“Από τότε που κάποιος άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να ταξιδεύω με όλους τους ανέμους»
Ο τίτλος του άρθρου στα “ΝΕΑ” προ ημερών τα έλεγε όλα “Να μην ξεχνάμε την Χρυσή Αυγή” και ο αρθρογράφος τόνιζε ότι οι συνθήκες με τον κορωνοϊό και τα νέα δεδομένα, είναι ευνοϊκές για την Χρυσή Αυγή. Σίγουρα όλα θα ήταν διαφορετικά εάν δεν είχε στηθεί η σκευωρία του 2013 και η μεγάλη εκλογική απάτη του 2019!
Για χρόνια ολόκληρα υπήρξε το Κίνημά μας η φωνή της Εθνικής Αντίστασης του Λαού ενάντια σε μία πολιτική αντεθνική και καταστροφική. Όμως η προπαγάνδα του Συστήματος και οι λιγόψυχοι δήθεν χρυσαυγίτες, που λιποτάκτησαν ή κατέθεσαν τα όπλα την ώρα της μάχης, οδήγησαν τελικά το Κίνημα σε μια χαμένη μάχη. Γιατί; Γιατί πολύ απλά είχε βαρεθεί ο εκλογικός όχλος να ακούει για την ασυμβίβαστη Χρυσή Αυγή και αποφάσισαν τον “οστρακισμό” της, την “εξορία” της για να προστατεύσουν την “δημοκρατία” τους.
Ο οστρακισμός ήταν ένα μέσο προστασίας της δημοκρατίας στα αρχαία χρόνια. To 482 π.Χ. μάλιστα είχαμε εξοστρακισμό και αυτού του Αριστείδη του Δίκαιου και όπως μαρτυρεί ο Πλούταρχος “όταν γράφανε τα όστρακα, κάποιος αγράμματος έδωσε το όστρακό του στον Αριστείδη, που δεν τον γνώριζε, ζητώντας του να γράψει σε αυτό ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ. Σου έκανε κάποιο κακό, τον ρώτησε ο Αριστείδης; Κανένα, αυτός του απάντησε, αλλά βαρέθηκα να ακούω να τον λένε παντού Δίκαιο.” Πλουτάρχου, Αριστείδης
Σε ένα λαό, λοιπόν, βαθειά διεφθαρμένο από το κομματικό κράτος, που αλλάζει κόμματα σαν τα πουκάμισα, ήταν βαρετό να ακούνε συνεχώς για την τίμια και ανυπότακτη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! Και έτσι πρόθυμα άκουσαν την φωνή του συμφέροντος και πήραν άλλους δρόμους.
Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν και οι ημέρες που έρχονται θα είναι διαφορετικές. Έρχεται καταστροφή οικονομική, Ανεργία και άτακτη υποχώρηση στα θέματα τα εθνικά. Έναν ολόκληρο μήνα το Oruc Reis παραβιάζει την Εθνική μας Κυριαρχία και δεν κουνιέται φύλλο. Ούτε συγκεντρώσεις, ούτε πορείες. Καμία ντροπή για τον όχλο των γραικύλων.
Χρέος μας να ξεσηκώσουμε Ψυχές, να εγείρουμε συνειδήσεις, σε όσους βέβαια διαθέτουν συνείδηση, σε όσους έχουν την θέληση να παλέψουν για Ιδανικά και όχι για πεντοχίλιαρα και έδρες βουλευτικές, σε όσους απομένουν ζωντανοί σε μια Πατρίδα που πεθαίνει, σε όσους απομένουν όρθιοι ανάμεσα στα ερείπια και δεν έχουν γονατίσει, όπως γονάτισαν πολλοί, άλλοι από συμφέρον κάθε είδους και άλλοι από φόβο.
Ν. Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ