Από την δεκαετία του ’90 και βεβαίως πολύ περισσότερο μετά το 2012 όταν και έγινε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κόμμα της Βουλής, έθετε το ζήτημα της αποκαταστάσεως της κατοικίας του Παύλου Μελά, που για περισσότερο από μισό αιώνα σάπιζε και ήταν κυριολεκτικά σκουπιδότοπος.
Εκεί, έξω από την θύρα της οικίας του, από την οποία αναχώρησε για να πεθάνει για την Μακεδονία ΜΑΣ, που κάποιοι παρέδωσαν το όνομά της, την Ιστορία της, την ψυχή της, την Μακεδονία για την οποία πέθανε ο Παύλος Μελάς, και αυτοί την πρόδωσαν και δεν ήταν μόνο οι αριστεροί, αλλά και οι δεξιοί της ΝΔ, που δέχεται τις Πρέσπες, εκεί συγκεντρωνόντουσαν κάθε Οκτώβριο Εθνικιστές με πρώτους τους αείμνηστους Συναγωνιστές του Πατριωτικού Σύνδεσμου Κηφισιάς – Παύλος Μελάς με επικεφαλής τον αλησμόνητο Αγωνιστή Θεόδωρο Καραμπέτσο και ζητούσαν την αποκατάσταση του μνημείου.
Εκεί και οι Χρυσαυγίτες, που έκαναν και πορεία όπως βλέπετε στο σχετικό βίντεο και τώρα … Τώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έχουν αποδεχθεί την συμφωνία των Πρεσπών και έχουν παραδώσει το όνομα Μακεδονία στους επίγονους των κομιτατζήδων, που πολέμησε ο Παύλος Μελάς, σε μία επίδειξη τραγικής ειρωνείας αποκατέστησαν την κατοικία του, αλλά δεν δικαιώσαν ούτε το Αίμα Του, ούτε την Ιστορία!
Η σχετική είδηση αναφέρει ότι η κατοικία του Παύλου Μελά στην Κηφισιά ανακαινίστηκε και η εικόνα της κατοικίας όπου έζησε ο Μελάς πριν φύγει για τη Μακεδονία, είναι διαφορετική και ότι οι πρώτες ενέργειες για την αποκατάσταση έγιναν τον Αύγουστο του 2019.
Αντί να αποκαταστήσει την κατοικία του Παύλου Μελά, δεν θα ήταν καλύτερο να καταγγείλει την συμφωνία των Πρεσπών η ΝΔ; Στην φωτογραφία που δημοσιεύουμε στην αρχή του κειμένου είναι η όψη του σπιτιού, όταν ήταν σκουπιδότοπος για πολλές δεκαετίες…
Και ήταν τότε στα 1904, που έγραφε ο Εθνικός μας ποιητής, ο ποιητής της Μεγάλης Ιδέας για τον θάνατό του τους στίχους:
Παύλος Μελάς
Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι
στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλικάρι!
Πανάλαφρος ο ύπνος σου· του Απρίλη τα πουλιά
σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς λογάκια και φιλιά,
και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες
σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες.
Πλατιά του ονείρου μας η γη και απόμακρη. Και γέρνεις
εκεί και σβεις γοργά.
Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατιά τη δείχνεις, και τη φέρνεις
σαν πιο κοντά!
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ 1904
Ας γνωρίζουν οι γραικύλοι ότι “η πλατιά του ονείρου μας η γη” δεν έρχεται πιο κοντά με “οικοδομικές εργασίες” και τον εξευτελισμό της Ιστορίας ενός ολόκληρου Έθνους.
