεγαλύτερα από το μπόι τους, αντί να διαβάζουν παραμύθια να διαβάζουν βιβλία της Ιστορίας. Να μην ξεχνάνε πως στην μάχη του Σαγγαρίου γλίτωσαν από το να γίνουν σαλαμούρα και εγκατέλειψαν αυτά τα μέρη πέφτοντας στην θάλασσα».
Οι Έλληνες Εθνικιστές ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ και τιμούν την ιστορία τους, το προγονικό τους αίμα και τις σκλαβωμένες ελληνικές πατρίδες.
Τα εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων δεν παραγράφονται και η ιστορία θα επανακάμψει στους τόπους που γεννήθηκε.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ τις θυσίες των προγόνων μας, δεν ξεχνάμε τον Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο, δεν ξεχνάμε τις προκλήσεις, δεν ξεχνάμε την προδοτική στάση αριστερών και ψοφοδεξιών κυβερνήσεων.
ΣΜΥΡΝΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ, ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Κορίνα Πενέση