Διαχρονικό κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού
Την πρώτη επιστολή Ζαχαριάδη, χρησιμοποιεί το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας, για να δείξει ότι δεν πρόδωσε το 1940, λόγω του ότι ίσχυε το περιβόητο σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ.
Ωστόσο, η επιστολή αυτή θεωρήθηκε αργότερα πλαστή από το ΚΚΕ, με άρθρο του Πλουμπίδη (γνωστού από την υπόθεση Μπελογιάννη) στον παράνομο «Ριζοσπάστη», τον Μάρτιο 1941, το οποίο τόνιζε: «Ιδιαίτερα, με το δημοσιευμένο στις φυλλάδες του Μεταξά της 2 Νοέμβρη πλαστό γράμμα του μεγάλου μας αρχηγού συν. Ζαχαριάδη, παράσυρε στην αυτοκτονία τον λαό» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 36-37).
Ακολούθησαν βεβαίως οι άλλες δύο επιστολές Ζαχαριάδη, που ήταν γνήσιες και αποτελούν μνημεία πουρκουαδισμού (εκ του συνθήματος που έριξαν οι κομμουνιστές της Γαλλίας – Pourquoi, δηλαδή «γιατί;», εννοώντας «γιατί να πολεμήσουμε;», μόλις η Γαλλία δεχόταν την γερμανική επίθεση
Κι αν οι πουρκουάδικες επιστολές Ζαχαριάδη δεν έφθασαν ποτέ στο μέτωπο κι έμειναν στα αρχεία για να θυμίζουν την προδοσία, τα υπολείμματα του ΚΚΕ που ήταν τότε ελεύθερα φρόντισαν να φθάσουν στο μέτωπο προδοτικές προκηρύξεις!
Η πρώτη προκήρυξη έφθασε στο μέτωπο τον Νοέμβριο του ’40, κι είχε το σύνθημα «Πόλεμος στον πόλεμο».
Η δεύτερη προκήρυξη, με την οποία οι εθνοπροδότες του ΚΚΕ καλούσαν τους μαχόμενους στρατιώτες να πετάξουν τα όπλα, έφθασε στο μέτωπο τον Ιανουάριο του ‘41: «Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δε θέλει δεύτερο Σαγγάριο» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 11-16).
Η τρίτη προκήρυξη, έφθασε στο μέτωπο τον Μάρτιο του ’41, ενώ επίκειτο η γερμανική επίθεση: «Η Κ.Ε. καλεί τους φαντάρους, τους ναύτες και τους αεροπόρους μας να πάρουν στα χέρια τους τις διοικήσεις των μονάδων τους, εκλέγοντας προσωρινές επιτροπές, που ν’ αντιπροσωπεύουν όλους, από το στρατιώτη μέχρι το στρατηγό, όσοι συμφωνάνε σε τούτο το πρόγραμμα δράσης: Να προτείνουν ειρήνη στους απέναντι αντιπάλους τους και ν’ απαιτήσουν, απ’ το άλλο μέρος, παραίτηση της κυβέρνησης, σχηματισμό προσωρινής αντιπολεμικής κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας -ειρήνης, σταμάτημα του πολέμου, ακύρωση των συμφωνιών που κλείστηκαν με τους εγγλέζους και προσανατολισμό της χώρας προς τη Σοβιετική Ένωση. Η Κ.Ε καλεί την εργατική τάξη κι ιδιαίτερα τους εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές κι εργάτες πολεμικών εργοστασίων, να εφαρμόσουν ενιαίο εργατικό αντιπολεμικό μέτωπο με όσους συμφωνάνε στην πλατφόρμα του Μετώπου εθνικής σωτηρίας-ειρήνης, συγκροτώντας επιτροπές εργοστασιακές κι επιχείρησης και να παλαίψουν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, με κωλυσιεργία στην παραγωγή, με οικονομικές και πολιτικές απεργίες. Η Κ.Ε καλεί όλο τον εργαζόμενο λαό να πάρει παράδειγμα απ’ τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας που κάνει ότι μπορεί για την αποκατάσταση της ειρήνης στα Βαλκάνια και την πραγματική συνεννόηση όλων των βαλκανικών λαών» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 25-26).
Ποιο ήταν «το παράδειγμα απ’ τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας», που καλούσε το ΚΚΕ να μιμηθούμε; Ως γνωστόν, η Βουλγαρία είχε προσχωρήσει στον «Άξονα» και ο «ηρωικός αδελφός λαός της Βουλγαρίας» έραινε με άνθη τους Γερμανούς στρατιώτες που πέρασαν από κει.
Το ευτύχημα ήταν ότι υπήρχαν ελάχιστοι κομμουνιστές στο μέτωπο, καθώς οι πολλοί «εφιλοξενούντο» σε φυλακές και εξορίες. Έτσι, αφενός μεν οι προδοτικές προκηρύξεις δεν διακινήθηκαν ευρέως και αφετέρου δε, δεν υπήρχαν προδότες για να κάνουν πράξη τις προδοτικές διακηρύξεις του ΚΚΕ!
