Δεν περιμέναμε την εφαρμογή της δεύτερης καραντίνας για να επιβεβαιωθεί μια ωμή αλήθεια για τους νεοέλληνες: Είναι ένας ήδη ηττημένος λαός από κάθε άποψη.
Ίσως πρόκειται για την μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που κάθε είδους μέτρα περνούν με τόση ευκολία – ακόμα και εκείνα που έβαλαν βαθιά το χέρι του κράτους στην ίδια τους την τσέπη.
Ήδη από την προηγούμενη δεκαετία των Μνημονίων άρχισαν σταδιακά να εξασθενούν οι αντιστάσεις. Στο ξεκίνημα δημιουργήθηκαν κάποιες ελπίδες οι οποίες όμως γρήγορα εξανεμίστηκαν.
Ναι, υπήρξαν μαζικές συγκεντρώσεις. Ναι, ενισχύθηκε η Χρυσή Αυγή. Όμως ούτε επαναστάτες έγιναν οι Έλληνες, ούτε φυσικά και Εθνικιστές. Γρήγορα «συνήθισαν» στην εξαθλίωση, σε αυτή την νέα «κανονικότητα» που σκοτώνει αργά αλλά σταθερά το Έθνος.
Τα ίδια και στα Εθνικά ζητήματα. Ξεσηκωμός για την Μακεδονία, αλλά κάναμε κυβέρνηση την ΝΔ και τώρα τα ξεχάσαμε όλα. Γκρίνια για τον παράνομο εποικισμό της χώρας από τους λαθρομετανάστες, αλλά ως εκεί.
Και ποιος να αντιδράσει δηλαδή; Με την Χρυσή Αυγή στην φυλακή και ελάχιστους πατριώτες να δίνουν άνισες μάχες, όλα επιτρέπονται. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα συμβεί όταν αρχίσει ο «διάλογος» για το ξεπούλημα του Αιγαίου…
Κανείς δεν μπορεί να κερδίσει μια μάχη όταν έχει ήδη παραδοθεί. Και αυτό συμβαίνει με τους Έλληνες σήμερα. Έχουν υψώσει λευκή σημαία και είναι ήδη ηττημένοι.