Site icon ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Δάδες και Λάβαρα Πορφυρά και πάλι στις Θερμοπύλες!

Δάδες και Λάβαρα Πορφυρά και πάλι στις Θερμοπύλες!

“Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των

ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες …

Και περισσότερη τιμή τους πρέπει

όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)

πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος”

Η τελετή Τιμής και Μνήμης για τους γενναίους των Θερμοπυλών γίνεται από το Κίνημά μας εδώ και δεκαετίες και είναι η πλέον συγκλονιστική από όλες τις συναντήσεις των Mαχητών της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ γιατί είναι αφιερωμένη στην πλέον Ηρωική στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας, όταν αποθεώθηκε κυριολεκτικά η Πολεμική Αρετή του Γένους μας και έλαμψε ως τα ουράνια σαν σύμβολο αιώνιο ο Πορφυρούς Χιτώνας, το σύμβολο της Πολιτείας των Αρίστων, της Σπάρτης!

Έλειψα από την τελετή αυτή μόνο το 2014 γιατί ευρισκόμουν κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού. Για όλους τους Χρυσαυγίτες και τις Χρυσαυγίτισες αυτό το Ηλιοβασίλεμα στις Θερμοπύλες μπροστά από το άγαλμα του Βασιλέα Λεωνίδα, έχει ιδιαίτερο βάρος και σημασία.

Η Τελετή που δεν έγινε…

Πέρυσι, δυστυχώς, το 2019, η Τελετή αυτή δεν έγινε γιατί πείστηκα από συμβούλους κακούς, που ήθελαν το Κίνημά μας να σβήσει, να τελειώσει έτσι απλά, να πεθάνει από μόνο του, η Τελετή αυτή να μη γίνει! Δεν κατάλαβα τότε τι ήθελαν και τους πίστεψα. Δεν μπορούσα να φανταστώ τις προθέσεις τους, που φάνηκαν καθαρά μέσα στους επόμενους μήνες. Ήταν οι ίδιοι, που απέφευγαν να συμμετέχουν στις δραστηριότητες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, παρά μόνο όταν ήταν αναγκασμένοι. Και αυτό είχε αρχίσει χωρίς να το καταλάβω και πριν τις εκλογές και κορυφώθηκε μετά τον Ιούλιο του 2019 όταν το Σύστημα με τον γνωστό δολερό τρόπο του κατόρθωσε να αφήσει το Κίνημά μας εκτός Βουλής. Ήταν το γεγονός αυτό, όχι μια χαμένη μάχη όπως είχα δημόσια δηλώσει, αλλά η αρχή καθώς φαίνεται για τα σκοτεινά σχέδιά τους. Και ήταν αυτοί οι ίδιοι, που δεν έγραφαν ούτε λέξη στην εφημερίδα μας ή την ιστοσελίδα μας, που έκαναν “λευκή απεργία”, πιστεύοντας ότι έτσι θα κουραστώ και θα τα παρατήσω. Δεν υπολόγισαν το πείσμα μου και προπαντός την αταλάντευτη Πίστη μου στην Ιδεολογία, που ήθελαν επίσης να αλλάξει, να γίνει “μοντέρνα” και “καθώς πρέπει, λες και ήτανε “ένα πουκάμισο αδειανό”, μία παραξενιά και όχι ένα Ιδανικό, για το οποίο είχε θυσιάσει τα καλύτερά του χρόνια και ακόμη και την ζωή του το Άνθος του Ελληνισμού και ολόκληρης της Εθνικιστικής Ευρώπης.

Συνέχισα και ευχαριστώ τον Θεό για τους ξεχωριστούς Συντρόφους, τους Συναγωνιστές μου και τις Συναγωνίστριές μου σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, που δεν πρόδωσαν το όνειρό μας για λόγους … τακτικής! Συνεχίζω, λοιπόν, και όσο για αυτούς που όχι μόνον θέλησαν να σβήσουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αλλά και να λεηλατήσουν την Ιστορία της, μια Ιστορία που δεν ανήκει σε κανέναν από αυτούς, που την εγκατέλειψαν και μάλιστα σε μια δύσκολη στιγμή, που είχαν χρέος να σταθούν δίπλα της.

“ΚΟΙΝΩΝΗΣΑΜΕ Πατρίδα από το Σώμα και το Αίμα το Άγιο της Ιστορίας”

Μιλώντας για τις συγκεντρώσεις του Κινήματός μας, στις Θερμοπύλες, τις Τελετές Τιμής και Μνήμης, που ξεκίνησαν από την δεκαετία του ’90, θα θυμηθώ πως διαστρέβλωσαν βάναυσα ένα τμήμα της ομιλίας μου του 2013 και το έκαναν κομμάτι της δικογραφίας εναντίον μου. Χιλιάδες ήταν τότε αυτοί που βρέθηκαν με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στις Θερμοπύλες. Και όλοι ήταν με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ήταν μόδα. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποιους από αυτούς να μου λένε εκεί στις Θερμοπύλες, σε αυτόν τον καθαγιασμένο από το Αίμα των Γενναίων Ιερό τόπο τα λόγια: “Είμαστε μαζί σου μόνο μη μας προδώσεις”. Και δεν τους πρόδωσα, δεν πήγα με καμία εξουσία, δεν έκανα κανέναν συμβιβασμό και μέσα ακόμη από το κελί της φυλακής μου έδινα την μάχη μου. Εγώ δεν τους πρόδωσα. Αυτοί, όμως;…

Ας είναι, έτσι ήταν τα πάντα ο “λαός”, λαός ή όχλος; … Έτσι ήταν πάντα οι “πολλοί”, άλλωστε ποτέ μου δεν πίστεψα σε αυτούς γιατί ήξερα ότι ήταν πάντα στην Ιστορία ένα φτερό στον άνεμο και πότε όντας αθώοι παρασύρονταν από τα ψέματα και τα μεγάλα λόγια και πότε συνειδητά ένοχοι από συμφέροντα ταπεινά και από τον φόβο αυτών που δεν είναι αποφασισμένοι να κάνουν θυσίες για μία Ιδέα, στην οποία δήθεν πίστευαν, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν υπήρξε ποτέ!

Αυτήν την χρονιά βρέθηκα και πάλι στις Θερμοπύλες και μαζί με τους Συναγωνιστές μου και τις Συναγωνίστριές μου ΚΟΙΝΩΝΗΣΑΜΕ Πατρίδα από το Σώμα και το Αίμα το Άγιο της Ιστορίας εκεί στον χώρο των Θερμοπυλών, στον χώρο της μεγάλης θυσίας, της αιώνιας δόξας. 

Ν. Γ. Μιχαλολιάκος

Exit mobile version